Bokt.nl

spokie79 schreef:

Professor, dus ik begrijp dat u met 2 kuiten gelijktijdig druk geeft 2 handbreedtes achter de singel?

spokie79 schreef:

Professor, dus ik begrijp dat u met 2 kuiten gelijktijdig druk geeft 2 handbreedtes achter de singel? De rest klinkt wel allemaal duidelijk. Taktmatig drijven snapte ik niet helemaal met laterale hulpen snapte ik niet helemaal.

Needje schreef:

Professor dat klopt hoor. Tegen mij zeiden ze altijd dat ik juist contra eerst moest leren omdat ik anders in de problemen kwam op wedstrijd. Dus ik braaf contra geoefend.
Nu rijd ik al tijden geen wedstrijden meer en wou toch eens een wisseltje leren. Dat gaat dus super slecht.
Als ie al gaat gaat ie meestal ook nog eens alleen voor.
Ik beken wel dat de galop eigenlijk nog niet goed genoeg is hier voor.
En ik zelf waarschijnlijk ook vanalles fout doe.
Maar aangezien ik ook springles heb vind ik het wel fijn als we het zouden kunnen.

laura1986 schreef:

Ok, wel logisch eigenlijk.. Dus boven een hindernis wisselen helpt niet om te oefenen voor een changement?

laura1986 schreef:

dus als iemand anders een beter idee heeft..

Jame Fillis schreef:

To obtain a change of leg, I proceed in the following manner: I start the horse into the canter on the off fore (=rechtergalop) while going to the right When he has gone some strides on this leg, I stop him and make him start off on the near fore (=linkergalop)while circling to the right, and taking care to hold him as straight as possible. I repeat this work several times, and continue it until I feel that the horse is perfectly light in hand, and that he will start off into the canter at the slightest pressure of the legs, without hurrying himself and without trying to carry his haunches out of the straight line.
To make sure that the horse does not carry himself sideways, we should start him at about a yard away from the wall, although it is difficult to do so. The result of this is to make the rider keep the horse very straight, without the help of the wall, and, at the same time, to make him more precise in his work.
We should not try to get the horse to change his leg away from the wall, before making him do so, while going along it. The horse should also very readily start into the canter on the leg we wish, when we have placed him in the position to do so, and have given him the proper indication with the legs. I then start him into the canter on the off fore, and keep him at it until he becomes quiet. I then walk him for a minute or two, and put him into the canter on the near fore, and keep him at it, the same as before, until he is light and quiet, after which I again walk him for some moments. Finally, I start him into the canter on the off fore, and so on. I therefore make successive starts at the canter, each one being on a different leg. Little by little I shorten the periods during which I let the horse walk between the starts at the canter, in such a way that he does not take, for instance, more than five, four, three, two, and finally, one step between the respective starts. At last he learns to start into the canter alternately from the stationary foot to the other foot, the starts being interrupted only by the halt.
Thus, the horse having been started into the canter on the off fore, is stopped, and is immediately started again into the canter on the near fore, this change of leg being helped by the halt. As the true change of leg is done without halting, it is called a change of leg in the air.

Professor schreef:

laura1986 schreef:

Ok, wel logisch eigenlijk.. Dus boven een hindernis wisselen helpt niet om te oefenen voor een changement?

Begrijp u wel, u bedoelt wanneer een paard helemaal niet omspringt dus van galopveranderd en stoer in de contragalop, in dit geval dan de verkeerde galop door galoppeert met hulp van een hindernis het kan aanleren?
Bij zulke paarden zet men een cavaletto op x zodat men van de ene grotevolte naar de andere grotevolte eroverheen springt.
Men geeft de andere galop aan(veranderen van de hulpen) 1 galopsprong voor deze cavaletto, door dat de richting veranderd en het paard springt (zweefmoment) haalt men het paard uit zijn gewoonte om in de zelfde galop te blijven en meestal springt hij dan om in de andere galop.
Dit kan men later ook met een balk doen, alleen dat is nog lang geen changement, maar een hulpmiddel om het paard uit het vastgeroeste patroon te halen.

