Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
murphy102 schreef:Door de samenwerkende hulpen. Teken daarbij aan dat op het nageven van de hand alleen al, een paard terugkomt in tempo, die daarbij "opgevangen" wordt door de zit en het been dat er "aan" is.
En als jij énig Rijkunstig gevoel hebt, begrijp jij direct wat ik hiermee bedoel, Cherie....
murphy102 schreef:Eens, tempo controle is nr 1, dat heethoofd komt wel terug in tempo en dan: "Ik had nog zo gezegd, GEEN BOMMETJE!!!!"Kijk Art_Uma, dat is nou wat het moeilijke is aan die hete paarden: heetheid, temperament, dus de energie van het paard
OMZETTEN in een duurzame impuls. En dat valt voor de meeste ruiters niet mee en gaan ze doorgaans trekken om het paard rustiger te laten lopen, want dat is het. Dat lukt niet natuurlijk, dus komt er een slof, sterk bit, onjuist gebruik van stang en trens aan te pas om het paard onder controle te krijgen.
De top gebruikt LDR en de 1-hulp-theorie! Dit is dwang!
Maar juíst door toepassing van het Skala met de daarbij behorende SAMENWERKENDE hulpen, krijg je die controle wel.
Ga het rijtje maar af, te beginnen bij Takt, deze is gerelateerd aan tempo. Is er teveel snelheid? Paard laten wachten, leg het tempo even wat lager totdat je er een been aan kan leggen, want dan pas kun je verder naar punt 2, naar punt 3 enz. enz. Het één ontstaat uit het ander.
Ogenschijnlijk líjkt het of het langer duurt, maar als je deze stappen overslaat, krijg je de bal terug gekaaatst. En Uiteindelijk is het de langste en plezierigste weg met de minste kans op blessures!
Professor schreef:Takt en aanleuning hangen aan elkaar, zonder aanleuning kan ik de takt nooit controleren.
Die Skala der Ausbildung word hier in Nederland wel verschrikkelijk verkeerd gebruikt.
Het heet eigenlijk een goed afgericht paard voldoet aan de volgende eisen.
En dan komt het rijtje, de Fransen hebben het niet zo opgeschreven en de Nederlandse Rijschool ook niet maar volgen deze lijn ook.
Alleen de Punkt genaue Duitsers hebben het opgeschreven punt voor punt, niet bedoelende dat men deze ook zo traint. Aangezien men de takt de Aanleuning en de Ontspanning steeds weer op moet zoeken.
De aanleuning daar is men nooit mee klaar, de takt ja, wanneer de ruiterhand inorde is.
Een heet paard bestaat voor mij niet, heb vele volbloeds getraint zelf gereden en tot in de hoogste klasse uitgebracht. Deze zijn sensibel maar niet heet, en elk paard kan men door "goed" te rijden het tempo bepalen, dat hoeft niet in trekken te ontaarden daar heeft men gevoel voor nodig in zijn kont en in zijn handen.
De fijngevoeligheid van de ruiter die moet ontwikkeld worden, en een goed ruiter kan elk paard rijden binnen enige minuten.
Het gevoel voor het rijden en het aanvoelen van een paard dat kan alleen een ruiter die een werkelijk onafhankelijke zit heeft.
Een groot voorbeeld van gevoel voor de paarden en voor het rijden is voor mij Willi Schultheis die vele Volbloeds naar de top reed.
Professor schreef:Sjolvir schreef:Vond net de Paard en sport op mijn deurmat,
wat is jullie mening over de getoonde combinaties op blz 94?
(Kom net thuis en heb de onhebbelijke gewoonte altijd achterin te beginnen.)
Ken dat blad niet, wat vond u daar??
Professor schreef:Wanneer ik paard was zou ik dit graag willen doenbij sommige zg ruiters.
Die kunnen beter zo gaan rijden.
Professor schreef:Wanneer ik paard was zou ik dit graag willen doenbij sommige zg ruiters.
Die kunnen beter zo gaan rijden.
cherie78 schreef:Sjolvir schreef:Paarden zijn te vergevingsgezind soms... Te niet kwalijknemend....
Is maar goed, dat paarden vergevingsgezind zijnen niet op de aanvallende tour gaan.
Sjolvir schreef:Hein was opgeschoten tuiger, echte alles kunner.
heerlijk menpaard... wereld dier op gebruiksaanwijzing na.
Ook fijn rijpaard.. behalve als je wel ging zandhappen, dan was het damage control...
En hij heeft vele slachtoffers gemaakt in de wei...
Hondsbraaf Meelopen tot aan het hek in de wei en dan ineens, totaal onverwacht, keihard er vandoor gaan..
Maar Hein is niet meer.
Professor schreef:Takt en aanleuning hangen aan elkaar, zonder aanleuning kan ik de takt nooit controleren.
Die Skala der Ausbildung word hier in Nederland wel verschrikkelijk verkeerd gebruikt.
Het heet eigenlijk een goed afgericht paard voldoet aan de volgende eisen.
En dan komt het rijtje, de Fransen hebben het niet zo opgeschreven en de Nederlandse Rijschool ook niet maar volgen deze lijn ook.
Alleen de Punkt genaue Duitsers hebben het opgeschreven punt voor punt, niet bedoelende dat men deze ook zo traint. Aangezien men de takt de Aanleuning en de Ontspanning steeds weer op moet zoeken.
De aanleuning daar is men nooit mee klaar, de takt ja, wanneer de ruiterhand inorde is.
Een heet paard bestaat voor mij niet, heb vele volbloeds getraint zelf gereden en tot in de hoogste klasse uitgebracht. Deze zijn sensibel maar niet heet, en elk paard kan men door "goed" te rijden het tempo bepalen, dat hoeft niet in trekken te ontaarden daar heeft men gevoel voor nodig in zijn kont en in zijn handen.
De fijngevoeligheid van de ruiter die moet ontwikkeld worden, en een goed ruiter kan elk paard rijden binnen enige minuten.
Het gevoel voor het rijden en het aanvoelen van een paard dat kan alleen een ruiter die een werkelijk onafhankelijke zit heeft.
Een groot voorbeeld van gevoel voor de paarden en voor het rijden is voor mij Willi Schultheis die vele Volbloeds naar de top reed.