
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
listiglistje schreef:Tja als je telt dat een heleboel paarden de 3 jaar niet haalt, met 16 niet meer opgenomen worden door de verzekering
en door gebreken, aandoeningen of ongeluk (bv atrose, hoefkatrol, koliek) uitgekeerd wordt, dan kom je wel aan dat cijfer!
Helaas neemt men dit aan als waarheid en gaat het fabeltje een eigen leven gaat leiden![]()
het afschrijven van paarden heeft dus niets met te snel gaan te maken...
Electra63 schreef:Joolien: Ik heb toch meer de indruk dat het bij jou meer een hoop geschreeuw en frustratie is op Bokt als dat je er inderdaad wat aan doet of de mogelijkheden pakt om het beter te doen.
Bij jouw vorige springstal had je toch ook kunnen laten zien, dat met een andere aanpak/rijstijl/omgang ook resultaten geboekt kunnen worden? Het is wel moeilijk om van binnenuit een werkkring/organisatie dingen te veranderen, maar niet onmogelijk, als je maar resultaten boekt en een goede onderbouwing hebt. Van de zijlijn schreeuwen heeft vaak niet zoveel nut.
Joolien schreef:Electra63 schreef:Joolien: Ik heb toch meer de indruk dat het bij jou meer een hoop geschreeuw en frustratie is op Bokt als dat je er inderdaad wat aan doet of de mogelijkheden pakt om het beter te doen.
Bij jouw vorige springstal had je toch ook kunnen laten zien, dat met een andere aanpak/rijstijl/omgang ook resultaten geboekt kunnen worden? Het is wel moeilijk om van binnenuit een werkkring/organisatie dingen te veranderen, maar niet onmogelijk, als je maar resultaten boekt en een goede onderbouwing hebt. Van de zijlijn schreeuwen heeft vaak niet zoveel nut.
Op die stal zou het niet echt bepaald gewaardeerd worden als ik het op mijn manier zou doen
Waar ik als laatst heb gewerkt deed ik het wel op mijn manier, maar toen werd mn baas boos... Ook na meerdere malen uitleggen waarom ik dat zo deed.
Het is eerder de frustratie dat ik niet begrepen wordt, ik zou me zo graag eens in t 'eggie' willen uitlaten, vols mij maak ik mezelf ook soms onduidelijk ofzo. Heel irritant voor mezelf
Abacab schreef:Joolien schreef:Abacab, ik heb op stallen rondgelopen waar geld zat was, dat is het probleem dus niet geweest
maar denk jij dat wat jij gezien hebt de norm is?
Ik weet wel zeker dat dat niet zo is nl.
schoentje schreef:willen we natuurlijk en stressloos met paarden omgaan, dan moeten we er nooit meer op gaan zitten en allemaal vrij het bos in jagen. Uiteindelijk krijgen ze dan ook weer stress, omdat ze niet gewent zijn om voor zichzelf te zorgen en groepen moeten gaan vormen. Bijna alles wat nieuw is geeft een vorm van stress voor het paard, omdat een paard zo'n groot aanpassingsvermogen heeft raakt hij eraan gewent en geeft het geen stress meer.
Soms moet een paard echt even op z'n plaats gezet worden, vragen of hij alsjeblieft zich niet zo sterk wil maken op een rechte lijn tussen 2 sprongen werkt niet, het paard een paar keer halt laten houden, met desnoods een keer een grovere hulp wel. Uiteindelijk is dat ervoor om weer diervriendelijk paard te kunnen rijden.
Ik heb nu een nieuw paard net binnen, goed springpaard, maar wat merrieachtig. Dit paard heeft leren staken, ze is gezond, maar ooit heeft ze gewoon geen zin. De vorige ruiter ging dan braaf naar voren zitten en wachte totdat ze weer liep. Voor hem was dit paard dus niets meer waard voor de sport. Nu merk ik dat dit paard in alles verwent is, loopt over je heen, let niet op de begeleider of ruiter, etc. Zelfs met een buitenritje probeerde ze te staken. Nu kun je zeggen dat dit paard het werk niet leuk vind en hem het dus niet meer laten doen, maar dat zou in dit geval dus de slager betekenen, want mutske vond niks leuk. Na dit paard een keer minder vriendelijk uitgelegd te hebben dat dit niet de bedoeling is, loopt ze nu weer aardig goed rond, zowel in het bos als in een parcours. Nu met de oortjes naar voren ipv. in d'r nek zoals eerst. Dit paard krijgt nu imo meer plezier in het werk doordat ze weet waar ze aan toe is, ze weet wat kan en mag en er komt wat struktuur in de opvoeding.
