Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-12-15 11:54

Geplaatst: 14-12-15 11:54

Sizzle schreef:
Dat ligt ook aan het karakter.
Als je in een kudde paarden kijkt zie je daar ook altijd wat lafbekken tussen die niet op onderzoek durven naar een object voordat een ander er op gestampt heeft.
Het is dan aan de ruiter om de rol van het 'stampende paard' te spelen. Dat is echt niet zo heel eenvoudig over te brengen hoe je dat aanpakt. Zeker niet via internet.

Doet me denken aan mijn hengst. Wil hem door de plassen leren lopen. En hij doet het enkel en alleen als ik ook in de plas sta. Ik kan hem al longerend erdoor proberen te krijgen. Maar dan loopt hij toch net net niet erin. Sta ik erin, moet ik geen moeite doen komt hij er lekker bij staan. Lekker krabben, onderzoeken, neus erin.
Terwijl ik hem echt geen bangerik vind wat betreft geluiden en vreemde obstakels.

De aanpak is echt inleving vind ik. Je moet het precies voelen. Over het internet inderdaad niet uit te leggen.
Ik voel het bijvoorbeeld als mijn hengst te drijvend wordt. Ik zet hem voor iemand anders iets kan zien al halt en wijs hem gewoon achteruit. Echt in de zin van ik leid, jij volgt. Die grens is nogal dun met een hengst aan een lijntje.
Er is een andere hengst op stal waar er pas ingegrepen wordt als hij al met zijn nek in de krul loopt te paraderen. Dan moeten ze hem met bruut geweld met de touw rond zijn oren slaan.
En wat dan heel grappig is, ik krijg dan te horen: jouw hengst is braaf, de mijne niet. Haha. Hij is braaf omdat ik hem voor ben! Maar elke dag moeten dezelfde mensen wel de touw door zijn mond steken om hem buiten te steken.
En mijn hengst is echt geen schaap. Een andere hengst passeerde langs zijn box, het is een jonge hengst en hij stelde hem meteen. Met geluid, alles erop en eraan. Hij heeft de neiging te blijven kleven aan andere paarden, dus stond even vol ornaat geparkeerd aan mijn box. De mijne blijft kalm, geen machtsvertoon. Zet 1 stap vooruit, de andere ging vooruit. Stille waters diepe gronden, hij valt niet te onderschatten volgens mij.

**Geplaatst**: 14-12-15 11:59

Geplaatst: 14-12-15 11:59

Peetstap schreef:
Veel paarden zijn zo gewend om altijd achter iemand te moeten lopen dat je ze moet aanleren dat voorop soms gewoon mag als het wordt gevraagd.

Mijn oude ruin van 23 doet het graag zelf... die loopt trailer het beste in als je zelf naast de trailer staat en wijst waar hij heen moet... net als bij de stal of door een gang. Die kan best vervelend uit de hoek komen als je hem wil "meetrekken"... namelijk in de achteruit (en als je niet loslaat gaat hij er zelfs bij zitten :Y)

)
Maar de grote merrie loopt juist liever wel achter je aan... en benadert iets engs ook het liefst nadat jezelf het ding hebt aangeraakt... wel grappig gezicht zo'n reus die probeert achter je te verstoppen

maar die wordt ook wel steeds dapperder.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:06

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 14-12-15 12:06

Ik snap dat de insteek is, het paard zoveel mogelijk zelfvertrouwen geven, maar je kan van een paard wat van nature onzeker is, toch geen 'zelfverzekerde leider' maken? Zo werkt het toch ook niet in een kudde? Je zult je beslissingen om 'problemen' op te lossen moeten afstemmen op het karakter van het paard denk ik. De een heeft meer aanmoediging nodig dan de ander en misschien op een heel andere manier. Er is toch niet met zekerheid één oplossing voor elk paard wat werkt? Voor de één zal je wat harder moeten zijn dan voor de ander... Het doel is met zo min mogelijk dwang bereiken wat ik wil... maar bij het ene paard zal dat anders gaan dan bij de andere.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:11

Geplaatst: 14-12-15 12:11

Ik vind het overigens voor onverwachte crisis situaties wel enorm belangrijk dat het paard zich wel weg laat rijden, ook al is hij bang. In welke exacte richting vind ik dan even minder belangrijk, zolang er controle blijft.
Als je op het spoor staat en je paard doet de freeze omdat de bellen gaan rinkelen, dan moet hij gewoon weten dat ik het laatste woord heb. Dan gaan we daarna wel weet op een veilig moment verder oefenen.

