Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-12-15 16:30

Geplaatst: 15-12-15 16:30

Nou nou nou... je zou het ook iets luchtiger mogen lezen hoor chocoprins.

Ja, als het dier vertrouwen heeft in de ruiter, dat de ruiter hem beschermd, dan hoeft het paard niet te vluchten. Waarom niet, hij vertrouwd de ruiter.

Ja... Ik maak het nu zelf mee.

Onze tut ging echt letterlijk op de loop overal voor.
Nu enkel naast mij, is het schrik, stap opzij, snurk, oja baasje loopt er, this goed.
Dit bouwen we uit onder het zadel. Let wel, ik beloon niet als ze schrikt. Ik negeer haar, rijd verder, en bij de volgende ronde wanneer ze er zonder bravoure langs gaat, direct de hemel in prijzen. En BAMM!! Die is ingeprent.

En zo wordt het steeds meer en steeds groter.
Geen druk.
Begrijp het paard.
Beloon voor het juiste en op het juiste moment.

Een paard dat vlucht, heeft er geen vertrouwen in. Dat is gewoon een feit.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:34

Geplaatst: 15-12-15 16:34

Simpelman schreef:
Een paard is een vluchtdier dat vlucht wanneer het daar een reden voor heeft.
Het kan schrikken maar wanneer het daarna overgaat in vlucht dan is er iets mis.
Het heeft dan onvoldoende zelfvertrouwen of geen vertrouwen in zijn ruiter en dan kun je er maar beter vandoor gaan, neem jezelf.

Precies dit

**Geplaatst**: 15-12-15 16:38

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 15-12-15 16:38

https://www.youtube.com/watch?v=y5q6hBqBgwg wat vinden we hier van dan?

**Geplaatst**: 15-12-15 16:39

Geplaatst: 15-12-15 16:39

Ik dacht dat ging over schrikken, niet over vluchten?
Die twee dingen ligt nog een heel groot grijs gebied tussen.

Anderzijds kun je oefenen tot je een ons weegt en toch kan je paard schrikken.
Ik kan tussen de reeen, koeien en wilde zwijnen die uit de bosjes stormen door rijden zonder enkel probleem.
Maar staat er een geit langs de bakrand op een plukje hooi te kauwen dan is dat ineens als levensbedreigende situatie geklassificeert.
Sja, ik kan daar vooral om lachen.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:40

Geplaatst: 15-12-15 16:40

De draf is een diagonale beweging waarbij altijd het achterbeen als laatste de grond dient te verlaten.
Spanning of niet...Juist met spanning zou je verwachten dat het afzettende achterbeen als laatste de grond verlaat. Deze paarden stuwen op de voorhand.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:43

Geplaatst: 15-12-15 16:43

Ik heb werkelijk waar geen idee hoe het te moeten lezen. Ik vat het ook niet zwaar op eigenlijk

Ok, ik begrijp wat je zegt.
Maar als een paard laat ons nu maar zeggen 'eens' schrikt, en hij slaat op hol. Misschien wel of misschien niet omdat de ruiter het niet verwachtend was. Toch niet meteen hij vertrouwd zijn ruiter niet...
Je kan zo over alles beginnen analyseren, en systemen te vinden en daar allerlei methoden op toe te passen. Ik vind het gewoon een beetje te vergezocht.
Elk paard schrik ook anders, niet alleen onder het zadel, maar ook gewoon in de wei. In zijn natuurlijke doen. Sommige staan stil, andere lopen echt meteen.

Ik weet bijvoorbeeld dat mijn paard de ruiter niet vertrouwd (daarom ben ik nog niet aan het rijden). Hij zou noooooit wegvluchten, in de zin van op hol slaan. En dat ligt echt niet aan de ruiter, want ik schrik even hard of hem. (En eigenlijk heb ik nog nooit een paard op hol gehad omdat hij schrok... En ik ben echt geen relax persoon eigenlijk haha)
En ik zie dan andere die als ze schrikken, wel op hol slaan. Zelfs met ruiters die heel relax zijn.
Ik vind het afhankelijk van de situatie. En ik zou, als mijn paard nu wel op hol zou slaan, daar geen hele 'systemen en denkwijzen' achter beginnen zoeken. Hij is geschrokken. En nu schrikt hij niet, dus ik beloon. Punt...

