Bokt.nl

Orangiste schreef:

Je moet nooit vergeten dat je omgaat met een (sorry mensen) dommer en vooral zwaarder dier dan jij zelf met ontzettend veel meer kracht. Gelukkig weten ze niet hoeveel kracht ze echt hebben anders wordt de omgang met paarden ontzettend gevaarlijk. (nu komen antuurlijk alle mooie verhalen met dat paarden alles toelaten; nou deels denk ik wel maar voor een heel groot deel is het vooral dat ze dommer zijn dan de mens)

RedPassion schreef:

Helaas nemen veel mensen niet de tijd en willen ze het geduld niet opbrengen om goed te communiceren met een paard en dan is een tik geven veel makkelijker.

jasmijn78 schreef:

Neem nu een simpel voorbeeld: je paard scherp maken voor je been. Dat leer je als volgt: kuit, geen reactie? Dan een flinke tik achter je kuit met de zweep.

jasmijn78 schreef:

En er is ook geen andere manier om je paard scherp aan je been te krijgen.

jasmijn78 schreef:

Maar goed; voor de heilige boontjes onder ons die menen dat een tik nooit nodig is of nuttig kan zijn, die kunnen altijd nog een hengel en een wortel nemen om het paard voorwaarts te krijgen. De vraag is of je daarmee een dressuurproef doorkomt

jasmijn78 schreef:

En nogmaals; geduld hebben is goed, maar geduld wordt vaak verward met afwachten. En afwachten is funest. Klassieke fout bijvoorbeeld die onwetenden maken bij het zadelmakmaken van een jong paard: na het opstappen gaan ze het paard afwachten en gaan ze stappen. Onder het mom van 'we doen alles rustig aan, en hij moet wennen etc. etc.' Vanuit stap kunnen paarden veel hoger bokken en veel sneller wegschieten dan vanuit draf/galop. Daarom moet je (voor je eigen veiligheid) het paard voor zijn en direct gaan draven/naar voren houden. Daarmee voorkom je problemen. Het initiatief moet altijd bij de ruiter liggen.

RedPassion schreef:

Zo doe ik het dus nooit. Ik doe veel op zithulpen, been ook, een zweep heb ik nooit bij me. Krijg ik geen reactie, dan ga ik eerst eens bij mezelf na of ik wel een duidelijke hulp geef. Is dit het geval, dan geef ik een wat sterkere hulp, met zowel zit als been.
De pony die ik bijrijd is 4 jaar en moet nog heel veel leren, hij reageerde niet goed op beenhulpen. Na veel grondwerk (wijken voor druk, dit ging dus niet zozeer om het voorwaarts gaan, wel aan het reageren op een beenhulp om bv. opzij te gaan) en overgangen rijden doet hij het nu prima. Dat heeft een paar weken gekost, en ik had het met een zweep vast binnen een paar dagen voor elkaar gekregen maar dat is niet mijn methode.

RedPassion schreef:

Ik ben geen heilig boontje, ik ben iemand die er in geloofd dat je met geduld en communicatiemethoden die gericht zijn op het natuurlijke gedrag van paarden heel ver komt.

RedPassion schreef:

Ik had na de L2 geen wedstrijdambities meer maar ik kwam mijn dressuurproeven prima door hoor.

detour schreef:

Blijft interessante discussie. Vraagje: Kent iemand een paard wat getraumatiseerd is geraakt van een pak slaag? Paarden hebben een super geheugen, dus ik ben benieuwd maar kan het me niet voorstellen.

lottehorse schreef:

Slaan vind ik echt niet de oplossing! .
Moet eerlijk bekkenen dat ik vaak ga slaan waneer ik de situatie niet meer aankan! .
dit is echt gedrag dat je moet afleren (en vooral ik moet afleren).
want meestal maak ik de situatie hierdoor alleen maar erger!

detour schreef:

Da's triest.. Is wel geval van constante terging. Dier had eigenaar aan moeten pakken. Helaas.. dan is paard gedoemd tot rookworst..

detour schreef:

Vraagje: Kent iemand een paard wat getraumatiseerd is geraakt van een pak slaag? Paarden hebben een super geheugen, dus ik ben benieuwd maar kan het me niet voorstellen.

