Echt veel steun geeft het niet, maar mocht ik er een keer van afvallen heb ik graag een body om. Omdat ik bang ben dat als ik nog een keer flink val ik de paardensport wel doei kan zeggen

Dus vandaar!
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Citaat:@Damian23,
Jij hebt de ingang gevonden.
Gewoon doorgaan met VOORWAARTS;
Alles komt voort uit het voorwaarts, maar in losgelatenheid.
Je begrenst nu zachtjes voor, neus VOOR de loodlijn, altijd, anders blijf je van de teugel af en drijft VOORWAARTS tot de neus weer VOOR de verticaal is.
Doet hij dat niet terug naar hals strekken en voorwaarts.
xAnnouk schreef:Mijn foto
[ Afbeelding ]
Wat ik vind, zijn neusje mag hier er wat meer uit en we moeten zoeken naar een stuk meer ontspanning.
Dit was de eerste keer dat we echt op vreemd terrein gingen lessen en dat was toch wel heel spannend (voor ons beide). Er was heel veel te zien.
Kwa activiteit vind ik hem wel goed, vooral ook zijn achterhand.
Ik mag een fractie meer achterover zitten en wat meer ontspannen in mn armen.
Ben heel erg benieuwd naar tips/commentaar![]()
We hebben les en het gaat elke keer weer een stukje beter!
Citaat:Een paard dat niet losgelaten is is angstig onzeker, het beschermt zich ergens tegen.
Wanneer je hem daarin actief voorwaarts drijft gaat hij in vluchthouding, met aangespannen rug, weglopen.
Simpelman schreef:[ Video ]
Peetstap schreef:Zomaar hardop overdenkende:
Zou het wellicht kunnen zijn dat we al zo "gewent" zijn aan het plaatje dat velen al niet eens meer kunnen zien of een paard echt loslaat ?
Zou het wellicht kunnen zijn dat we al zo "gewent" zijn aan het plaatje dat velen al niet eens meer kunnen voelen of een paard echt loslaat ?
Peetstap schreef:Omdat in de wekelijkse trainingen het longeren er ook bij hoort, en daarin natuurlijk het loslaten van paard als basis, vondt ik onderstaande video wel een fijne mix tonen van twee werelden:
https://www.youtube.com/watch?v=sA8bmMeUyZ0
Zou het wellicht kunnen zijn dat we al zo "gewent" zijn aan het plaatje dat velen al niet eens meer kunnen zien of een paard echt loslaat ?
Zou het wellicht kunnen zijn dat we al zo "gewent" zijn aan het plaatje dat velen al niet eens meer kunnen voelen of een paard echt loslaat ?