Professor schreef:

Begrijp u wel, u bedoelt wanneer een paard helemaal niet omspringt dus van galopveranderd en stoer in de contragalop, in dit geval dan de verkeerde galop door galoppeert met hulp van een hindernis het kan aanleren?
Bij zulke paarden zet men een cavaletto op x zodat men van de ene grotevolte naar de andere grotevolte eroverheen springt.
Men geeft de andere galop aan(veranderen van de hulpen) 1 galopsprong voor deze cavaletto, door dat de richting veranderd en het paard springt (zweefmoment) haalt men het paard uit zijn gewoonte om in de zelfde galop te blijven en meestal springt hij dan om in de andere galop.
Dit kan men later ook met een balk doen, alleen dat is nog lang geen changement, maar een hulpmiddel om het paard uit het vastgeroeste patroon te halen.

Professor schreef:

murphy102 schreef:

Nu we het toch nog even over het taktmatig drijven hebben, wil ik u eens naar uw mening vragen over het volgende:
We hebben het hier onlangs over het achterwaarts gehad met de daarbij behorende hulpgeving. Om e.e.a. niet ingewikkelder te maken heb ik dat zo gelaten.
Echter, als ik achterwaarts ga drijf ik nl. wel degelijk in de takt van de gang.
Ik zorg uiteraard eerst voor de voorwaarden en zet het achterwaarts dan in op 2 teugels en 2 benen.
Vervolgens drijf ik mee in de takt van de gang het paard achterwaarts.
Ook de teugelhulp geef ik in de takt van de gang.
Dus voor de linker diagonaal geef ik linkerbeen en links gelijkertijd een licht sluiten van de linkerhand, dus laterale hulpen.
Dan rechts idem. Je krijgt dus: linkerbeen - linkerteugel, rechterbeen - rechterteugel enz. tot max. 6 passen.
Om weer voorwaarts te gaan, beëindig ik de laterale hulpen en drijf voorwaarts met zit en benen.
Dit gaat als vanzelf en voelt zo logisch aan. Het paard blijft geheel nageeflijk in een lichte aanleuning met krachtige passen achterwaarts, zo recht dat je er een lineaal naast kan leggen.

Dit laat ik niet al mijn ruiters doen, maar wel degenen die het aanvoelen.
Graag zou ik willen weten of u en anderen hier ook deze hulpgeving toepast.

Het nadeel van het tactmatige drijven is wanneer men achterwaarts gaat inwezen het paard instabiel maakt(men verleid het paard om met de achterhand te gaan waggelen, dus van de lijn af te wijken), bovendien is achterwaartsgaan een diogonale draf beweging, waar ik ook anders drijf als de meesten hier, wat ik geleerd heb van dhr Everts de rechterhand van van Reede (aangegeven dus uitgelegd bij tactmatig drijven).
Het moeilijkste van achterwaartsgaan is niet de beweging naar achteren te gaan, maar het recht blijven van het paard, en dat niet aan het beschot maar op een niet begrensde lijn, de middenlijn bv.
Wanneer men tactmatig drijven zou bemerkt het paard bovendien niet het verschil tussen de kuit hulpen, die ik bij het achterwaarts twee handbreedte achter de singel leg wel heb het zijn andere hulpen die ik later ook weer kan benutten voor de Piaffe en overgangen daarin, bovendien zijn daar de spieren die naar de knie heup en spronggewricht gaan die stimuleer ik dan om te reageren.
U zult bemerken dat wanneer men dit doet het paard veel makkelijker recht te houden is, dat het paard naar een paar maal oefenen geheel geen teugel druk meer nodig heeft, en dat het paard in het achterwaartsgaan steeds meer verzameld (gaat zitten).
Tactmatig drijven gebruikt men bij een wending op de achterhand, daar is het functioneel omdat men het afdrukken van de achterbenen stimuleert maar in voorwaartse beweging.
Het is onlogisch om een paard door tactmatige hulpen en laterale hulpen achterwaarts te laten gaan wanneer het een diogonale beweging is.
Waneer men dus linkerhand en linkerbeen dus laterale hulpen geeft begrijp ik zelf echt de zin niet het rechterachterbeen die eigenlijk de beweging in zou moeten zetten gelijktijdig met het linker voorbeen krijgt geen enkel signaal om iets te doen???
Tactmatig is functioneel van achter naar voren maar van voor naar achter functioneert dat niet.
Dat heeft ook mede te maken met de bewegingsmogelijkheid van het voorbeen, en de reactie van het paard.