Sizzle, eerst wel. En nu opeens is het overgegaan dat een paard die vlucht geen vertrouwen heeft in zijn ruiter.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:48

Geplaatst: 15-12-15 16:48

Over vluchten kan ik niet meepraten. Dat is me al jaaaaaaren niet gebeurd.
O Ja, bij 1, maar die was alleen maar aan het vluchten, de hele dag. Als er een kat langs de wei liep was hij 20 minuten later nog van slag. Die leeft niet meer.

Die keuringsfoto's is imo stennis schopperij waarbij vooral een poging is gedaan een zo ongelukkig mogenlijk moment uit een filmpje te trekken. Ze worden ook aan de voorkant geremd en zijn met hun 3 jaar nog overbouwd en slap. Op de meeste foto's zie je al aan het hoofd dat ze al willen remmen voor iets.
Ik ga op basis van een expres gezochte ongelukkige keuringsfoto echt geen oordeel vellen.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:48

Geplaatst: 15-12-15 16:48

Het blijven vluchtdieren. Dus geheel voorkomen gaat niet lukken. Ze blijven gewoon een beetje apart. Zo kan je naast die van mij rustig met de bosmaaier aan de gang, maar heb je bijvoorbeeld een tuinstoel een meter verplaatst, dan is dat ineens levensbedreigend.

Vandaag zijn wij ook aan de slag gegaan met zijn fladderende vogelangst. Naast mijn bak ligt water waar het momenteel door de warmte erg druk is met vechtende en fladderende eenden. De weides worden begraasd door meerkoeten dus er zitten enorm veel gevederde vrienden in de tuin. En dat zijn ook vluchtdieren die er ineens met zijn 50-en vandaar gaan en in de sloot plonsen. Ik geeft hem geen ongelijk maar hij vind dit dus eng. Dus wij doen aan een soort van WE. Normaal jaag ik die meerkoeten de sloot in voordat ik met mijn paard er naar toe ga. Maar nu doen we dat samen. Als hij niet meer bang is voor 50 vluchtende gevederde vrienden, dan kan een beetje gespatter en geknok in het water ook geen kwaad. En het werkt dus echt!! We hebben samen de club meerkoeten het land af gedreven en de eenden vlogen ook het water in. En zolang ik voorop loop blijft hij braaf achter me. Wel met ogen op stokjes, maar hij blijft braaf. Dus de hemel in geprezen en hem flink gevoerd met snoep. Alleen die truc heeft hij nu dus ook door en gisteren stond ik gestrand in de enge eendenhoek omdat meneer snoepjes wilde.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:49

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 15-12-15 16:49

Sizzle, het zijn er wel veel die dan ongelukkig gefotografeerd zijn.
http://www.horses.nl/fotos/fotoserie-kw ... enkeuring/

**Geplaatst**: 15-12-15 16:51

Geplaatst: 15-12-15 16:51

Doe ermee wat he wilt, maar ik ga de paarden liever in het echt bekijken.
Ik kan van mijn paarden ook zo'n moment vinden. Maar ook het omgekeerde. Net waar in de bak ik die foto maak (in het vertrekken of in het remmen)
Ga ik daarbij ook nog aan het hoofd hangen van een slappe 3 jarige... Sja.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:53

Geplaatst: 15-12-15 16:53

Haha Damian, en dan zie ik echt een paard voor me dat de eenden de vijver in jaagt, en je lief aankijkt van: 'snoepje?" O:)

**Geplaatst**: 15-12-15 16:55

Geplaatst: 15-12-15 16:55

Sizzle schreef:
Doe ermee wat he wilt, maar ik ga de paarden liever in het echt bekijken.
Ik kan van mijn paarden ook zo'n moment vinden. Maar ook het omgekeerde. Net waar in de bak ik die foto maak (in het vertrekken of in het remmen)
Ga ik daarbij ook nog aan het hoofd hangen van een slappe 3 jarige... Sja.

Ik ben het met je eens.
Paarden worden opgefokt met een zweep achter de billen, volle arena met klappende mensen enz.
Logisch dat ze dan uit balans lopen.

**Geplaatst**: 15-12-15 16:56

Geplaatst: 15-12-15 16:56

Ik had het in alle jaren dat ik hem bezit NOOIT met mijn Bonte Jaopie.

Reed meestal na een stukje oefenen/dressureluren in de rijbak nog ter ontspanning een stuk(je) naar buiten. Soms was het stuk wat korter, soms wat langer. Hij schrok wel eens, haperde wel eens, maar ging er nooit van door, ik kreeg hem er met wat aanmoediging altijd wel langs/door. dat vertrouwen had ik altijd wel: Kom op jong, je kunt dit, WIJ kunnen dit, niks aan de hand, gewoon door.

