Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
esmir schreef:ik persoonlijk ga altijd uit van mijn basis, als die niet goed is ga ik nieteens aan andere oefeningen beginnen... als je paard goed aan de hulpen is en fijn in de aanleuning en mooi op "4 benen" loopt... dát is volgens mij de basis... en voordat die goed is kán je nieteens correcte zwaardere oefeningen uitvoeren..
jij leerde toch ook niet fietsen voordat je leerde lopen????
maar volgens mij kost dat de gemiddelde ruiter teveel tijd ofzo..
en dus zie ik helaas ook combinaties rondscheuren op een wedstrijdterrein, met mes en vork (lees stang en trens) ,waarvan het paard in een valse knik gerukt is.. maar dat is schijnbaar niet belangrijk... een hoop spektakel.. is dat wat de juryleden in nederland willen zien....???)
soppieee schreef:Dat gaat wel samen hoor, EsmirAls je een jong paard hebt wat netjes van achter naar voren loopt, maar nog niet echt opgericht is, hoeft dat paard van voren niet sterk te zijn, maar is het nog niet zo op het achterbeen als dat men in de hogere klasses wil zien.
Dan heeft Urielle het over de fase waarin je zo'n paard 'leert' om wél meer gewicht op het achterbeen over te nemen, dat gaat altijd samen met eerst iets meer druk voor, wat later weer afneemt (als het paard zichzelf dus beter draagt). Afhankelijk van alle kenmerken van het paard wordt die druk tijdelijk meer of minder groot. Echter noem ik die kneepjes dan liever niet zo, er zou dan namelijk sprake moeten zijn van een halve ophouding, dus twee handen tegelijk, en NIET met je handen afzonderlijk 'vragen'.
Toch ben ik nog wel van mening dat je dan als ruiter al een heel eind moet zijn in je rijderij, voordat je dit zo bewust kunt uitvoeren. Dus het is de vraag of diegenen die in die topic beweren dat 'kneepjes nodig zijn' al zo ver zijnMaar dat is vanaf hier niet te beoordelen.
soppieee schreef:Dat gaat wel samen hoor, EsmirAls je een jong paard hebt wat netjes van achter naar voren loopt, maar nog niet echt opgericht is, hoeft dat paard van voren niet sterk te zijn, maar is het nog niet zo op het achterbeen als dat men in de hogere klasses wil zien.
Dan heeft Urielle het over de fase waarin je zo'n paard 'leert' om wél meer gewicht op het achterbeen over te nemen, dat gaat altijd samen met eerst iets meer druk voor, wat later weer afneemt (als het paard zichzelf dus beter draagt). Afhankelijk van alle kenmerken van het paard wordt die druk tijdelijk meer of minder groot.
Citaat:Dat gaat wel samen hoor, EsmirAls je een jong paard hebt wat netjes van achter naar voren loopt, maar nog niet echt opgericht is, hoeft dat paard van voren niet sterk te zijn, maar is het nog niet zo op het achterbeen als dat men in de hogere klasses wil zien.
Dan heeft Urielle het over de fase waarin je zo'n paard 'leert' om wél meer gewicht op het achterbeen over te nemen, dat gaat altijd samen met eerst iets meer druk voor, wat later weer afneemt (als het paard zichzelf dus beter draagt). Afhankelijk van alle kenmerken van het paard wordt die druk tijdelijk meer of minder groot. Echter noem ik die kneepjes dan liever niet zo, er zou dan namelijk sprake moeten zijn van een halve ophouding, dus twee handen tegelijk, en NIET met je handen afzonderlijk 'vragen'.
Citaat:Wat is trouwens volgens jou dan wel aanleuning Esmir? Jij lijkt hierboven namelijk te stellen dat een paard pas aanleuning heeft als ie verzameld is, en persoonlijk denk ik dat je eerst aanleuning moet hebben om een paard te kunnen verzamelen.
Citaat:maaar zoals ik al zei.. hoe je t noemen wil..
esmir schreef:dat lijkt me weldegelijk logisch.. aanleuning creeer je volgens mij oa. door een stille constante verbinding die je aanvult met je been en zit etc.
:S
Citaat:dat lijkt me weldegelijk logisch.. aanleuning creeer je volgens mij oa. door een stille constante verbinding die je aanvult met je been en zit etc.
dus jij beweert dat als je verbinding hebt met de mond van je paard, dat dat dan hetzelfde is als aanleuning???? :S
Beau_Horse schreef:Ik speel met mijn vingers.
Dat doe ik ook gewoon tijden rijden als ik hem niet nageefelijk wil krijgen.
Ik ga met mijn handen mee met de beweging van het hoofd.
Als ik voel dat mijn paard niet reageerd op mijn hand dan ga ik met mijn teugels spelen zodat hij het in zijn bit voelt.