Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
josien_m_ schreef:Zijn ze werkelijk (allemaal) zo angstig of worden ze dat door hun training? Als het (dressuur)paard alleen op jou mag letten, kan hij niet zelf zijn omgeving taxeren en besluiten wat hij er van vindt. Het is onnatuurlijk voor een paard om zich te focussen, zo staan zijn ogen niet en toch vragen we dat. Daar verlies je dan ook weer wat mee...
_Penotti schreef:Ik denk beide.
Maar ik denk ook zeker de manier van trainen en ook de ruiter die het doorgeeft of niet.
Ik denk als veel van die paarden opgeleid zouden worden door een springruiter die er ook basis parcourtjes mee zou springen ze de helft minder angstig zouden zijn.
Want ook niet elk springpaard is super nuchter van karakter, maar daar word niet zo truttig mee omgegaan om het zo lomp maar even uit te spreken.
Op de springstallen waar ik vroeger kwam stonden ook de toppaarden buiten. Hun redenatie, als het mis gaat donderen we ook in een oxer. Dat risico bestaat. Laat ze dan ook maar buiten spelen, kans dat daar wat mis gaat is net zo groot.
En dan de dressuurstallen waar aan de hand gegraasd word daar tegenover, want stel toch dat het glazen poppetje wat krijgt.
En dan inderdaad raar vinden dat ze dingen eng vinden.
fransje23 schreef:Elisa2 schreef:Dat klinkt bijna autistisch fransje...
Dat zeggen wij ook. Paard is nog meer dan soortgenoten gebaat bij orde en regelmaat.
fransje23 schreef:Daarom schrijf ik ook nog meer dan andere paarden
Mijn eigen paard is precies het tegenovergestelde. Die laat zich leiden door nieuwsgierigheid boven angst.
Liefst onderzoekt ze alles ook fysiek waardoor ze dus aan varkens likt en, als het mocht, gerust haar tanden in een auto zet.
Of de hooglanders in de duinen gaat besnuffelen..
elnienjo schreef:Je kunt soms beter gewoon een paard pakken en gaan rijden dan uitgebreid beschreven te krijgen waar ie allemaal van schrikt volgens z'n eigenaar. Je neemt dat onbewust toch mee. Terwijl veel van die zogenaamde angsten/schrikreacties er helemaal niet komen als je als ruiter die dingen zelf niet als 'eng' benadert en gewoon ontspannen op z'n rug zit.
Elisa2 schreef:Dat klinkt bijna autistisch fransje..
Dat zeggen wij ook. Paard is nog meer dan soortgenoten gebaat bij orde en regelmaat.
Even een beetje off topic misschien, maar paarden denken veel meer "autistisch" dus in patronen. Ik moest bij deze opmerking meteen aan dit boek denken. Geschreven door een autistische vrouw die "denkt als de dieren". Daar is niks zweverigs aan, maar gaat echt om het denken in patronen en waarom paarden (of koeien) bijvoorbeeld schrikken van een schaduw. Omdat zij zelf autistisch is, ziet ze dingen die anderen niet zien. Zo heeft zij slachterijen diervriendelijker gemaakt met kleine veranderingen in de route die dieren lopen. Het boek gaat overigens over diergedrag in het algemeen, maar paarden komen ook aan bod. Erg interessant en fijn geschreven, mocht je je er ooit in willen verdiepen
https://www.bol.com/nl/f/denken-als-de-dieren/36079721/
elnienjo schreef:Je kunt soms beter gewoon een paard pakken en gaan rijden dan uitgebreid beschreven te krijgen waar ie allemaal van schrikt volgens z'n eigenaar. Je neemt dat onbewust toch mee. Terwijl veel van die zogenaamde angsten/schrikreacties er helemaal niet komen als je als ruiter die dingen zelf niet als 'eng' benadert en gewoon ontspannen op z'n rug zit.
_Penotti schreef:Ik denk oke, jaren 80 zonder internet en maar 1 instructeur om de hoek die leerde hoe het "hoorde" dan kan ik me voorstellen dat je dacht dat het zo moest.
Elisa2 schreef:josien_m_ schreef:Zijn ze werkelijk (allemaal) zo angstig of worden ze dat door hun training? Als het (dressuur)paard alleen op jou mag letten, kan hij niet zelf zijn omgeving taxeren en besluiten wat hij er van vindt. Het is onnatuurlijk voor een paard om zich te focussen, zo staan zijn ogen niet en toch vragen we dat. Daar verlies je dan ook weer wat mee...
Mee eens, ik denk als je paarden de rust en ruimte geeft om zelf te onderzoeken wat ze eng vinden zonder druk dat het zelfvertrouwen toe neemt. Soms, zoals in de ring is die mogelijkheid er niet en dan moet je als ruiter wat inventiever worden.