Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
maralyn schreef:Maar simpelman. Dat jij die voorkeuren treft betekend toch niet dat t slecht is als een ander zowel mens als vooral paard een afwijkende voorkeur treft?
Zolang het paard licht loopt op een vriendelijke constant contacterende hand is dat toch goed? Ongeacht welk bit het is?
vur schreef:Ik kom bij mijn huidige paarden op een enkelgebroken watertrens uit. Het zijn bloedbeestjes die heel gevoelig zijn. De dubbelgebroken watertrens versterkt de onrust in de mond en geeft mij een te lichte onvaste aanleuning. Maar bij mijn oudste paard werkt de dubbelgebroken wel fijn.
Fransje_70 schreef:Bij de Working Equitation moet je op masterniveau alles 1 handig rijden zowel de dressuur als de trail. Dat heeft te maken met de oorsprong van de sport, vanuit het stierenhoeden, waarbij je 1 hand vrij moet hebben voor de garoccha, maar, zoals Simpelman dit altijd noemt, dit is 'gebruikersrijderij'. Wel op een enorm hoog niveau.
Picasso schreef:Beide paardjes op een dubbel gebroken watertrens.
Wat doet precies een Myler bit? Dit is toch een bit met van die rolletjes in het midden? Excuses voor de blonde vragen. Ben gewoon benieuwd naar jullie mening.
Simpelman schreef:Wel interessant.
Allerlei mensen en paarden met verschillende voorkeuren voor verschillende bitten.
Wat bij de ene niet werkt werkt bij de andere wel.
Ik kom altijd op een een kneveltrens uit, dat werkt bij mij, ik heb nu alle maten.
Een watertrensje ook maar daarbij krijg je op den duur dat de haren in de mondhoeken verdwijnen.
Bij een kneveltrens blijft de mond als van een veulentje, een dubbelgebroken vind ik mooier/comfortabeler in de mond liggen dan een enkelgebroken, nog mooier dan een ongebroken met tongboog.
Het ongebroken bit geeft voor mij geen fijne éénzijdige inwerking, het voelt voor mij "bot".
Simpelman schreef:vur schreef:Ik kom bij mijn huidige paarden op een enkelgebroken watertrens uit. Het zijn bloedbeestjes die heel gevoelig zijn. De dubbelgebroken watertrens versterkt de onrust in de mond en geeft mij een te lichte onvaste aanleuning. Maar bij mijn oudste paard werkt de dubbelgebroken wel fijn.
Dubbelgebroken geeft meer lichtheid doordat het bit zachter inwerkt, het pard heeft minder verdediging nodig.
Hoe scherper het bit en hoe harder de hand hoe harder het paard, dit is in zijn extremiteit een verdediging in de trend van je kunt er beter maar helemaal tegenin gaan dan er telkens onaangenaam door gekwetst te worden.
Meer lichtheid maakt dat de kaak loslaat en de tong levendiger gaat bewegen.
Het geeft het gevoel alsof je het paard fysiek kwijtraakt, er minder contrôle over hebt, maar dat "gat" wordt gevuld doordat het zich nu edelmoedig begint over te geven.
Zou het kunnen zijn dat die lichtheid/onvastheid voor jou onwennigheid is?
Dat het je uit je comfortzone haalt?
Jennyxx schreef:Zou dat komen omdat de haartjes tussen de trens en de ringen komen? Of omdat het bit harder is, omdat het meer door de mond kan dan bij een kneveltrens? Zou bij een watertrens met bitringen dan ook de veulentjes-mond bewaard blijven?
Ik vind een kneveltrens er zo massaal uitzien
Zou 14/15 mm een goede dikte zijn?
Starbreeze, had je dat filmpje nog gevonden?