horseyfries schreef:Q, je hebt "nageeflijk" zoals dat klassiek wordt bedoeld en dat kan je in de B al voor elkaar hebben, maar nageeflijk in het LDR systeem wil zeggen dat je je paard in alle mogelijke oefeningen in alle mogelijke houdingen zou kunnen instellen en het zich daarin overal loslaat en nergens blokkeert en dat is iets wat je constant moet blijven testen, de "ultieme nageeflijkheid" zeg maar.
Een paard is nagevelijk, of is het niet. "Ultieme nageeflijkheid" betekend dan ook niet veel. Er wordt ook maar één soort nageeflijkheid gevraagd in de proeven.
Hooguit kan je denken aan nageeflijkheid met steeds minder teugelgebruik, tot aan de "nageeflijkheid op het gewicht van de teugel". Dat is de ultieme nageeflijkheid. Die bereik je ZEKER NIET met LDR (tenminste, die ultieme aanleuning heb ik nog nooit terug kunnen zien bij onze LDR toppers
)
horseyfries schreef:Andafries, op de foto kun je zien dat de bovenhalsspier is aangespannen tot het schouderblad aan toe (de boog is duidelijk zichtbaar). Daaraan kun je zien dat hij zich helemaal loslaat, het is één van de punten waar je vanaf de kant naar kunt kijken om te zien of het goed is.
horseyfries schreef:Het toppunt van discussie?? Jezelf tegenspreken!

horseyfries schreef:Paarden die wel nageven in de kaken maar niet door hun hele lijf hebben wel een boog in het eerste gedeelte van hun hals, maar dan stopt die boog en zie je als het ware een kuil voor het schouderblad.
Dat is een kwestie van spieropbouw. Als deze spier zwaarder is zie je 'm meer of minder doorlopen. In de LDR positie zal je 'm meestal wel zien, want hij wordt naar buiten geduwt in die houding.
horseyfries schreef:Nageven in klassieke rijstijl gaat net iets minder ver daarin, sommige paarden zullen inderdaad wel zover nageven maar dat wordt niet gecontroleerd terwijl bij LDR dat stukje eraan toe gevoegd wordt dat ook dat nog gecontroleerd wordt. Nog afgezien van het feit dat er ook veel andere dingen anders zijn zoals niet drijven terwijl je terugrijdt (klassiek het zgn. met je been naar je hand toe blijven rijden).
In klassiek mag je ook best met je zit naar de hand toe drijven hoor, en als een paard actief genoeg vanzelf de overgang in gaat, hoef je niet onnodig bij te drijven hoor.
Juist ZONDER LDR zie je hoe goed of slecht het paard zich geeft, want elke reactie op iets afleidends, merk je direct terwijl het LDR gereden paard de kans niet zal krijgen om zich aan de "aanleuning" te onttrekken. Overgave dus, maar geen vrijwillige of edelmoedige.