Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Air schreef:Simpelman: wat als een paard niet even afwacht? Is dat op één of andere manier aan te leren(afwachten), dat ze nieuwsgierigheid voor angst plaatsen oid?
biscaya schreef:Air schreef:Simpelman: wat als een paard niet even afwacht? Is dat op één of andere manier aan te leren(afwachten), dat ze nieuwsgierigheid voor angst plaatsen oid?
Obstakel training heeft mijn hyper sensibele merrie enorm geholpen qua spooky gedrag..Ik leer dat eerst aan de hand en wil dat ze t " enge" object uiteindelijk met haar neus aanraakt..zodra ze in een ontspannen houding komt haal ik t " enge" object weg.. Ik oefen met alles wat los en vast zit ( paraplu's, zeiltjes, zakken, vlaggen, dingen die herrie maken) alles wat maar eng kan zijn.. Als ik erop zit en we treffen wat "engs" zet ik haar ervoor en dmv van " zigzaggend" te sturen voorkom ik dat ze kan wegdraaien verder doe ik niks..zal haar zeker niet met druk vd benen er doorheen drukken..Ik wacht gewoon af zolang als dat t duurt voordat ze genoeg zelfvertrouwen heeft er langs/of doorheen te gaan..
Het werkt voor ons fantastische en merk dat mijn merrie veel en veel dapperder is geworden!
Air schreef:Simpelman: wat als een paard niet even afwacht?
Is dat op één of andere manier aan te leren(afwachten), dat ze nieuwsgierigheid voor angst plaatsen oid?
Simpelman schreef:Air schreef:Simpelman: wat als een paard niet even afwacht?
Is dat op één of andere manier aan te leren(afwachten), dat ze nieuwsgierigheid voor angst plaatsen oid?
Het wachten is ze aan te leren.
De truc is bij het begin te beginnen en niet in het midden.
Mijn altijd succesvolle methode is: ga wandelen met je paard aan een halster en met de longe.
Ga net zover weg van "huis" als dat het paard aankan + een paar meter, keer dan om en ga terug.
Dus géén vast plan, het paard geeft aan wat het aankan.
Neem de longe op één meter, vier hem wat als je paard achterblijft en neem hem weer op als hij bij je terug komt, geef hem de ruimte op eigen benen te lopen, gaat hij voor je uit dan laat je hem rondjes om je heen lopen.
Heb geduld, beloon uitbundig wanneer hij naast je blijft, neem een zak vol brokken mee en geef regelmatig een klein handje.
Wacht op je paard, geef hem de gelegenheid de indrukken te verwerken.
Is hij ergens bang voor praat dan gemoedelijk, jij bent er toch ook niet bang voor?
Doe voor hoe jij het doet, bijvoorbeeld door een plas lopen of langs een vuilniszak.
Maak nergens een drama van, laat hem zijn eigen drama's verwerken, tudeluu.
Neem de tijd, probeer niet te scoren dan scoor je vanzelf.
Doe in het begin steeds PRECIES hetzelfde, op dezlfde manier, geef je handje brokken op precies hetzelfde punt.
Pas als het goed gaat dan ga je langzaam aan varieëren.
Gaat iets goed, stop dan, ga niet verder, zoek niet naar problemen.
Beloon, doe voor.
Binnen een paar weken kun je met een "schrikpaard" gewoon wandelen waar jij wilt.
Twee keer per week 5 à 10 km is 500km per jaar.
Daarna 1000 km in het zadel en je krijgt een paard dat aan een lang teugeltje de kermis over gaat.
Goed voor beiden.![]()
Verder heb je hiervoor Parelli en TTEAM groundwork.
Je investeren in een of beide methoden maakt je een betere ruiter voor je leven.
Starbreeze schreef:Bedankt voor de tips @allik ga er eens mee aan de slag.
@chocoprins, heb je je nieuwe zadel al en weet je zeker dat je paard verder in zijn lijf oké is en dat de reactie onder het zadel puur een reactie op het zadel was?
Het opstijgen zou ik samen met iemand zo vaak herhalen tot je paard er niet meer op reageert. Knip het opstappen in stukjes, dus eerst ernaast gaan staan zonder dat je reactie krijgt, dan ernaast staan én viet in beugel etc. Zodra ze niet meer reageert is ze klaar.