KiWiKo schreef:doe ik met mijn enigste eigenste ook, heerlijkmaargoed, met paarden die van iemand anders zijn is dat toch anders........ en ik heb dat wel heel lang gemist hoor toen ik geen enigste eigenste had. Alles was zo oppervlakkig, wel intens, maar oppervlakkig........ alhoewel ik wel een aantal keren heb meegemaakt dat baasjes wat teleurgesteld waren omdat het dier meer naar mij trok dan naar hun (wat logisch is, want ik werkte ermee, ik was hun steunpilaartje in een onzekere tijd)
Ik miste dat wel in mijn paardenwerkzame leven. Wat ik heel "vervelend" vond was als ik een paard moest beleren waar ik echt helemaal niks mee had, en die ook helemaal niks met mij had........ dat vergt echt veel discipline, want het liefst doe je daar niks mee..... maargoed die mensen betalen ook best geld om dat dier netjes terug te krijgen.
ik heb slechts een keer in al die jaren een absolute soulmate gevoel gehad ......... en die heb ik uiteindelijk gekocht![]()
(en dat kan een asbak zijn ohz, wil je niet weten....... kop tegen het dak van de binnenbaan aanstoten) Maar hij is zoooo, zooo leuk
zoveel humor, zo brutaal, zo eerlijk........ maar zoooo, zoooo stout
Ja, paarden van iemand anders waarbij je ook nog eens resultaat moet boeken, is zeker een ander verhaal, lijkt me.
Wat gaaf dat jij ook dat absolute soulmate gevoel hebt bij jouw eigen paard
. Ik heb het nu voor de tweede keer in mijn leven en dit keer is het gelukkig mijn eigen paard. Denk wel eens dat Sam een reincarnatie is van die ene speciale New Forest, die ik in 1983 geboren heb zien worden en die jarenlang mijn soulmate is geweest. Heb vorig jaar geprobeerd uit te vinden via het NF stamboek of hij nog leefde, maar die vroegen maar om een levensnummer, die ik helaas niet had (wel zijn naam en complete stamboom, die ik nog op een papiertje heb staan uit die tijd). Dus weet het nog steeds niet, al hoewel hij dan best oud zou zijn nu....... Als ik de foto's van hem zie, zie ik die uitstraling terug in Sam. Hoewel het qua uiterlijk hele verschillende paarden zijn. Gek, he??? Maar goed, gaat lekker off topic........En Sammy steigert gelukkig alleen in het weiland, als hij lekker aan het spelen is met de andere pony's.
maargoed, met paarden die van iemand anders zijn is dat toch anders........ en ik heb dat wel heel lang gemist hoor toen ik geen enigste eigenste had. Alles was zo oppervlakkig, wel intens, maar oppervlakkig........ alhoewel ik wel een aantal keren heb meegemaakt dat baasjes wat teleurgesteld waren omdat het dier meer naar mij trok dan naar hun (wat logisch is, want ik werkte ermee, ik was hun steunpilaartje in een onzekere tijd)
. Ik heb mijn ouders vervloekt, want ik had hem voor niets bij mijn pleegmoeder mogen zetten, maar mijn ouders hebben mijn paardenliefde altijd tegen willen houden op alle mogelijke manieren. Is ze niet gelukt uiteindelijk.


. Verder de mensen die zeggen dat ze nooit een paard slaan, wens ik veel succes. Dan ben jij waarschijnlijk diegene die het heeeeel zwaar gaat krijgen met een karakter paard. Die gaat JOU vertellen hoe het moet
:n