Tot ik vorig jaar niet al te lang na mekaar twee keer "ogenschjnlijk uit het niets" volslagen oncontroleerbare opholslaanderij meemaakte, bit vastpakken en BENG daar ging hij in razende racegalop.
De eerste keer op bekend terrein (was doordat er een auto passeerde), de tweede keer op weg naar een les, naar een binnenlocatie. Bij die laatste keer remde hij op het allerlaatse moment voor een sloot, en ging linksaf, maar ik rechtdoor IN de sloot. Hij sloeg toen meteen in het wilde weg verder door, rende over de velden met een grote bocht naar een merrie die aan de overkant van de straat in de wei stond.
Een dorpsgenoot herkende de BONTE Jaopie meteen (zij heeft zelf ook paaren) toen ze daar toevalig langs reed met de auto, stapte uit en greep hem bij de teugel.
Toen kwam ik er net hijgend aan (lift van leslocatie gehad) en heb hem aan de teugel, aan de hand, meegenomen alsnog naar de leslocatie.
Vanaf dat moment is Jaopie niet meer of nauwelijks betrouwbaar te noemen op een stukje buitenrit, hoewel ik dat nog wel heb geprobeerd.
Het gebeurde in het jaar (dit jaar) dat ik lessen had; naderhand was hij ook nooit meer écht relaxed in die lessen.

Ik heb het idee dat het hem allemaal wat te veel werd (de druk van die lessen), mij wellicht ook wel, waardoor ik een verkeerde energie met me meedroeg. Inmiddels ben ik geheel met die lessen gestopt.

Hij staat daarom nu even op deprogrameer-vakantie in de wei, en ik hou me nu vnl. bezig met mijn jongere nog erg groenige merrie, zodra de omstandigheden weer wat gunstiger zijn ga ik weer ten eerste wat buitenritten met hem proberen te ondernemen. Is toch te gek voor woorden dat hij in al die járen( ik heb hem vanaf veulen, hij is nu bijna 12 jaa)r nooit zo uit de band is gesprongen en ik met relaxed teugeltje gewoon door het bosje hierachter kon rijden lekker in m'n eentje, en nu tien meter langs de bekende Dorpsstraat al een stressfactor van jewelste is?

Okee, het is altijd al een fiks karaktertje geweest, maar daar wist ik zo langzamerhand wel mee te dealen, in zijn waarde laten, samen doen, goed zo Jaopie, je kunt het wel, dat zei ik je toch?
Dan GROEIDE hij er helemaal in.

Ik baal er flink van, waar heeft-ie het vertrouwen in mij verloren? Afbeelding

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 15-12-15 17:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-15 16:58

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 15-12-15 16:58

Heerlijk paard om te zien Terpentijn.

**Geplaatst**: 15-12-15 17:00

Geplaatst: 15-12-15 17:00

Terpetijn, kan het niet gewoon iets heel sufs zijn zoals een blinde wolfstand of beginnende PPID (hoe oud is hij?) ?

**Geplaatst**: 15-12-15 17:01

Geplaatst: 15-12-15 17:01

Vaak is het door leiderschap, wat niet duidelijk is.
Je schreef al vaker, dat hij best een moeilijk karakter heeft.

Als jij jezelf niet als leider aanbied, zal hij het wel voor je doen.
Dan hoeft hij jou dus niet te vertrouwen als leider. Dus waarom zou ik dan rustig blijven al is mijn baasje rustig?

**Geplaatst**: 15-12-15 17:03

Geplaatst: 15-12-15 17:03

Neen ik eigenlijk ook geen ervaring met op hol slaande paarden.. Enkel meegemaakt op manegepaarden, maar de hoe en waarom weet ik echt niet. Was ik ook nog te klein voor om er iets van te begrijpen of van te herinneren.
En de andere keer met de dominante merrie. Op buitenrit, wij alleen. We draafden over een smalle grasstrook, en daar waren op een bepaald moment bandsporen van een tractor die op het land had gereden. Ze sprong erover, was half en half mee. En daarna sloeg ze echt op hol. Het was smal, met aan de ene kant omgeploegd land en aan de andere kant een gracht. Dus kon enkel rechtuit, en niet te stoppen. Opeens liepen er eendjes in een rij voor onze neus. En dat heeft haar doen afremmen, haha. En gelukkig maar, want de smalle grasstrook liep ten einde en ging over in omgeploegd land...
Echt schrikken had ze niet gedaan, ik had zoiets van fris ding, en heb haar in de bak nog een half uur aan een stuk door laten galopperen, ik in verlichte zit. Paard was doodop, maar de dagen erna zoooo fijn! haha

haha ja, ze blijven wel een beetje apart ja. Veel paarden zijn precies bang van fladderende vogels. De mijne ook, bezig met desensibiliseren, haal ik knalrode linten boven in de binnenlongeerbak. De duiven daar helemaal in paniek :')