Nu kan iedereen mij een beul vinden, maar ik vind de ruiters die altijd maar braaf zijn en het paard niet op kunnen voeden veel erger.
Nu ben ik het zeker wel met Joolien eens dat dit niet kan op concours. Dit paard zal dan ook thuis blijven totdat ik ze helemaal voor elkaar denk te hebben.
Abacab schreef:Joolien;
Ik krijg van jou vaak een beetje de indruk dat jij denk dat het normaal is dat mensen paarden zo behandelen en dat alle wedstrijdruiters zich daar schuldig aan maken. Gelukkig is dat niet zo.
Wanneer jij wat meer in jezelf en de paarden zou investeren door bijv. intern te gaan bij een echte goede stal kun je enorm groeien. Ik zie hier ook wel een denkfout van jou: jij wilt meteen een betaalde baan in de paarden en eigenlijk heb je daarvoor niet voldoende in je mars. Bij de echte goede stallen moet je soms bijna geld meenemen. Daar staat tegenover dat je heel veel leert, zie het maar als een opleiding.
Wanneer je bereid bent daar in te investeren kun je mensen ook een goed alternatief bieden door de door hun voorgestelde methode. En als je echt kundig bent kun je laten zien dat jouw methode meer vruchten afwerpt dan hun eigen methode.
schoentje schreef:gebrek aan opleiding kan, dus je zal opnieuw op moeten leiden, soms is dan een grovere hulp nodig, vriendelijk vragen begrijpen ze niet altijd en met 65 kilo tegen 600 moet je ooit iets extra's doen. Uiteindelijk moet dit wel lijden tot duidelijkheid en kleinere hulpen.
schoentje schreef:dan zijn mijn paarden gelukkig, ik merk geen verschil bij ze als ze gevlochten worden!Soms schuren ze wel een vlechtje uit, zou dat misschien toch een teken zijn?
Sorry, flauw. Word een beetje melig van m'n cola en chips!
Ik denk dat het onrustig worden van vlechtjes meer bij de mensen tussen de oren zit. Heb het nog nooit meegemaakt iig. Lijkt me sterk dat een paard dat in verbinding steld met concoursen. De wedstrijdspanning van degene die staat te vlechten zouden ze misschien wel kunnen voelen...
Tendance schreef:schoentje schreef:dan zijn mijn paarden gelukkig, ik merk geen verschil bij ze als ze gevlochten worden!Soms schuren ze wel een vlechtje uit, zou dat misschien toch een teken zijn?
Sorry, flauw. Word een beetje melig van m'n cola en chips!
Ik denk dat het onrustig worden van vlechtjes meer bij de mensen tussen de oren zit. Heb het nog nooit meegemaakt iig. Lijkt me sterk dat een paard dat in verbinding steld met concoursen. De wedstrijdspanning van degene die staat te vlechten zouden ze misschien wel kunnen voelen...
Die van mij zet het in verbinding met aandacht. Dat is wat ik zeg. En tussen mijn oren?
Neuj daar zit niet zo veel.hahaha
Ik ben koos spanningloos, dus nee ik denk niet dat ik het me verbeeld. Mijn paard geniet van de aandacht en weet welke aandacht er nog gaat komen.
Joolien schreef:Ik heb geen behoefte meer om de sport in te gaan hoor, maar dat terzijde. Misschien was deze stal wel te hoog gegrepen, maar aan de andere kant kon ik het niveau wel handelen, ik werd alleen gezien als een newbie en daarom kreeg ik niet echt de kans om mezelf te laten zien. Gekgenoeg werd ik onzeker door de manier waarop collega's met me omgingen(dat heb ik niet snel, sta normaal stevig in mn schoenen) en twijfelde aan mn eigen kunnen, maar toen ik daarna bij een andere stal in dienst ging viel alles weer op zijn plaats en merkte dat ik het wel bij het rechte eind had, alleen hier was de druk veel minder groot omdat ik alleen werkte. Waarschijnlijk gevalletje faalangst.
