Bokt.nl

KiWiKo schreef:

waarom?? Ik bedoel...... ik rij zelf nooit met zweep........ dus als ik een draai om de oren geef dan is het met het handje en mijn handje kan niet zoveel schade aanrichten, maar wel even de boel weer rechttrekken

Suelza schreef:

Hmmm... ik zou een paard niet zo snel alle hoeken van de stal laten zien. Dat doet een kuddeleider ook niet. Die jaagt een ongehoorzaam paard de kudde uit. Zij slaat hem niet totall loss, echt niet... Dan ga je eerder de positie van de 'hengst' overnemen die zijn kudde verdedigd tegenover een andere hengst die merries wilt stelen of zijn positie wilt overnemen.

Dat heeft op geen enkele wijze te maken met correctie van ongehoorzaamheid.

Natuurlijk mag je corrigeren als een paard 'te ver' gaat, maar blijven slaan is nooit goed te praten en op het hoofd slaan zeer zeker niet!!!

En dan heb ik het niet over een flinke tik op de neus als het dier bijt oid...

jori_X schreef:

Suelza schreef:

Hmmm... ik zou een paard niet zo snel alle hoeken van de stal laten zien. Dat doet een kuddeleider ook niet. Die jaagt een ongehoorzaam paard de kudde uit. Zij slaat hem niet totall loss, echt niet... Dan ga je eerder de positie van de 'hengst' overnemen die zijn kudde verdedigd tegenover een andere hengst die merries wilt stelen of zijn positie wilt overnemen.

Dat heeft op geen enkele wijze te maken met correctie van ongehoorzaamheid.

Natuurlijk mag je corrigeren als een paard 'te ver' gaat, maar blijven slaan is nooit goed te praten en op het hoofd slaan zeer zeker niet!!!

En dan heb ik het niet over een flinke tik op de neus als het dier bijt oid...

Paar dingen:
1 Ik ben geen kuddeleider
2 Mijn paard loopt niet in een kudde
3 Ik kan als kuddeleider mijn paard dus niet de kudde uitgooien
Beetje rare vergelijking dus lijkt mij

En ik heb het idee dat als ik zeg dat ik mijn paard wel eens een corrigerende tik geef, dat iedereen direct denkt dat ik (als mijn paard ongehoorzaam is) hem begin te slaan met een zweep

Suelza schreef:

1. Jij dient wel degelijk als kuddeleider op te treden
2. Jij bent samen met jouw paard al een 'kudde'
3. Jij kunt dus wel degelijk jouw paard uit 'jouw' kudde zetten

Wel degelijk een goede vergelijking dus...

Misschien eens verdiepen in NH?!?

jori_X schreef:

Suelza schreef:

1. Jij dient wel degelijk als kuddeleider op te treden
2. Jij bent samen met jouw paard al een 'kudde'
3. Jij kunt dus wel degelijk jouw paard uit 'jouw' kudde zetten

Wel degelijk een goede vergelijking dus...

Misschien eens verdiepen in NH?!?

Sorry, maar ik zie maar paard en ik eerder als een combinatie. En als hij iets doet waardoor het gevaarlijk wordt, corrigeer ik hem. Hij moet geen loopje met me nemen.

pinuts schreef:

ik vind dat ieder wel weet hoe ie zijn paard moet corrigeren. Elk paard is anders, en daarom moeten mensen zich aanpassen aan hun eigen paard. Het ene paard zal een hardere aanpak nodig hebben dan het andere, en als je een goed met je paard om kan gaan, weet jij ook welke aanpak voor jou werkt.

x_Daphne_x schreef:

Waarom kan je niet even geduldig doen en moet je persé slaan? Met geduld bereik je veel meer.

pinuts schreef:

Ik ga er vanuit dat deze ruiters hier het wel weten, want zo praten ze erover.. Maar ik ben het eens met adil..

Citaat:

Als 680 kilo op de achterbenen staat verlies ik mijn geduld, sorry!

Kijk, hier mijn verhaaltje: Ik reed de ruin Expression, een voormalig Gran Prix dressuurpaard die een bekende ruiter voor zijn vrouw had gekocht...
Maar Sperzie was niet de liefste, een knoppenpaard misschien, maar voordat je aan die knoppen mocht zitten moest je eerst laten zien dat je kon rijden

Toen ik hem onder het zadel kreeg waren er al een aantal "ruiters" op hem wezen rijden. Ritueel: Paard steigert, ruiter doet het in zijn broek, hij haalt het zadel van het paard en zet hem snel weer op stal....