. En hoewel mijn paard heel rustig was, die vogels vond hij eng...
Misschien een overgebleven iets van in de oertijd. 'Opfladderende volgels betekend roofdier in de buurt-iets'

**Geplaatst**: 15-12-15 17:10

Geplaatst: 15-12-15 17:10

terpentijn schreef:
Ik had het in alle jaren dat ik hem bezit NOOIT met mijn Bonte Jaopie.

Reed meestal na een stukje oefenen/dressureluren in de rijbak nog ter ontspanning een stuk(je) naar buiten. Soms was het stuk wat korter, soms wat langer. Hij schrok wel eens, haperde wel eens, maar ging er nooit van door, ik kreeg hem er met wat aanmoediging altijd wel langs/door. dat vertrouwen had ik altijd wel: Kom op jong, je kunt dit, WIJ kunnen dit, niks aan de hand, gewoon door.

Tot ik vorig jaar niet al te lang na mekaar twee keer "ogenschjnlijk uit het niets" volslagen oncontroleerbare opholslaanderij meemaakte, bit vastpakken en BENG daar ging hij in razende racegalop.
De eerste keer op bekend terrein (was doordat er een auto passeerde), de tweede keer op weg naar een les, naar een binnenlocatie. Bij die laatste keer remde hij op het allerlaatse moment voor een sloot, en ging linksaf, maar ik rechtdoor IN de sloot. Hij sloeg toen meteen in het wilde weg verder door, rende over de velden met een grote bocht naar een merrie die aan de overkant van de straat in de wei stond.
Een dorpsgenoot herkende de BONTE Jaopie meteen (zij heeft zelf ook paaren) toen ze daar toevalig langs reed met de auto, stapte uit en greep hem bij de teugel.
Toen kwam ik er net hijgend aan (lift van leslocatie gehad) en heb hem aan de teugel, aan de hand, meegenomen alsnog naar de leslocatie.
Vanaf dat moment is Jaopie niet meer of nauwelijks betrouwbaar te noemen op een stukje buitenrit, hoewel ik dat nog wel heb geprobeerd.
Het gebeurde in het jaar (dit jaar) dat ik lessen had; naderhand was hij ook nooit meer écht relaxed in die lessen.

Ik heb het idee dat het hem allemaal wat te veel werd (de druk van die lessen), mij wellicht ook wel, waardoor ik een verkeerde energie met me meedroeg. Inmiddels ben ik geheel met die lessen gestopt.

Hij staat daarom nu even op deprogrameer-vakantie in de wei, en ik hou me nu vnl. bezig met mijn jongere nog erg groenige merrie, zodra de omstandigheden weer wat gunstiger zijn ga ik weer ten eerste wat buitenritten met hem proberen te ondernemen. Is toch te gek voor woorden dat hij in al die járen( ik heb hem vanaf veulen, hij is nu bijna 12 jaa)r nooit zo uit de band is gesprongen en ik met relaxed teugeltje gewoon door het bosje hierachter kon rijden lekker in m'n eentje, en nu tien meter langs de bekende Dorpsstraat al een stressfactor van jewelste is?

Okee, het is altijd al een fiks karaktertje geweest, maar daar wist ik zo langzamerhand wel mee te dealen, in zijn waarde laten, samen doen, goed zo Jaopie, je kunt het wel, dat zei ik je toch?
Dan GROEIDE hij er helemaal in.

Ik baal er flink van, waar heeft-ie het vertrouwen in mij verloren?[ [url=m/gbI5FD.png]Afbeelding[/url] ]

Mooie foto terpentijn, hij kijkt heel stoer haha.
Wat doet hij als je hem aan de hand meeneemt? Of met andere paarden? Of iemand anders als ruiter?
Dat kan wel duidelijkheid geven.
Niet balen! Het kan inderdaad iets heel simpel zijn. Is er iets veranders in de bekende dorpsstraat? Nieuwe brievenbus ofzo? Op zich zou dit niet mogen uitmaken, maar het kan wel een oorzaak zijn.
Ligt het aan de dorpstraat of aan het op verplaatsing gaan? Hoe is hij als je hem meteen de andere kant meeneemt, of inlaad en naar het bos gaat?

