Je zit kan iets stabieler en je hand- en elleboog houding daardoor ook. Het ziet er voor mij uit alsof je onstabiele aanleuning daar vandaan komt. Je zal eerst zélf een stabiel en verend contact moeten aanbieden voordat je paard er 100% van de tijd op kan vertrouwen dat hij contact kan houden. Probeer het contact te houden met je ellebogen en je handen zo los en ontspannen mogelijk te houden. Je onderarm is als het ware "van je paard" en een verlenging van de teugel.
Daarnaast denk ik dat de lengtebuiging iets beter mag, vooral gereden vanuit zit en been. Ik heb het idee dat je nog iets te vaak je teugels daarvoor nodig hebt.
Horseware schreef:Ter info wat de jury vond: jury 1 vond de aanleuning niet constant genoeg, omdat het paar regelmatig niet naar mijn hand toe was en achter het bit kroop. Advies: zachter bit in doen (maar aangezien ik al rij met een dubbelgebroken anatomisch sensogan watertrensje wordt dat lastig). Tempo was prima en paard oogde erg ontspannen.
Jury 2 vond de proef TE ontspannen, te braaf, overgangen duurden te lang en ik moest met meer lef gaan rijden. Het paard was te ontspannen en vond het allemaal wel best volgens hem. Ik moest hem een schop onder zn kont geven en hem harder aan het werk zetten, want hij was al 15. Tempo was goed.
Wat heb je nou aan dit soort adviezen?? Ik word hier echt een beetje treurig van
