Bokt.nl

cherie78 schreef:

Needje schreef:

Maar als jij net op je paard stapt, geloof jij dan dat deze altijd direct in de hand gesteld is?

Bedoel je, bij het begin van een training of bij het begin van de opleiding?

nombrado schreef:

wie heeft die term "in de hand stellen" verzonnen?

quadripes schreef:

je hoeft mij geen vraag terug te stellen, aangezien je zelf het begrip niet hebt begrepen.

een in de hand gesteld paard is een paard dat op alle momenten gehoorzaam, ontspannen en welwillend de eisen van zijn ruiter tegemoet komt.

het wordt het gemakkelijkste bereikt in de draf, in de stap en het halthouden het moeilijkste.

Het in de hand stellen van het paard wordt het 'tweede stadium van de dressuur' genoemd.

nadat het paard in de hand is gesteld kun je beginnen aan 'verzameling en oprichting'.
natuurlijk kun je geen verzameling en oprichting gaan trainen als het paard nog niet volledig in de hand gesteld gaat. Je kunt dat controleren om te kijken of het paard op de juiste manier reageert op de hulpen en of het paard reageert wanneer deze wegvallen.

Daarom is het 'in de hand stellen' bij een goed gereden paard geen kwestie meer van een half uur losmakende oefeningen rijden. Je kunt dit echter bij een verreden paard of ongereden paard niet met een eenvoudige hulp voor elkaar krijgen.

Needje schreef:

Maar als je met bepaalde oefeningen een paard in de hand gesteld krijgt, hoe kan je dan zeggen dat als je begint met rijden het paard in de hand gesteld moet zijn?
(ik zal misschien een domme vraag stellen, maar ik begrijp het niet helemaal )

Professor schreef:

Nu kom ik terug wat onze voorgangers al lang wisten, begin je paard te rijden in stap, stel het in de hand en begin te werken.Het losrijden gebeurd met 20 minuten in stap rekken en strekken en daar zijn de "normale" oefeningen voor.
Dat zijn te beginnen wijken voor de kuit, Renvers, Travers, Appuyeren , wendingen op de voorhand op de achterhand, achterwaarts gaan.
Dat alles op verschillende lijnen. Wanneer het paard dan in de hand staat en los is en de hulpen aanneemt zonder verspanningen kan men beginnen met de warming up.
En dat in draf en galop waarbij men dan de verschillende tempi rijdt.
Dit is niets nieuws maar in de vergetelheid gekomen, waarom?
Heel eenvoudig, in de tweede wereldoorlog werden de paarden die in het militair te weinig voorhanden waren ingevorderd, deze moesten even snel klaar gemaakt worden voor de "normale" soldaten, zij werden dan eerst moe gedraafd en daarna werd er stap draf en galop overgangen gemaakt colonne rijden dus afwenden gelijktijdig enz...
De instructeurs die dit deden die wisten na de oorlog niet beter en kwamen lesgeven in de verbanden en rijkverenigingen, en dat is tot op de dag van vandaag blijven hangen.
En dat is stap een paar rondjes, dan draven met lichtrijden, op de grote volte en hoefslag volgen een paar keer van hand verhanderen en dat was het, de paarden zijn dan stijver als voor de tijd en zijn al moe wanneer het echte werk begint.

cherie78"
[quote="nombrado schreef:

FaberSmid schreef:

Is inmiddels de zoveelste quote? Anderen had u ook gelezen, dus niet Dit bericht over het hoofd gezien? Hoe dan ook kan gebeuren, ben gewoon nieuwsgierig naar het antwoord van u beide, omdat u beide wat dat aan gaat een eigen kijk op rijden hebben.
Neem aan dat u modie bent en uw naam heeft doen veranderen? Tenminste herken in uw wijze van schrijven modie en cobs?

en nu graag de vraag, die je graag beantwoord wilt zien?
want al die quotes maakt het er niet duidelijker op!

Citaat:

wat ik erg vind bij de instructie tegenwoordig
is dat de instructeurs géén antwoord kunnen geven op simpele vragen hoe een paard zelf stuurt (of zich dat nooit hebben afgevraagd)

Professor schreef:

In de hand stellen:
Wanneer men niet weet wat dit is en hoe dit tot stand komt, weet niet veel van de geschiedenis van het rijden en heeft werkelijk zeer beperkt boeken gelezen, of deze naar hun hand gesteld.

nombrado schreef:

wat ik erg vind bij de instructie tegenwoordig
is dat de instructeurs géén antwoord kunnen geven op simpele vragen hoe een paard zelf stuurt (of zich dat nooit hebben afgevraagd)
en instructeurs die nauwelijks of geen aandacht hebben voor de zit van de ruiter. (en gevolgen daarvan van het paard niet herkennen)

quadripes schreef:

alleen een goed getraind paard kan je met 1 hulp (aantrekken van het kruis) in de hand stellen. Omdat zo'n paard namelijk nergens stijf is, meteen bereid is voor de ruiter aan het werk te gaan en geen reden ziet om zich daaraan te willen onttrekken.