Een leider maken uit een volger is stessvol voor het dier (en mens). Daar krijg je op den duur een burn-out van.
Altijd de sterke punten sterker maken, niet proberen er een ander paard van te maken.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:16

Geplaatst: 14-12-15 12:16

Citaat:
Een leider maken uit een volger is stessvol voor het dier (en mens).

Sizzle:

ijzersterk statement maak je hiermee.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:19

Geplaatst: 14-12-15 12:19

Peetstap schreef:
Citaat:
Een leider maken uit een volger is stessvol voor het dier (en mens).

Sizzle: ijzersterk statement maak je hiermee.

Vind ik ook...

**Geplaatst**: 14-12-15 12:22

Geplaatst: 14-12-15 12:22

Peetstap schreef:
Citaat:
Een leider maken uit een volger is stessvol voor het dier (en mens).

Sizzle: ijzersterk statement maak je hiermee.

Juist. Maar hoe zit het dan met een leider een volger maken...
Is ook tegennatuurlijk.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:24

Geplaatst: 14-12-15 12:24

Picasso schreef:
Ik snap dat de insteek is, het paard zoveel mogelijk zelfvertrouwen geven, maar je kan van een paard wat van nature onzeker is, toch geen 'zelfverzekerde leider' maken? Zo werkt het toch ook niet in een kudde? Je zult je beslissingen om 'problemen' op te lossen moeten afstemmen op het karakter van het paard denk ik. De een heeft meer aanmoediging nodig dan de ander en misschien op een heel andere manier. Er is toch niet met zekerheid één oplossing voor elk paard wat werkt? Voor de één zal je wat harder moeten zijn dan voor de ander... Het doel is met zo min mogelijk dwang bereiken wat ik wil... maar bij het ene paard zal dat anders gaan dan bij de andere.

Ga helemaal met je mee, is puur praktisch.
"probleem" is veelal dat veel eigenaars / ruiters / paardenhouders hun paard of dat van anderen of in geval van manege een hele kudde, geen "ruimte" durven te geven om uit te vinden wat bij dat paard past.

Of het is hun zo aangeleerd, zit in de genen, erin gestampt, of men weet niet beter ?
Maar kom vrij veel tegen dat mensen NIET buiten de bekende paden durven te gaan, en altijd maar die dwingende kant opzoeken.
Dit hele topic draait feitelijk hierom en je kunt omgang en rijden niet los van elkaar zien.

Houding rijden < > houding omgang zie je altijd terug.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:26

Geplaatst: 14-12-15 12:26

ChocooPrins: Toch zoveel mogelijk de samenwerking opzoeken... Ik vind het altijd zo moeilijk om dingen te verwoorden. Je voelt in de praktijk vaak wel aan hoever je met een paard kan gaan en waar de knelpunten liggen, al voordat het probleem zich echt aandient. Ik let altijd heel erg op ogen en oren en hoe het paard 'voelt' in omgang en als ik erop zit. De echte leiders liggen mij ook echt niet; dat botst, is niks voor mij.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:36

Geplaatst: 14-12-15 12:36

Picasso schreef:
ChocooPrins: Toch zoveel mogelijk de samenwerking opzoeken... Ik vind het altijd zo moeilijk om dingen te verwoorden. Je voelt in de praktijk vaak wel aan hoever je met een paard kan gaan en waar de knelpunten liggen, al voordat het probleem zich echt aandient. Ik let altijd heel erg op ogen en oren en hoe het paard 'voelt' in omgang en als ik erop zit. De echte leiders liggen mij ook echt niet; dat botst, is niks voor mij.

En ik omgekeerd. Ik vind een onzeker paard veel moeilijker.
Terwijl je met een leider ook de leiding moet nemen, maar anders.
Ik weet van mezelf dat ik niet genoeg vertrouwen kan geven, wel leiding.
Ik ben zelf ook zo, ik heb weinig leiding nodig maar wel vertrouwen. Ik trek dus mijn plan, moet niemand zijn toestemming hebben, maar vraag wel bevestiging als alles goed is gegaan. Daar wordt ik zekerder van.
Een dominant paard heeft genoeg vertrouwen, dat is voor mij dus fijner werken.
Mijn hengst is soms beide, hij heeft volgens mij heel wat meegemaakt. In het begin was hij bang, niet dominant of onzeker maar bang. Daar kan ik dan weer wel mee om.
En nu is hij soms zichzelf, en is hij eerder zelfzeker, en soms klapt hij nog eens om naar onzeker vooral met dingen op zijn lijf. En ik merk dan meteen aan mezelf dat ik daar hulp bij nodig heb.