Abacab schreef:Joolien schreef:Ik heb geen behoefte meer om de sport in te gaan hoor, maar dat terzijde. Misschien was deze stal wel te hoog gegrepen, maar aan de andere kant kon ik het niveau wel handelen, ik werd alleen gezien als een newbie en daarom kreeg ik niet echt de kans om mezelf te laten zien. Gekgenoeg werd ik onzeker door de manier waarop collega's met me omgingen(dat heb ik niet snel, sta normaal stevig in mn schoenen) en twijfelde aan mn eigen kunnen, maar toen ik daarna bij een andere stal in dienst ging viel alles weer op zijn plaats en merkte dat ik het wel bij het rechte eind had, alleen hier was de druk veel minder groot omdat ik alleen werkte. Waarschijnlijk gevalletje faalangst.
Ik denk dat het gewoon heel erg goed is voor je eigen rijkunstige ontwikkeling, je begrip van paarden en paardengedrag, hoe je een paard dingen leert en hoe niet, nog afgezien van of je nu wel/niet de sport in wil. Een stal waar je alleen werkt lijkt me trouwens geen optimale omgeving om jezelf te ontplooien.
Stallen willen allemaal voor een duppie op de eerste rang zitten, daarom stellen ze nieuwelingen aan voor een appel en een ei en geven ze de kans er iets van te maken, door bijv. wedstrijdrijden in het vooruitzicht te stellen. Als je er iets van weet te maken als ruiter, hop je in de loop der tijd over naar een andere stal waar je paarden met meer potentie te rijden krijgt. Maar dat kan dus alleen als je laat zien wat je waard bent! De paardenwereld is een harde wereld, je redt het niet met een lieve glimlach, mooi koppie vlotte babbel en slanke taille. Je red het wel door kei-hard aanpakken, vallen en opstaan. Af en toe je kop stoten, overeind krabbelen en doorgaan. Als je daarmee het respect van mensen hebt verdiend geven ze je al snel de credits om een paard op jouw manier te laten beleren. Maar die kans krijg je alleen als je mensen ervan kun overtuigen dat je hart voor de zaak hebt en dat je hebt laten zien dat je meer dan gemiddeld in je mars hebt.
Abacab schreef:Ik geloof best dat jeheel hard gewerkt hebt en dat je hebt moeten afzien. Maar ik krijg bij jou ook de indruk dat je nog niet zo heel veel geleerd hebt. Dat leidt ik onder andere af uit het feit dat jij je bazen nog nooit hebt kunnen laten zien dat het op jouw manier ook kan. En als ik naar het lijstje van door jou gereden paarden kijk inclusief je YT filmpjes in je profiel dan wordt ik daar ook niet heel blij van en als je eerlijk bent weet je dat ik gelijk heb. Je CV is gewoon erg mager, je bent net een paar hoofdstukken verder dan de beste manege ruiter. Naar mijn mening te mager om les te gaan geven. Ik denk jeerlijk dat jij nog zo veel moet leren dat je dat lesgeven eigenlijk niet zou moeten willen.
ik denk dat het in deze fase voor jou veel belangrijker is dat je aan jezelf werkt en in jezelf investeerd. Rien vd Schaft geeft een hele leuke cursus over klassiek rijden, The Academy van Bartels heeft hele boeiende leerweken.
In dit perspectief zou het jou ook veel beter passen om je energie te richten op hoe je aan jezelf kunt bouwen ipv altijd maar te wijzen naar 'ánderen' die het fout doen.
Citaat:Op die stal zou het niet echt bepaald gewaardeerd worden als ik het op mijn manier zou doen
Waar ik als laatst heb gewerkt deed ik het wel op mijn manier, maar toen werd mn baas boos... Ook na meerdere malen uitleggen waarom ik dat zo deed.
Het is eerder de frustratie dat ik niet begrepen wordt, ik zou me zo graag eens in t 'eggie' willen uitlaten, vols mij maak ik mezelf ook soms onduidelijk ofzo. Heel irritant voor mezelf