Alle andere paarden - verreden en ongereden, zul je eerst volkomen moeten loswerken (= in de hand stellen). Volgens Mueseler (aangezien dat de bron is waarop Cherie zich baseert, maar verkeerd overbrengt, zal ik dat even doen) is deze fase het Tweede Stadium van de Dressuur. Eerst komt het ruitermak maken, daarna het 'In de hand stellen' en daarna het Derde Stadium (Verzameling en Oprichting).

Het ligt dus aan de ruiter of je ooit uit dat Tweede Stadium komt of niet. Als je je paard nooit goed 'in de hand gesteld' rijdt, zul je ook nooit een fatsoenlijke verzameling en oprichting kunnen laten zien.

Het is een lastig begrip, maar tegelijkertijd ook weer heel duidelijk.

quadripes schreef:

edit: overigens is Mueseler ook het lezen waard voor onze 'lange halzen' - mensen. Hij beschrijft dit verschijnsel namelijk ook als tegenreactie op het 'te sterk bij brengen van paarden'. Dus als reactie op mensen die teveel met de handen rijden en het paard in elkaar trekken. (wat duidelijk NIET 'in de hand stellen' is, maar omdat dat veel ruitergevoel vergt, zal niet iedereen dit kunnen of snappen)

Dat mensen dan er maar voor kiezen om helemaal geen contact meer met de mond te nemen (het is dus werkelijk allemaal niet zo nieuw en 'verlicht' wat jullie doen, deze dingen waren 100 jaar geleden ook al actueel).

Hij geeft ook meteen aan dat deze paarden voor het oog heel ontspannen en fijn lijken te gaan, maar in feite niet gehoorzaam zijn aan de ruiter, omdat de ruiter bij voorbaat al zich erbij neerlegt, niets van zijn paard te kunnen vragen in bepaalde situaties of wanneer het paard aangeeft iets niet te willen doen. (ik zit op mijn werk en kan het niet precies citeren, maar het is echt de moeite waard om dit even na te lezen!)

nombrado schreef:

nombrado schreef:

wat ik erg vind bij de instructie tegenwoordig
is dat de instructeurs géén antwoord kunnen geven op simpele vragen hoe een paard zelf stuurt (of zich dat nooit hebben afgevraagd)
en instructeurs die nauwelijks of geen aandacht hebben voor de zit van de ruiter. (en gevolgen daarvan van het paard niet herkennen)

"FaberSmid@

Deze vraag , hoe een paard stuurt zelf, heb ik al meerdere malen aan professor gevraagd, echter krijg ik geen antwoord, of ik moet een boek gaan lezen
volgens professor stuur je namelijk je paard aan de voorhand. dus de voorhand zit het stuur .
terwijl de motor in de achterhand zit
naar mijn ervaring zit het stuur bij een paard niet aan de voorkant.

cherie78 schreef:

En als je het nu eens omdraait?
Wat als het voorbeen nu eens als eerste landt? Of zo je wilt, als laatste vertrekt?
Er moet hier of daar nog een foto zijn, van Totilas op één voorbeen.



Het tuiger-voorbeentje heeft inderdaad ook te maken met de trainings-methode SJ. Door het extreem diepe rijden van de hals richting borst, worden de onderhals-spieren (en dus ook de spieren naar het voorbeen) overmatig getraind.
Door daarna oprichting te "vragen" komt het voorbeen hoger.

Moll schreef:

men kan alleen een paard in de hand stellen wanneer deze correct geschoolt is, vereden paarden is een ander verhaal, sommige kan het wel bij andere niet, echter ben ik wel van mening dat het paard in de hand gestld word op het moment dat men op stapt tot het moment dat men af stapt.

vur schreef:

Volgens mij is in de hand stellen: de teugels op maat nemen, contact met de mond houden en met been en zit er naar toe drijven zodat je verbinding in het lichaam krijgt met nageeflijkheid en ruggebruik.
En o ja, het paard sturen doe je volgens mij met de voorhand.