Bokt.nl

Simpelman schreef:

Anoniem schreef:

Ik heb geleerd dat je ontspanning niet af kunt dwingen.
En aangezien halthouden of stilstaan een ontspanningsoefening is heeft het niet mijn voorkeur om met een nerveus of loperig paard te gaan halthouden.
Dat geldt voor stappen hetzelfde. Je doet vaak meer kwaad dan dat men goed doet in de stap.
Ook de stap is een ontspanningsoefening en als je paard gespannen is of onder je vandaan wilt lopen krijg je taktfouten als je hem tegen gaat houden.
Dus vandaar dat ik geleerd heb om de ontspanning en de rust in de draf of galop te zoeken.
Dus hoe wil je met een wakker paard dan in stap ,zonder te veel in te grijpen, die ontspanning opzoeken?

Ontspanning kun je inderdaad niet afdwingen, het is een state of mind.
Ontspanning is gebaseerd op zelfvertrouwen, vertrouwen in de omgeving en de koppelgenoot.

Wanneer het vertrouwen in één of meerdere van die factoren zwak is komt het paard in een vluchtstaat.
In vluchtstaat is ontspanning onmogelijk, wil je dan gaan stappen of stil staan dan loop je het risico dat je paard zich hiermee belemmerd voelt in zijn mogelijkheid te vluchten als nodig en daardoor nog gespannener raakt, het cumuleert.

Eenmaal in dit soort situatie aangekomen is het het beste je paard te laten bewegen, dat geeft hem een gevoel de situatie te beheersen, en je paard tijdens dat bewegen zoveel mogelijk vertrouwen te geven in jouzelf door rustig en kalm te reageren, ....tudeluu...., niets aan de hand..., in zichzelf door hem te belonen!!!!!, ook al is alles dat hij doet fout....., hij is een geweldenaar, braaaaf, en hem gelegenheid geven de omgeving te bekijken op een veilige afstand.

Wanneer je thuis je huiswerk goed gedaan hebt, dan kan je paard zijn hoofd op een commando laten zakken, in deze situatie een seconde, wat hem helpt hem om zijn adrenaline aanvoer wat te temperen.
DAT merkt hij direct, hij voelt zich dan beter, veiliger en het verhoogt zijn vertrouwen in jou.
Het paard overzetten van zijn vluchtstatus naar relatieve ontspanning duurt even, het is geen knop die je omdraaid.
Je paard heeft je steun en begrip hier nodig, rust, kalm, zelf los en ontspannen blijven, rustig praten, géén stemverheffing, niet aan de teugels gaan sjorren, laat hem zichzelf vinden, help hem.

Picasso schreef:

Dat de stap onzuiver wordt als je teveel wil gaan regelen in die gang. Dat is zonde.

Evelijn schreef:

Denk ook niet dat een galopje bij een paard leidt tot ontspanning.. zou wel raar zijn dat na duizenden jaren moeten rennen voor gevaar dat er een paard is die relaxed wordt van adrenaline opwekkend galopperen.

Maar... ik ga dus nu vooral stilstaan.. en als me dat echt niet zou lukken.. stap ik af en leid ik haar aan de hand of ga ik helemaal weg uit de situatie.

damian23 schreef:

Picasso schreef:

Dat de stap onzuiver wordt als je teveel wil gaan regelen in die gang. Dat is zonde.

Ik vind het erger als mijn paard met een holle rug rondjes loopt te racen. Want dat is er wat er dan bij mij gebeurd.

ChocooPrins schreef:

Evelijn: inderdaad, exact wat ik bedoelde, net een tikkeltje meer dan dat ze zelf zouden doen, en dan weer zelf de overgang maken.
Bij een angstig paard niet natuurlijk. Dan vind ik dat sturen weer makkerlijker en zelf inderdaad heeeel rustig en jezelf heeeel lui maken.

Picasso dat heb ik tijdens het rijden ook, met je zit het tempo bepalen, maar op buitenrit vind ik dat dan precies moeilijker om te doen haha.

Simpelman schreef:

Anoniem schreef:

Ik heb geleerd dat je ontspanning niet af kunt dwingen.
En aangezien halthouden of stilstaan een ontspanningsoefening is heeft het niet mijn voorkeur om met een nerveus of loperig paard te gaan halthouden.
Dat geldt voor stappen hetzelfde. Je doet vaak meer kwaad dan dat men goed doet in de stap.
Ook de stap is een ontspanningsoefening en als je paard gespannen is of onder je vandaan wilt lopen krijg je taktfouten als je hem tegen gaat houden.
Dus vandaar dat ik geleerd heb om de ontspanning en de rust in de draf of galop te zoeken.
Dus hoe wil je met een wakker paard dan in stap ,zonder te veel in te grijpen, die ontspanning opzoeken?

Ontspanning kun je inderdaad niet afdwingen, het is een state of mind.
Ontspanning is gebaseerd op zelfvertrouwen, vertrouwen in de omgeving en de koppelgenoot.

Wanneer het vertrouwen in één of meerdere van die factoren zwak is komt het paard in een vluchtstaat.
In vluchtstaat is ontspanning onmogelijk, wil je dan gaan stappen of stil staan dan loop je het risico dat je paard zich hiermee belemmerd voelt in zijn mogelijkheid te vluchten als nodig en daardoor nog gespannener raakt, het cumuleert.

Eenmaal in dit soort situatie aangekomen is het het beste je paard te laten bewegen, dat geeft hem een gevoel de situatie te beheersen, en je paard tijdens dat bewegen zoveel mogelijk vertrouwen te geven in jouzelf door rustig en kalm te reageren, ....tudeluu...., niets aan de hand..., in zichzelf door hem te belonen!!!!!, ook al is alles dat hij doet fout....., hij is een geweldenaar, braaaaf, en hem gelegenheid geven de omgeving te bekijken op een veilige afstand.

Wanneer je thuis je huiswerk goed gedaan hebt, dan kan je paard zijn hoofd op een commando laten zakken, in deze situatie een seconde, wat hem helpt hem om zijn adrenaline aanvoer wat te temperen.
DAT merkt hij direct, hij voelt zich dan beter, veiliger en het verhoogt zijn vertrouwen in jou.
Het paard overzetten van zijn vluchtstatus naar relatieve ontspanning duurt even, het is geen knop die je omdraaid.
Je paard heeft je steun en begrip hier nodig, rust, kalm, zelf los en ontspannen blijven, rustig praten, géén stemverheffing, niet aan de teugels gaan sjorren, laat hem zichzelf vinden, help hem.