fransje23 schreef:Elisa2 schreef:Dat is natuurlijk super en ik ben er ook van overtuigd dat het voor alle paarden goed is om in het bos te lopen, op eigen benen en in een andere omgeving dan alleen de bak. Mijn ervaring is wel dat het heel paard eigen is hoe ze dat in het bos doen. Heb veel dressuurpaarden in het bos gereden, vaak al van jongs af aan waar echt de ene super voorzichtig was qua waar de benen neer gezet werden etc. en bij anderen maakte het echt niet uit hoe vaak ze al langs dezelfde route gekomen waren..ze struikelden altijd over dezelfde zaken als ik ze niet hielp met opletten. De voorzichtige dieren waren de vaak wat bangere dieren ook voorzichtiger met zichzelf leken.
Zat vandaag, tijdens een duinrit, nog even aan deze opmerking terug te denken. Maar is het niet bijzonder dat een vluchtdier als een paard geholpen moet worden om niet te struikelen in een bos in Nederland? Gaat er dan niet iets mis proprioceptie?
pol013 schreef:In het begin niet. Iedere nieuwe beweging moet je leren.
Als het om een paar eerste keren (van wat dan ook) gaat zou het me geen zorgen baren. Als het aanhoudt zeker wel.
Stel een paard is super in balans maar gaat voor het eerst met een ruiter er op naar het bos. Dat kan best even wennen en zoeken zijn. Dat je paarden tegen komt die niet anders gewend zijn dan vlakke perfecte bodems is wel een schraalte in de opleiding wat mij betreft. Maar raar is het niet dat je daar dan tegenaan loopt.
Dat zijn allemaal van die dingen die je tegen komt als je in een groep sport. Het ene lijf is het andere gewoon niet. De één heeft gruwelijk veel moeite met op 1 been staan. De ander kan een andere beweging weer heel moeilijk uitvoeren. Beide kunnen ze in iets anders juist weer uitblinken.
Ik ben op sommige punten heeeeel handig en flexibel en op andere loop ik volledig vast. Wat ik moet rekken/trainen om gezond te blijven is weer iets heel anders dan wat mijn buurvrouw moet doen.
Ik snap daarom nooit zo goed waarom je paarden allemaal op 1 hoop willen vegen.
Ik kan die beesten ook echt niet zien als 1 grote eenheidsworst.
Daarom kan ik me juist voorstellen dat de één meer vooruit moet bewegen en de ander meer terug . De ene vooral nooit achter de loodlijn zou moeten komen en de ander en heel veel baat bij kan hebben. Om maar wat voorbeelden
te noemen.
Ik kan dingen dubbel vouwen die voor andere mensen echt heel ongezond of contraproductief zouden zijn. Dan zie ik andere weer iets uitvoeren waar ik dan weer van denk auw auw, nooit van mijn leven. En wij zijn niet eens topsporters die heel heftig trainen en kwaliteiten die we hebben uitvergroten.
Alleen mensen worden niet speciaal gefokt om te laten sporten, sterker nog mensen worden tegenwoordig vooral beloond voor het lang stil kunnen zitten.
Van paarden willen we dat ze lenig zijn en balans hebben (tenminste daar lopen de topics van over), we hebben heel doelgerichte fokverenigingen die proberen om het topsporters onder de paarden de creeeren. Dan is het toch een beetje vreemd te noemen dat zo'n topgefokt paard over ieder klein boomworteltje en kuiltje in de weg zijn balans verliest. En zelfs op een prachtige ondergrond als een achterberg-bodem geholpen zou moeten worden om fatsoenlijk een bocht te maken of een gewicht te dragen
