tottaly schreef:(we gingen stukjes wijken en appuyeren, dus kleine tikjes erbij)
Hoezo dus tikjes erbij?
Sizzle schreef:Waarom is dat volgens jou?
Ik heb een paard nog nooit 'teleurgesteld' gezien. Wel paarden met een gebrek aan vertouwen in en/of respect voor hun eigenaar. Waaruit moet je opmaken dat een paard teleurgesteld is?
Sizzle schreef:Ik vind 3 jaar niet zo lang als je er van uitgaat dat een paard bij een normale eigenaar niet echt vaak in een hele enge situatie terecht komt waar alles aan komt op vertrouwen.
Ik ga er vanuit dat wanneer je een paard hebt om op te rijden dat je hem dan overal mee naartoe neemt. Dan ontwikkel je vertouwen. Als jij je paard nergens mee naartoe neemt omdat hij alles eng vindt, dan ben je gewoon bezig met uitstellen. Dan is het logisch dat je er drie jaar over doet.
Sizzle schreef:Je moet dan een manier vinden om dat soort situaties voorzichtig op te zoeken zonder dat de paniek toe slaat. Kan jij dat wel in een maand?
Bij mij duurt het dan in ieder geval geen 3 jaar....
Mijne is ook wel eens compleet geflipt op wedstrijdtterrein omdat hij iets eng vond. Er was niks meer mee te beginnen. De volgende dag heb ik de hele bak vol paraplus, plastic, vlaggen etc. gehangen. Die heb ik een week laten hangen in de bak (en binnen een paar dagen was het niet meer eng). Daarna heb ik 4 weken achter elkaar steeds op een andere locatie een wedstrijd gereden en toen was het over. Ik ga dan ook niet heel voorzichtig mee doen en er teveel aandacht aan geven. Gewoon hup, naar voren. Meteen in galop naar voren rijden als ze iets eng vinden. Dan is het zo over.
Sizzle schreef:Haar probleem was van heel andere aard namelijk dat het haar enorm ontbreekt aan intelligentie en iedere keer als ze dacht dat ze alleen stond voor een situatie dan werd het leven haar te ingewikkeld.
Maar waar ben jij dan op zo'n moment? Paarden denken niet ingewikkeld hoor. Die willen gewoon een leider. En als jij dan op zo'n moment te afwachtend/te voorzichtig bent, dan kunnen ze inderdaad het vertrouwen kwijt zijn.