
Hoe kun je het oplossen.
Interessanter is hoe het probleem ontstaat.
Al die zaken waar paarden bang voor zijn worden voor het grootste deel onbewust verergerd i.p.v. verzacht door hun ruiter.
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Picasso schreef:Maar je voelt meestal toch wel een beetje aan wat er loos is; of je paard echt bang is of dat het wat onzekerheid is waar je doorheen moet 'prikken'? Mijn ene paardje is echt een zeikerd om van alles en nog wat: net doen of mijn neus bloedt en gewoon doorrijden werkt het best. Als ik die laat kijken en zelf de 'leiding' laat nemen wordt het echt alleen maar erger. Gewoon doorrijden en niet zeuren ... De andere moet alles even bekijken en dan besluiten dat het allemaal niet zo spannend is als hij dacht, dus laten bekijken en daarna is het 'leed geleden' en kan ik zonder veel problemen door. Ik ga echter niet voeren om ze ergens langs te krijgen....
). Maar we gaan er iets aan doen nu 
Simpelman schreef:@Picasso,
Jij bereikt wat jij wil op dat ene moment, misschien zonder gezeur.
Alleen, de henst moet télkens opnieuw beginnen.
Een paard wordt er niet beter van, het gaat alleen maar weg van druk.
Weg gaan van druk is totaal iets anders dan leren omgaan met angst en onzekerheid, situaties leren inschatten, zelfvertrouwen krijgen.
Een paard dat rustig opgeleid wordt naar zelfvertrouwen gaat aan een lang teugeltje over de kermis.
maar hij maakt wel vaak van een mug een olifant inderdaad. De andere helemaal niet en heeft dezelfde ruiter. Ik heb het geprobeerd met eerstgenoemde...laten kijken, belonen, zelf beslissen.... het werkt echt niet. Moet er wel bij zeggen dat hij degene is die PPID heeft en het stress level bij hem misschien iets hoger is dan bij de andere die gezond is. Ik ben heel benieuwd of hij verandert nadat ik straks ga starten met Prascend. Ik merk echter echt bij hem dat herhalen van dingen wel helpt, hoe vaker hij ziet dat er geen rare dingen gebeuren als ik hem vraag ergens langs te gaan, hoe beter het wordt. Totdat er weer iets nieuws opduikt. Sizzle schreef:Tijdens een buitenrit op plekken waar ik geen kwartier kan gaan staan prutsen of als ik frietje aan de hand mee heb draai ik Dallas gewoon om en rij er achteruit aan voorbij. Dat is voor ons de snelste en veiligste optie.
De keer erna kan ik dan aan hetzelfde punt gewoon normaal doorrijden.
Overigens vind ik eraan voorbij drijven zeker wel een motiverende en daarmee aanmoedigende waarde hebben.
In feite zeg je daarmee: hup je kan het, ik heb er vertrouwen in, loop maar gewoon door.
Zolang je het paard maar geen pijn doet, want dan krijg je een negatieve associatie.
Jennyxx schreef:Ik ben trouwens benieuwd hoe het met Ankem en Sproet gaat
leuk joh!! En dan zeggen dat een lompe 700 kg niet vlot kan zijn
Simpelman schreef:@Picasso,
Jij bereikt wat jij wil op dat ene moment, misschien zonder gezeur.
Alleen, de henst moet télkens opnieuw beginnen.
Een paard wordt er niet beter van, het gaat alleen maar weg van druk.
Weg gaan van druk is totaal iets anders dan leren omgaan met angst en onzekerheid, situaties leren inschatten, zelfvertrouwen krijgen.
Een paard dat rustig opgeleid wordt naar zelfvertrouwen gaat aan een lang teugeltje over de kermis.
totaal niets van.
)Fransje_70 schreef:Dan zou je dus eigenlijk een berg manegekinderen moeten charteren voor je training Starbreeze! Effe goed instrueren die hap en een stappenplan bedenken.
Starbreeze schreef:Peetstap schreef:Wat doen jullie als je dreigt in onveilige situatie te komen voor jezelf of anderen ? en ruimte om je heen is beperkt ?
Er af springen.
, je krijgt een soort van freeze en in elkaar duik houding.