Bokt.nl

Simpelman schreef:

jannico schreef:

Wat ik mij dan afvraag: Wat maakt Manolo Mendez in jouw optiek anders dan een eerder aangehaalde Anja Beran waarbij jij aangaaf dat Mw Beran behouden rijd en niet het maximale uit het paard haalt, iets wat Manolo ook niet echt doet..

Het verschil dat ik zie tussen beide is dat Mendez werkt volgens FEI art 401 dus oprichting vanuit het voorwaarts.
Beran vanuit ontspanning en dan van voor naar achteren, oprichting van de hals en buigen in de grote gewrichten.

citaat FEI art 401:
"De lichtheid van de voorhand en het onderbrengen van de achterbenen, voortkomend uit een constant aanwezige drang naar voren."

Wanneer je zelf met beide vormen experimenteert zul je gaan doorvoelen en inzien wat het verschil is.
Vrij geinterpreteerd door mij, het eerste is des paardens, natuurlijk, een gesublimeerde natuurlijke beweging, het tweede is kunstjes aanleren.
Het eerste zul je tegenkomen bij paarden in vrijheid, het tweede niet.
De "val" is dat het veel op elkaar lijkt.

citaat FEI art 401:
"De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel. "

Simpelman schreef:

@jannico,
Het gaat om die zin met "de natuurlijke eigenschappen", dit is ethiek en respect, het naleven ervan heeft heel veel invloed op het wezen van het paard maar betreft ook onze natuur. Het paard begeleiden zichzelf te ontwikkelen tot zijn best mogelijke zelf.
Een paard dat kunstjes vertoont is een heel ander paard dan datgene dat harmonisch ontwikkelt wordt in zijn natuurlijke eigenschappen.
Deze zin is bedacht en opgesteld door mensen die écht van paarden hielden.

Wanneer je over de zin van die zin nadenkt dan begrijp je dat de paardenhandelaren en hengsteboeren die invloed hadden bij het FEI deze hebben doen vervangen.

Hier zijn we in de rijkunst als kunst en niet als sport, het streven is hoogstaand, verheven boven onze persoonlijke belangen.

Praktisch leidt het tot en paard dat zelfstandig meewerkt en zijn best doet, zich welbevindt, meer en meer zelfvertrouwen en eigenwaarde ontwikkelt, dat "meedenkt", zoekt naar de juiste oplossing, zonder weerstand is, dat nieuwe dingen vol zelf/vertrouwen tegemoet treedt, enz..

FEI Artikel 401: Doel en algemene principes van de dressuur
De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel.
Het paard wordt daarbij levendig, gehoorzaam en kalm in zijn bewegingen gemaakt, waarbij een volmaakte harmonie met de ruiter tot stand komt.

Deze ontwikkeling wordt zichtbaar door:
De ongedwongenheid en regelmaat van de gangen.
De harmonie, lichtheid en het gemak van de bewegingen.
De lichtheid van de voorhand en het onderbrengen van de achterbenen, voortkomend uit een constant aanwezige drang naar voren.
Het onvoorwaardelijke aannemen van het bit, waarbij geen enkele weerstand of spanning optreedt, dat wil zeggen met een volledige ontspanning.
Het paard geeft aldus de indruk, dat hij uit vrije wil datgene doet wat hem wordt gevraagd.
Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter.
Het paard blijft daarbij volkomen recht bij al zijn bewegingen op de rechte lijn en past zijn buiging aan de bogen van alle andere lijnen aan.

damian23 schreef:

Educating the eye.

https://www.youtube.com/watch?v=y5q6hBqBgwg

Milkberry schreef:

Jaa bummer!! Had graag les van je willen hebben ^__^

Simpelman schreef:

jannico schreef:

Weer semantiek, ethiek is per defenitie niet zo zwart wit.
Daarbij laat "kunst" zich lastig staven aan enkel de FEI maatstaf.

In het aanleren van iets aan het paard binnen de natuur van het paard speelt veel meer een rol dan alleen het voorwaarts. Om dat dan ook als leidende maatstaf te nemen gaat mij iets te ver.