Edit: ik smijt een aantal woorden door elkaar. Vertrouwen en leiding geven ligt dicht bij elkaar. Maar ik bedoel het dus van 2 perspectieven, vanuit onzeker en vanuit dominant.
Picasso, zie nu pas dat je het tegen mij had, ook al reageerde ik al haha. Ik probeer zoveel mogelijk samen te werken. En ik denk daarin wel te slagen, heb niet het gevoel dat ik onderdruk integendeel. Ik ben op stal 'gekend' als iemand die heel zacht is, maar wel heel gehoorzame en respectvolle paarden heeft aan de hand. En ik vind samenwerken met een dominant paard ook makkelijker, er komt ten minste input

.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:46

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 14-12-15 12:46

Ik vind paarden die heel onzeker zijn ook moeilijk hoor (doe alleen maar wat mijn gevoel me ingeeft), maar lastiger vind ik het wanneer ik op zo'n dier zit wat vol bravoure zit en het idee heb dat ik totaal geen controle heb. Iets met ego's en botsen en zo....

..... Ben van nature ook best onzeker, maar het geeft me ook vertrouwen en moed als ik een onzeker paard voor me heb gewonnen. En tijdens dat proces wordt me regelmatig een spiegel voorgehouden: geduld, rustig blijven, leiding nemen, niet boos of bang worden etc.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:48

Geplaatst: 14-12-15 12:48

ChocooPrins schreef:
Juist. Maar hoe zit het dan met een leider een volger maken...
Is ook tegennatuurlijk.

Mee eens. Daarom zal ik Dallas nooit als handpaard naast een ander paard meenemen. Ze zal het geheid braaf doen aangezien ze nou eenmaal goed opgevoed is, maar het zal haar volledig in haar trots krenken.
Bij het wandelen hoeft ze ook niet achter me te blijven, ze mag met de schouder op mijn hoogte lopen.
Ik weet dat ze mijn ruimte toch wel respecteerd en ze heeft geen enkele vorm van vluchtgedrag.

Ik doe met haar veel aan compromissen. ALs jij dit voor mij dit doet doen we daarna dat.
Uiteraard kun je niet praten met je paard maar oorzaak/gevolg snappen ze prima.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:53

Geplaatst: 14-12-15 12:53

Mij paard is laag in rang, waardoor erg bang en onzeker.
Maar met mij erbij is zo voor niemand bang, kijkt naar mij, vertrouwd mij.

Perongelijk in een avondvierdaagse, gillende kinderen, kleintjes wie er bijna onder door lopen, vlaggetjes, zingende, joelende, rende kinderen, gedaan of dit de normaalste gang van zaken was en ze liep en rustig en zonder te dansen door heen.

Maar als iets engs is beloon ik nooit, ga er langs of er er niets aan de hand is.
Door te belonen, op verkeerde moment wordt je paard bang.
Als ik beloon is de rust gekeerd en is er niets meer aan de hand meer en geen associatie met de angst.

Mijn leerschool was een eigenwijze kleine schet, was toen 10 jaar, maar veel van geleerd.

Ik heb een Alpha merrie gereden, en vond dit een stuk makkelijker want was voor niemand bang en ging voor je door het vuur, maar vond ze nee. Daar was dan een reden voor en het klopte was echt iets aan de hand, vuur, enorm glad, enz.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:58

Geplaatst: 14-12-15 12:58

wouke schreef:
Mij paard is laag in rang, waardoor erg bang en onzeker.

Ik zie niet altijd perse een koppeling in die twee aspecten.
Mijn eerste paard was onderste van het onderste. Die was zelfs bang van andere paarden en kreeg het ook vaak erg te verduren (dat is ook haar voortijdig pensioen geworden).
Maar die was totaal niet onder de indruk van gekke dingen.
Ik heb soms het idee dat juist die paarden zich heel makkelijk laten overtuigen en je gewoon vertrouwen en volgen waar juist de sterke karakters zelf willen blijven beslissen en nadenken.

