Don_Marcello schreef:Het uitgangspunt zou moeten zijn het doel van de dresuur en dat is je paard gezond en sterk houden/krijgen en te verbeteren. Daar hoort dus het herkennen, en mogelijk oplossen van problemen bij, anders streef je dat doel voorbij (of heb je een ander doel voor ogen).
Mee eens
Don_Marcello schreef:Het voorbeeld dat je aangeeft is is een goed voorbeeld. Als ruiter zou je dus in pricipe moeten aanvoelen dat er een immobiliteit tussen die twee lendewervels zit. Toegeven dat vereist meer inzicht en talent dan de meeste ruiters ooit zullen bereiken, maar neemt niet weg dat dat wel het streven zou moeten zijn.
Leuk streven, onhaalbaar
Don_Marcello schreef:De veterinair kán daarbij helpen, maar primair is het de verantwoordelijkheid van de ruiter (en de instructeur).
De eigenaar blijft altijd verantwoordelijk voor zijn paard. Maar indien er een blessure is ontstaan en de eigenaar bied het paard aan bij de veterinair, is het de verantwoordelijkheid van de veterinair dat het paard beter wordt. Een goede veterinair begeleid het paard multidisciplinair en neemt daarin ook een beoordeling en eventueel advies mbt het rijden mee, evenals een overleg met de instructie.