Sizzle schreef:

Bij mijn eigen paard ben ik 3 jaar bezig geweest om tot haar door te dringen en die was niet eens mishandeld, die was alleen maar keer op keer teleurgesteld geweest en sloot zich af in enge situaties.

unamie schreef:

b.t.w.
Op de opmerking van "paarden slaan elkaar ook" wil ik even reageren
Als paarden slaan doen ze dat met hun achterbenen, dus zonder oog contact, en niet belust op wraak, maar volgens instinct/overlevingsdrang
hoe anders gaat dat bij mensen...
Slaan uit pure agressie, en mét oog contact, al dan niet in combinatie met geschreeuw
Dit is iets totaal anders dat wat paarden doen

anneliesdj schreef:

Ik heb ook een paard staan wat volgens mij niet zo prettig is behandeld. Zij is ook panisch voor de zweep en het been van de ruiter. Ik heb haar nu een jaar en kan eindelijk een beetje mijn been eraan leggen maar dan nog schiet ze naar voren als ik iets beweeg. Ook was ze in het begin nogal uitprobeerderig en steigerde ze regelmatig als het haar niet aan stond, op een gegeven moment wilde ik een zweepje pakken en toen raakte ze helemaal in paniek, nog voor ik haar ermee aangeraakt had. Als ze in de box staat en je loopt langs met iets wat op een zweep lijkt staat ze meteen achterin de stal te trillen en komt pas weer naar voren als je 100 m verderop bent.

jasmijn78 schreef:

Sizzle schreef:

Bij mijn eigen paard ben ik 3 jaar bezig geweest om tot haar door te dringen en die was niet eens mishandeld, die was alleen maar keer op keer teleurgesteld geweest en sloot zich af in enge situaties.

Volgens mij kennen paarden geen emoties als teleurstelling. En 3 jaar is wel erg lang om wat gedaan te krijgen van een paard. Kan het niet zo zijn dat het 3 jaar heeft geduurd voordat jij de juiste aanpak vond?

jasmijn78 schreef:

Sizzle schreef:

Bij mijn eigen paard ben ik 3 jaar bezig geweest om tot haar door te dringen en die was niet eens mishandeld, die was alleen maar keer op keer teleurgesteld geweest en sloot zich af in enge situaties.

Volgens mij kennen paarden geen emoties als teleurstelling. En 3 jaar is wel erg lang om wat gedaan te krijgen van een paard. Kan het niet zo zijn dat het 3 jaar heeft geduurd voordat jij de juiste aanpak vond?

Sizzle schreef:

anneliesdj schreef:

Ik heb ook een paard staan wat volgens mij niet zo prettig is behandeld. Zij is ook panisch voor de zweep en het been van de ruiter. Ik heb haar nu een jaar en kan eindelijk een beetje mijn been eraan leggen maar dan nog schiet ze naar voren als ik iets beweeg. Ook was ze in het begin nogal uitprobeerderig en steigerde ze regelmatig als het haar niet aan stond, op een gegeven moment wilde ik een zweepje pakken en toen raakte ze helemaal in paniek, nog voor ik haar ermee aangeraakt had. Als ze in de box staat en je loopt langs met iets wat op een zweep lijkt staat ze meteen achterin de stal te trillen en komt pas weer naar voren als je 100 m verderop bent.

Ook mijn voorbeeldje was doodsbenauwd voor de zweep en het been. Toch is dat vrij snel beter gegaan. Een zweepje legde ik gewoon iedere geer bij de box neer en in de bak. Hij ging er vanzelf mee spelen op den duur. Na 6 maanden kon ik zelfs met de zweep vanaf zijn rug tussen zijn oren kriebelen
Ik sla ook eigenlijk nooit met een zweep. Ik gebruik hem alleen als begrenzer over het algemeen (maar ik weiger dan ook systematisch om flegmatieke paarden te rijden )
Voor het been rustig maken ging vanzelf aangezien ik zelf al vrij jong heb geleerd dat je op dergelijke paarden juist gewoon rustig door moet drijven en niet afsteken. Spoor heb ik een keer geprobeerd, maar dat resulteerde in een paard dat nerveus stond te bibberen in de hoek als ik eraan kwam. Omdat het ook totaal niet bodig is dat hij daar aan went heb ik dat ook niet meergedaan.

Sizzle schreef:

Waarom is dat volgens jou?
Ik vind 3 jaar niet zo lang als je er van uitgaat dat een paard bij een normale eigenaar niet echt vaak in een hele enge situatie terecht komt waar alles aan komt op vertrouwen. Die enkele keer dat het voorkomt moet je dan je hersenen keihard aan het werk zetten om op dat moment een oplossing te vinden om wel door te dringen. We hebben het dan over een situatie waarbij iets heeft plaatsgevonden waarvan je ten eerste niet begrijpt waarom het eng was en het paard dus danig in paniek raakt dat hij aleen nog maar wil stijgeren en bokken en op niets meer reageert. Je moet dan een manier vinden om dat soort situaties voorzichtig op te zoeken zonder dat de paniek toe slaat. Kan jij dat wel in een maand?

anneliesdj schreef:

Zon paard moet je met de neus op de feiten drukken. Ik heb er ook zoeen gehad die helemaal doordraaide in zijn paniek, vaak van de onbenulligste dingen. Op het moment dat je hem er met z'n neus op drukte en hij zag dat het helemaal niet eng was was er niets meer aan de hand.