ikke schreef:Zo moeilijk is het niet.
Ze kan een uitstekend stukje sturen, werd daar ook voor beloond, maar de kift van enkelen was ook bekend. Gewoon jaloezie omdat ze dat paard gekregen had.
Zo triest zijn sommige juryleden ook, niet alleen daar.
Maar het meest hebben we gelachen om twee proeven met exact dezelfde punten maar totaal anders gereden.
ex-mijn-Welsh-Cob uitgebracht op een onderlinge wedstrijd, met een serieus degelijke jury die geen last van vooroordelen heeft, door bovengenoemde instructrice en zijn huidige eigenaar. Allebei 184 punten scoren met twee totaal verschillende proeven. Dus wij naar de jury: joh, vertel eens, wat vond je er nu echt van.
Zoals een goede jury betaamt kon ze uitleggen dat de eigenaar voorzichtiger en dus netter reed maar het dan wat liet liggen in het tempo waar instructrice het tempo wel voor elkaar had maar dan slordigheidjes in de afwerking liet zien. Zo'n jury kun je wat mee.
Als je vertrouwen hebt in je eigen kunnen, weet wat je zwakke en sterke punten zijn, maakt dat oordeel van die ene individuele jury je geen zak uit.
Voor mij persoonlijk is het behalen van de kleine doelen die ik in overleg met mijn instructeur stel, samen met een goed algemeen gevoel, het allerbelangrijkste. Wat de jury er dan van vond, maakt me weinig uit

99% van de tijd komen de punten echter overeen met het gevoel, wat voor mij bevestigd dat we op de goede weg zitten qua training.
Ik kan me voorstellen dat wanneer je je druk gaat maken om ieder individueel oordeel van elke individuele jury je plezier in wedstrijdsport af kan nemen. De meeste juryleden hebben een “eigen stokpaard” waar ze de meeste waarde aan hechten. Als dat precies datgene is waar jij en je paard nog moeite mee hebben kan dat de punten drukken, terwijl je verder misschien een prima proef hebt.
Ik geloof niet dat een jury de hele dag in een hokje gaat zitten met het idee “de hele dag mensen af te branden”. Voor jury’s is het geven van hoge punten veel leuker dan het geven van lage punten.
Ik denk dat zolang je wedstrijden werkelijk ziet als het “meten waar je staat” het een hartstikke leuke bezigheid is