**Geplaatst**: 14-12-15 12:59

Geplaatst: 14-12-15 12:59

Grappig dat het zo verschillend kan zijn.
Met met heel dominante merrie, die dan inderdaad vol bravoure kon zijn, (was een simpel paard, maar een passage om u tegen te zeggen, en die had ik niet gevraagd) kon ik perfect mee overweg. Omdat ik haar dan wel in haar waarde liet. Als mijn zus op dat paard zat, die dan haar bravoure moment had, werdt het gevaarlijk. Mijn zus ging er tegenin.
Ik niet. Ik zorgde ervoor dat ik richting gaf, maar lifte wel mee. Mijn hart klopte wel in mijn keel. Want ik wist dat er dan niets moest gebeuren, ze kon omslaan en ze zette dan echt ongecontroleerd aan.
En eigenlijk als ik haar dan goed kende, vond ik dat fijn. Ik had niet liever om te rijden met haar als ze het gevoel had haar te moeten stellen. Dan kon ik het fijnst rijden. Meeliften en richting geven haha. Op wedstrijd in de inrijpiste was ze net zo. Zaaaalig! Haha.
De hengst is ook beetje zo, maar het komt er nog niet uit. Vorige lente, er waren 2 pony merries in de piste. Die nek erop, fluit eruit, ik voelde hem loeren. En ik heb dan iets van, kom maar op laat je eens zien. Mijn vingers jeuken daarvan.
Hoezo show geven

Maar met de onzekere, phoeh. Wordt ik bang van. Ik kom daar niet door.

**Geplaatst**: 14-12-15 13:03

Geplaatst: 14-12-15 13:03

Sizzle schreef:
ChocooPrins schreef:
Juist. Maar hoe zit het dan met een leider een volger maken...
Is ook tegennatuurlijk.

Mee eens. Daarom zal ik Dallas nooit als handpaard naast een ander paard meenemen. Ze zal het geheid braaf doen aangezien ze nou eenmaal goed opgevoed is, maar het zal haar volledig in haar trots krenken.
Bij het wandelen hoeft ze ook niet achter me te blijven, ze mag met de schouder op mijn hoogte lopen.
Ik weet dat ze mijn ruimte toch wel respecteerd en ze heeft geen enkele vorm van vluchtgedrag.

Ik doe met haar veel aan compromissen. ALs jij dit voor mij dit doet doen we daarna dat.
Uiteraard kun je niet praten met je paard maar oorzaak/gevolg snappen ze prima.

Daarom dat het belangrijk is een match te zijn, ik dus duidelijk een zelfzeker paard.
Een ander die vertrouwen kan geven kan gerust een onzelfzeker paard.
En je hebt mensen die beide kunnen.
Ik ben ook van de compromissen. En heb de indruk dat je met een onzeker paard geen compromis kan maken. Met een zelfzeker paard wel.

Laatst bijgewerkt door ChocooPrins op 14-12-15 13:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-12-15 13:04

Geplaatst: 14-12-15 13:04

@sizzle dit zou ook wel kunnen dat het hier aan ligt, eigenlijk denk ik bij nader inzien dat dit zo is. $_/-\o_$

**Geplaatst**: 14-12-15 13:09

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 14-12-15 13:09

Waar ik nu aan denk. Iemand die als persoon geen leiding kan geven. Kan eigenlijk niet bij een zelfzeker paard of een onzelfzeker paard.
En toch zijn er heel veel mensen die geen leiders zijn, en die er ook niet specifiek bij stil staan. En toch hebben ze niet allemaal een staatsgevaarlijk paard.
Heb je dan nog een categorie gewoon braaf meegaand stabiel?

**Geplaatst**: 14-12-15 13:15

Geplaatst: 14-12-15 13:15

En of je die hebt

Veel freibergers zijn zo (gefokt).
700 kg paard en ze zijn hoe dan ook meewerkend of er nou een klungelende klungel op zit of een kind van 15 kg.
Daar gaat het hier in dit land vaak mis.
Dan hebben ze 10 jaar rijervaring met freibergers en kopen dan een warmbloed.
Daar ontstaan dan de gevaarlijkste situaties.

