Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
[***] schreef:Leuk dat je meedoet aan de discussie! Wat ik mij afvraag, als de 2e en 3e foto uit je AdB tijd zijn, wat je daar niet fijn aan vindt? Ik vind het nl 2 hele prettige foto's om naar te kijken. Uiteraard moet er vanuit die positie nog heel wat gaan gebeuren, maar dat duurt gewoon een tijd.
Of misschien begrijp ik het niet goed en zijn die 2 foto's niet uit je AdB tijd?
Woestein schreef:Ik moest "veel moeite doen" om hem maar enigszins vooruit te krijgen.
@ Simpelman: Deze Fries kan zich super met de hals ontspannen maar dan doet het lichaam verder niets, als je kijkt naar de filmpjes van Will Faerber dan geeft het moment dat het paard alles correct los laat en de motor goed gebruikt een duidelijk verschil in beweging als wanneer ze dat niet doen.
De momenten van dat gevoel liet hij niet tonen op de momenten van de AdB periode.
Juist toen ik hem actiever van achteren naar voren ging rijden en van voren wat "meer" in de hand stelde, dat hij een licht contact op kon nemen, ging hij zijn lichaam los laten buik aanspannen en voelde je met licht rijden zo'n groot verschil dat dit mij een heel goed gevoel gaf.
Dat er toevallig een slof omheen hangt is puur dat als deze meneer schrok hij zijn front er op kon zetten en er als een speer vandoor schoot, aangezien ik veiligheid belangrijker vind dan dat mijn paard er even achter kom op zulke momenten dat dat nou net niet kan vind ik reden genoeg om het toe te passen.
Hoe kan je voelen dat een paard met een voorwaartse drang loopt en een losgelatenheid?
Wat versta je onder een natuurlijke houding voor dit paard?
Tijdens de periode van laatste foto had hij zijn looplust weer terug, hij dacht weer vooruit.
En dan kan je weer gaan werken aan ontspanning.
Dat vindt ik een vooruitgang vergeleken met daarvoor.
Anoeska schreef:Maar waarom zou een teugeldrukmeter niet altijd een bron van informatie kunnen zijn. Het kan toch nooit kwaad om eens te kijken hoeveel druk je in elke hand hebt, of links en rechts misschien minimaal verschillen, of je misschien in wendingen andere druk hebt dan op het rechte stuk?
Zo'n ding meet toch gewoon objectief de hoeveelheid druk? Of je je paard nou correct rijdt, of aan de teugels trekt, je ziet gewoon feitelijk terug hoeveel druk je hebt. Die informatie kan toch nooit kwaad?
Simpelman schreef:Heeft een paard eenmaal vertrouwen gekregen in deze zachte meegaande hand dan zal het er aanleuning aan willen gaan nemen, het strekt de hals uit om met de tong en de onderkaak een verbinding te maken met de ruiter.
Het recht tegenovergestelde van het in de krul rijden.
Pas nu kunnen we gaan "rijden".
Nageeflijkheid krijg je hierbij cadeau.
damian23 schreef:Wat ik nog wel eens lastig vindt is de teugeldruk op het moment dat ze de aanleuning gaan opzoeken.
Ik rijd die van mij nu grotendeels zo laag aan een contactteugel dat daar haast geen druk op staat.
Dat vind hij fijn lopen. Ik vraag hem nu af en toe om iets hoger te komen (geen verzameling of bij elkaar gereden).
Hij volgt dan braag mijn hand omhoog en dan geeft hij meer druk op het bit.
En dan vind ik het lastig om het verschil te voelen tussen "hangen" op je handen en een goede aanleuning.
Want hoe is de teugeldruk bij een juiste aanleunig en wanneer hangen ze.Ik heb mijn man van de week een filmpje gemaakt.
Maar zijn achterhand is actief en reikt onder zijn lijf.
Cer schreef:Maar wordt er dan niet heel erg vanuit gegaan dat je met bit rijdt.. Is dat een voorwaarde?
Overigens.. hoe werkt die ideale houding dan bij paarden die niet opgericht gebouwd zijn? Hoe krijg je die dan hoog van voren? (daar puzzel ik al een poosje mee, aangezien ik meestal paarden rijdt waarbij de hals een hele lage inzet heeft, en niet dat natuurlijke opgerichte van bijv een dressuur of spaansachtig paard)
Simpelman schreef:Het sterk maken van de achterhand doen we op de volte, mét stelling (=binnenoog zien, essentieel) en buiging door het hele lijf door voorwaarts te rijden. Voorwaarts rijden is grotere passen maken dan dat het paard van zichzelf zou doen.
Wanneer een paard zich zo dus los laat (laat inbuigen) en op een volte of door een wending gaat dan zal het zich buigen in de binnen knie en zich in de beweging aanspannen in de lendeneen buik en rug en dat is wat we willen.
Nu spreken we de juiste spiergroepen aan.
Paarden die in de krul lopen gaan doorgaans met stijve knieën.(schenkelganger)
Hier passen gebroken lijnen, hoeken, slangenvoltes, achten, mét omstelling, telkens dat binnenoog en buiging.
Na een jaar of zo begint een paard dan successievelijk sterker te worden en zal meer en meer gemakkelijk op beginnen te richten.
Oprichten gebeurt vanuit halve ophoudingen.
We hebben kracht ontwikkeld in de achterhand (1 jaar) en het paard kan nu duidelijk voorwaarts gaan op aandrijvende hulpen.Op het moment dat we voorwaarts drijven wil het hoofd iets omhoog en naar voren, dit vangen we op in een zacht weerstand biedende hand, deze leidt zacht en soepel de ingekomen "druk" omhoog en laat die vervolgens voorwaarts afvloeien.
Hiermee komt een paar heel langzaam successievelijk in oprichting; (3jaar)
Cer schreef:Zijn er ook van dat soort filmpjes van haflingers, tinkers, fjorden e.d.? (ik ken wel het filmpje van die draft horse die bij Will gereden wordt). Ik ben heel benieuwd hoe het zou moeten bij een 'lomper' paard..