Ik ging erop, het ging allemaal lekker, mooi lekker ingewerkt met een lange teugel. Ik wil de teugels opnemen en meneer denkt : Neeeeee, ik heb dit al tijden niet meer hoeven te doen en ik doe het ook niet voor jou en whoppa: 1.78 m. en 680 kilo op de achterbenen (WHAAAAAH ). Ik doe braaf het boekjesritueel: Ik hang naarvoren, handen op zijn halsen, drijf dat paard vooruit, doe nog een poging hem zijwaarts om te trekken. Het paard komt met de voorbenen op de grond, 1 seconde, en hij staat als weer op twee benen. Nu ging hij zo hoog dat ik dacht dat wel elk moment achterover gingen klappen. Ik dacht en kon nog maar 1 ding: een tik tussen de oren! (lees; een tik, geen knal alla Mohammed Ali 'En ik sla je de schedel in GVD!!!' ) .

Nu, ik gaf hem een tik tussen de oren, het paard schrikt, een soort 'wegduikreactie' was het gevolg en hij komt weer op vier benen te staan en zo bleef hij staan.

Nou, waneer je zo'n situatie meemaakt vind ik dat een tik tussen de oren best moet kunnen. Voor de rest heb je een paard op zo'n manier van begin of aan op te voeden dat je dit soort situaties kunt vermijden.

Voor bijtende paarden: probeer je paard meteen bij de neus te pakken en even vast te houden, het werkt bij mij altijd super!

Nadya schreef:

Ik heb een paard die iedereen meteen ''uitprobeert'', zoals velen van jullie zouden zeggen.
Ikzelf heb het meer over dat hij het leiderschap niet zo maar uit handen geeft, als diegene niet goed genoeg op hem overkomt, om het leiderschap uit handen te geven'. En echt goed leiderschap heeft niets te maken met meppen, laat staan tussen de oren slaan. Daar bereik je alleen maar wrok mee bij mijn paard. En mijn paard is daar heus niet heel anders in, dan veel andere paarden.
Ben blij dat velen van jullie helemaal niets met mijn sensitieve paard te maken hebben, want ik vermoed dat je dan zo een probleempaard hebt, als je niet wat verder kunt kijken dan je neus lang is.
Of je krijgt een paard wat zich compleet voor je afsluit. Die van mij is echt een enorme spiegel, dus tja, dat kan confronterend zijn.

Ik kan me wel in de woorden van Suelza vinden. Ik ga ook niet zo met paarden om, dat ik ze tussen de oren mep of wat dan ook. Ik ben overtuigd (in de afgelopen 31 jaar) dat de meeste paarden graag met je samen willen werken en als er iets fout gaat is het 9,5 van de 10x de schuld van de ruiter/begeleider. Mag je niet zeggen, maar zo ervaar ik het wel in het dagelijks leven, als ik zo om me heen kijk.

Mensen overvragen het paard, nemen de tijd niet om een band op te bouwen en meppen er wat op los en vaak ook nog op het verkeerde moment. En ze hebben het natuurlijke leiderschap niet in zich. Ik zeg ook niet dat ik dat per definitie heb, maar met mijn huidige eigen jonge paard kan ik lezen en schrijven. Terwijl een ander hem best moeilijk zou kunnen vinden.

Ja, een paard kan ineens gaan ''luisteren'' na wat meppen, maar de kans is groter dat je op die manier je paard onder dwang dwingt iets te doen. Lekker basis als 'team' heb je dan eigenlijk . Ik ga zelf liever een paar stappen terug met een paard wat steigert of ander probleemgedrag vertoont i.p.v. te gaan slaan om mijn zin te krijgen. Je geduld verliezen is sowieso een hele slechte zaak als je met paarden bezig bent!!!
Dat zegt dan meer over jezelf dan over het paard.

Citaat:

Ik ga zelf liever een paar stappen terug met een paard wat steigert of ander probleemgedrag vertoont i.p.v. te gaan slaan om mijn zin te krijgen. Je geduld verliezen is sowieso een hele slechte zaak als je met paarden bezig bent!!!