**Geplaatst**: 14-12-15 13:20

Geplaatst: 14-12-15 13:20

ChocooPrins schreef:
Waar ik nu aan denk. Iemand die als persoon geen leiding kan geven. Kan eigenlijk niet bij een zelfzeker paard of een onzelfzeker paard.
En toch zijn er heel veel mensen die geen leiders zijn, en die er ook niet specifiek bij stil staan. En toch hebben ze niet allemaal een staatsgevaarlijk paard.
Heb je dan nog een categorie gewoon braaf meegaand stabiel?

Maar het is toch altijd een beetje geven en nemen, en duidelijk zijn? Het ene paard zal gewoon beter bij jouw eigen karakter passen dan het andere. Ik heb niet de gave om alle paarden te kunnen (en willen) rijden.

**Geplaatst**: 14-12-15 13:23

Geplaatst: 14-12-15 13:23

Denk wel eens een paard met een bepaald karakter heeft op je pad moeten komen? Toeval bestaat niet.

Braaf, volgens mij zijn paarden wie snel in de vernieling geholpen worden omdat ze zo braaf zijn.
Veel te snel en te veel.

Mooie paarden freibergers, {:}

**Geplaatst**: 14-12-15 13:31

Geplaatst: 14-12-15 13:31

Paarden die niet zo nodig baas hoeven zijn zijn gewoon super fijne sportpaarden voor de normale ruiter.
Ik snap daarom ook nooit dat mensen graag beweren dat hun paard extreem dominant is (ook als ze dat niet zijn) terwijl dat voor een rijpaard helemaal geen ideale eigenschap is. Als het zo is, heb je een hoop te doen.
Zijn ze dan ook nog flegmatiek aangelegd dan heb je gewoon geen leuk gezellig rijdier

Ik heb wel een ranghoog paard maar ik zou daarbij niet willen spreken van een zeer dominant paard. Ze is ook bereid te wijken voor bozerikken.

**Geplaatst**: 14-12-15 13:57

Geplaatst: 14-12-15 13:57

Dominantie is niet zo zwart wit als dat wij het graag willen indelen en in de interactie met ons al helemaal niet. Hoe vaak gedrag als dominantie benaderd wordt (terwijl dit niet zo is) is schrijnend.

"Horses do things for two reasons: they think they need to do it to survive or they are doing what you are asking"

**Geplaatst**: 14-12-15 14:17

Re: Dressuur-rijkunst-discussie-foto-film-beoordeling

Geplaatst: 14-12-15 14:17

Ik denk niet dat ik al een extreem dominant paard in handen heb gehad hoor. De meeste hebben geen extreem paard, gelukkig maar! Maar ze zijn toch wel meer het ene of meer het andere.
De speciale merrie, verdenk ik wel soms van extreem onzeker te zijn... Maar ik kon haar niet zo goed inschatten. Ik heb veel mensen laten rijden, maar geen 1 die echt fijn met haar weg reed, ofwel was er iets anders. Veel gezocht, veel gevonden, nooit geen echte oplossing helaas.

Overlaatst was er iemand op fb die een artikel deelde over honden. Dat dominantie niet bestaat. En dat was ook van toepassing op katten paarden ect. Begreep de uitleg, maar vond het een vreemde conclussie. Omdat dominatie iets menselijk is, bestond het niet bij dieren... Precies of mensen boven een ander dier staan. Van nature heb je leiders en volgers. Ik vind dat natuurlijk. Ofwel begreep ik het gewoon niet goed.

**Geplaatst**: 14-12-15 14:26

Geplaatst: 14-12-15 14:26

Alhoewel over extreem gesproken, de dominante merrie was wel heeeeeel dominant in een kudde. Ze gaf niet veel speling. En was geen vriendelijke alpha merrie. Ik heb er ook wel gezien, die baas waren. Maar gewoon vriendelijk baas.
Ze heeft ooit een veulen volledig de kop in geslaan....

. Nog bij haar vorige eigenaars.
Als je die samen met een ander paard stak, moest je maken dat ze plaats genoeg had.
Maar die merrie had volgens mij wel een goede opvoeding gehad. Altijd door semi proffesionelen gereden geweest, en in handen geweest voor ze bij mij was gekomen. Je moest opletten maar was zeker geen akelig paard. Stel dat ze bij beginnende particulieren was gekomen in haar jonge jaren, zou het misschien een heel ander paard zijn geweest.