Foei-knop gevonden
*rust!*
Terug naar de oorsprong van deze discussie.
Ik kan me hier volledig in vinden;
StefenYnia schreef:Ik kan onder de buik van mijn Fjord door kruipen, ik kan tegen haar benen aan gaan zitten. Ik vertrouw haar blindelings, een vertrouwen dat wij in de iets meer dan 2 jaar dat we nu samen zijn samen hebben opgebouwd. Ik leer nog dagelijks van haar, en zij vast en zeker ook van mij.
En toch, ondanks alles wat ik hier omschreven heb, zal je mij nooit op een halsriem alleen naar buiten zien gaan. Waarom niet? - Hoor ik sommige al roepen, en onder die mensen zullen ook vast mensen zijn die al met een mening klaar staan 'dat ik het vertrouwen in mijn paard toch niet heb'.
Nee, haar vertrouw ik. Anderen niet. Ik ken iemand wiens pony letterlijk door een stel 'stoere' jongelui is aangereden. Paardje moest afgemaakt worden. En dat omdat een stel eikels van 18-19 jaar zonodig de lolbroek uit moesten hangen.
Nee, misschien heb ik wel net zo veel/weinig controle als met een halsriem. Maar als het gaat om het leven of de dood van mijn lief vriendinnetje, ga ik GEEN risicos nemen, alleen maar omdat 1 persoon vind dat ik dan toch niet de band met mijn paard heb die ik in zijn ogen zou MOETEN hebben.
Ik heb aan niemand iets te bewijzen, maar leven zonder mijn lief vriendinnetje... nee, dan zou ik er zelf ook liever niet meer zijn...
Wat mij betreft mogen mensen die op neckrope rijden zichzelf ook best die vraag stellen; waarvoor doen ze het???
Levert het werkelijk hun paard zoveel meer veiligheid op? Of gaat het om ego, bewijs leveren aan de omgeving?