Dat wil niet zeggen dat ik het er niet mee eens ben, dat er een drang naar voren dient te zijn. Maar de getrokken de lijn tussen " trucje" of een harmonieus aangeleerde beweging is een vage en valt of staat mijn inziens dan ook niet met alleen "de voorwaartse drang"

De tekst is één geheel, ieder woord is zorgvuldig gekozen, het biedt een kader om alles aan af te meten, hij is in zijn diepste kern (mogelijk onbedoeld) spiritueel.
De FEI maatstaf is overdacht lang voordat de commercieele paardensport ontstaan is, hij opgesteld door mensen die zich inspanden om het rijden tot kunst te verheffen.

Alle bewegingen die we in de (FEI) dressuur van het paard vragen zijn natuurlijke bewegingen, ze worden door het paard in vrijheid getoond onder bepaalde omstandigheden en gaan samen met een bepaalde gemoedstoestand.
(Ikzelf heb een paard in vrijheid nooit iets als een piaffe zien ondernemen)
Al die bewegingen worden door het paard ondernomen, het heeft de beweging nodig om zich uit te drukken.
Hoe fitter, gezonder, sterker het paard des te hoger stijgt het in rangorde.
Het is vanuit die hoge rangorde positie dat het zich het meest uitgesproken beweegt, of het nu vlucht of showt.

Het meest elementair is het voor een paard om te kunnen accelereren.
Of het nu vlucht of showt, beide zijn gebaseerd op een optimaal vermogen te kunnen acceleren.
Het begrip voorwaarts is accelereren.
In de show van het paard worden fitheid, kracht en acceleratievermogen getoond aan anderen, dat is wat de show is.
Hoe meer van dat, hoe meer show.
De show kan een uitgestrekte daf zijn, een galoppirouette of een passage, hij is gebaseerd op een emotie.
We hebben geleerd dat we die emotie bij een paard op kunnen wekken, wij kunnen hem als koppelgenoot meenemen er in.
Het is het paard dat (naief) doet, het is in wezen vrij.
Dit is onze dans met het paard, het paard zich uit laten drukken.

Ik woon vlakbij Circus Alexis Gruss, ik kom er nog al eens, 3e generatie, 100 paarden, "Hoge School" en vrijheidsdressuur.
Hier doet men aan kunstjes en niets anders.
Het is het recht tegenovergestelde van dat wat ik denk dat Gen. Décarpentry heeft bedoeld met zijn "Het doel van de dressuur".
Er wordt geen enkele andere emotie van het paard gevraagd dan onderwerping/gehoorzaamheid, een volledige ontwaarding van het wezen van het paard.
Bekwaamheid en kracht ontsaan door eindeloos hetzelfde te herhalen.

Reden waarom er zoveel gewicht wordt gegeven aan het voorwaarts is dat het het paard zich laat ontwikkelen in zijn eigen waarde, optimaal paard laat worden.

Simpelman schreef:

Natuurlijk zijn er meer criteria om een paard zich te laten ontwikkelen.

Er is een verschil tussen een trucje en het paard een kunstje aanleren.
Trucjes worden er vaak toegepast om GP paarden kunstjes aan te leren.

Met alle resect.
Anja B zie ik heel bekwaam met verfijnde hulpen een aneenschakeling van kunstjes vertonen.
Er is meestal nagenoeg geen zweefmoment(Schwung), geen oprichting vanuit de achterhand, geen regelmaat en tact, meestal geen ruggebruik (zie ook haar zit), de bewegingen worden niet opgebouwd vanuit voorwaartse drang.
Dit is barokke rijkunst, perfect gehoorzaam, beheerst, klein. (Podhajsky?)
De bewegingen zijn geen verbetering van de natuurlijke eigenschappen, eerder een verslechtering.

Hedendaagse paarden in hedendaagse rijkunst vertonen veel en veel moeilijker bereikbare bewegingen.

Kijk naar Phillip Karl en je ziet een volkomen beheerste sublimering van de natuurlijke bewegingen.

[ Video ]

Anoniem schreef:

Ik ben ook absoluut geen fan van Anja Beran.
Het paard loopt met een weggedrukte rug, is tegen de hand en gewoon zo ontzettend onregelmatig dat het mij pijn doet het zo te zien bewegen.