
Maar ik had hem van voor tot achter 3x verslonden voordat ik zo'n jaar of 14 was en dat heeft me extreem veel gebracht

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Simpelman schreef:knollentuin schreef:Ik noemde de hulp scherp en iemand anders noemde het een trucje, ik noem het een handigheidje om even snel te verkrijgen wat je wil, maar geen gewenste techniek.
Een hogere handhouding kan alleen als er een hogere halshouding is als gevolg van oprichting ( daar gaan we weer....
Handen hoog houden als de hals laag is is gewoon niet ok, en idd de verhalen van dan ligt t bit in de mondhoeken ken ik maar waar zit dan de rest van het bit? Tegen het verhemelte?? En als t enkelgebroken is drukt de punt van t scharnier in de tong...?
Handhouding hoort evenwijdig gelijk te zijn, links en rechts even hoog en aangepast aan de hals en handhouding van t paard.
Ik heb geen idee of er beeldmateriaal van is eigenlijk, er liep wel een man veel te filmen, maar waar hij bij hoorde weet ik niet
Je zult héél lange armen moeten hebben om het bit "om te keren", dat lukt je alleen bij een sterrenkijkend paard.
Hoe hoger de hand hoe zachter het bit inwerkt, dat heeft alles te maken met de hoek waaronder het in de mond ligt.
De handhouding moet functioneel zijn ten opzichte van de problemen van het paard.
De hand ondersteund het paard in het vinden van een rijkunstig evenwichtige houding.
Pas als een paard alle fases van de africhting doorlopen heeft en zijn eigen houding kan handhaven dan kunnen de handen "in de schoot gelegd worden", we hebben ze nog nauwelijks nodig.