**Geplaatst**: 15-12-15 17:14

Geplaatst: 15-12-15 17:14

@Sizzle, nee, tandarts komt op tijd, geen wolfstandjes. Ik rijd hem zónder spoor, wel met zweepje er bij (dat ik buiten nooit nodig heb).
Ik heb absoluut het idee dat het iets mentaals is. Hij kán zich ook enorm opfokken, ook wel eens in de rijbaan, dan blijft het bij een boze kop en een bok, maar het is al die jaren nooit gebeurd dat-ie me uit de hand liep.
Buiten hadden we ook wel uit sloten opvliegende eenden, of zoals je dat hier hebt herrie van landbouwvoertuigen (vond-ie eng), maar het was nooit een aanleiding zó ongecontroleerd uit z'n dak te gaan.
Ik kon hem op een gegeven moment ook de stink-wagen van de Rendac laten passeren. Andermans wildvreemde donkere garage in rijden, etc. Nou was dat ook wel de éne keer okee, de andere keer aarzelen, maar dat mag, we kwamen er samen altijd weer uit.
Het leek meer een vorm van enorm verzet. Afbeelding

Ik vind het geen heel dominant paard, wel een heel tróts paard, dat gauw grijpt naar machtsvertoon als hem iets niet bevalt. Als je gaat dwingen bij hem wordt-ie doorgaans zwaar geirriteerd, maar normaal gesproken is hij OHZ enorm meewerkend, hij loopt zich voor je in het zweet als je dat zou willen.

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 15-12-15 17:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-12-15 17:15

Geplaatst door de TopicStarter : 15-12-15 17:15

terpentijn schreef:

Zomaar, even intuitief, aan de hand van deze foto zou het een kwestie van rangorde kunnen zijn.
Verdiep je in het bevestigen van de rangorde, er zijn verschillende "scholen" die je hier verder in kunnen helpen.

**Geplaatst**: 15-12-15 17:20

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 15-12-15 17:20

Heb je al eens aan een hulpteugel gedacht met buitenrijden? Het is nu natuurlijk 2 keer gelukt om je af te werpen en er vandoor te gaan. Dit zul je moeten doorbreken. En als lieve woordjes niet helpen zul je toch zelf moeten zorgen dat er een rem op je paard zit.
Dus net als was Simpeleman zeg, rangorde opnieuw bepalen.

**Geplaatst**: 15-12-15 17:23

Geplaatst: 15-12-15 17:23

Mijn paard schrok vandaag *niet* van rennende kinderen. Ik herhaal hij schrok *niet*

Laatst bijgewerkt door Starbreeze op 15-12-15 17:27, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-12-15 17:26

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 15-12-15 17:26

Top Starbreeze!!! Super!!!

Gast5428, en wat zou jij een geschikte hulpteugel vinden??

**Geplaatst**: 15-12-15 17:26

Geplaatst: 15-12-15 17:26

Starbreeze schreef:
Mijn paard schrok vandaag *niet* van rennende kinderen. Ik herhaal hij schrok *niet*

Haha! Toppie! +:)+

**Geplaatst**: 15-12-15 17:27

Geplaatst: 15-12-15 17:27

@Simpelman: Ik vind 'm helemaal niet zo dominant, in een grotere groep paarden zoekt hij nooit een confrontatie, maar staat hij juist altijd een beetje als "zelfverkozen outcast" méters van die hele groep aan de rand, als enige.
Momenteel staat hij al jaren met zijn Bonte Khavanna (merrie van 5 jaar) samen op de wei.

Aan de hand kán hij erg lastig zijn, ook niet elke keer, de ene keer als een lammetje, volgende keer dwars en dribbelend. Wel een type waar je altijd goed bij moet opletten, zodat je bij een opkomende gril hem net vóór kunt zijn. Ben je te laat ben je ook écht te laat.

Idd. wellicht de rangorde hernieuwd bevestigen tussen hem en mij.

Ik heb in het verleden wél enórme problemen (toen hij een jaar og 4-5 was, hij is nu 12) met hem gehad, en ik ben in de wei ook rechtstandig (en herhaaldelijk, tot wel 6 aanvallen achter elkaar toe)aangevallen door hem, waarbij ik niets dan lichaamstaal en een lege emmer had om me te verdedigen.

Dacht dat we dat allang achter ons hadden liggen.

Laatst bijgewerkt door terpentijn op 15-12-15 17:47, in het totaal 1 keer bewerkt