Professor schreef:

ART_UMA schreef:

Graag van u bladzijde en welk boek en welke uitgave van Fillis, omdat het in het Engels en bij Filles altijd erg moeilijk is om zomaar iets uit zijn boek te halen aangezien hij het veel uitgebreider beschrijft en op verschillende manieren aangepast op de moeilijkheden die men kan ondervinden bij bepaalde oefeningen.
Waarom de bladzijde dan kan ik het nalezen direkt uit zijn werk.
Bovendien liet hij het nooit zover komen dat een paard niet changeerde, en vastroeste in een vast patroon.
Daar ken ik zijn methode veel te goed voor, ben er mee opgegroeid.

murphy102 schreef:

Achterwaarts gaan is een voorwaartse beweging. Er is genoeg impuls.

setteke schreef:

Ik heb nog een vraagje over achterwaarts, wat kan je eraan doen als een paard slepend achterwaarts gaat (strepen trekken)?

Professor schreef:

Moll schreef:

ja paarden die spaanse pas hebben geleerd is rechter been linker teugel, linker been rechter teugel

Ken ik maar u plaatste dat na mijn bericht, en ik vind dat men deze hulpen niet geeft bij het achterwaartsgaan, daarom mijn reaktie.

Citaat:

Ik blijf dit flauwekul vinden. Achterwaarts is geen voorwaartse beweging (punt). Wat heeft impuls hier nu mee te maken? Impuls: voorwaartse drang opgewekt en onder controle van de ruiter, dus op elk moment weer voorwaarts kunnen, ja dat snap ik, maar dat maakt achterwaarts nog geen voorwaartse beweging, het geeft hooguit een randvoorwaarde / beoordeling van goed achterwaarts.

ART_UMA schreef:

Het is uit het gedigitaliseerd bestand: "Breaking and Riding, with military comments" uit 1902 vertaald door M. H. HAYES . Het is in hoofdstuk II (ordinary riding), sub hoofdstuk "changes of leg", blz 167.

zie:http://www.archive.org/details/breakingriding00fill

quadripes schreef:

volgens mij bedoelt Murphy dat het achterwaarts gaan alleen goed uitgevoerd wordt als het als een voorwaartse beweging gereden wordt. anders wijkt het paard gewoon voor de hulpen achteruit en is het in feite een 'aan de hulpen onttrekken' en geen gedragen, verzameld achterwaarts gaan.

@setteke: als een paard strepen trekt, mist de impuls, lijkt mij. een paard moet veerkrachtig achterwaarts treden.

Citaat:

Ja, dat snap ik . Maar hoe leer je een paard zijn benen optillen, als hij er een gewoonte van gemaakt heeft om met zijn achterbenen strepen te trekken?

Professor schreef:

Citaat:

Ja, dat snap ik . Maar hoe leer je een paard zijn benen optillen, als hij er een gewoonte van gemaakt heeft om met zijn achterbenen strepen te trekken?

Door niet achterwaarts dus terug te werken met de hand, steeds teugels ontspannen (nageven) dan tilt het paard zijn benen op.

Professor schreef:

Citaat:

Ik blijf dit flauwekul vinden. Achterwaarts is geen voorwaartse beweging (punt). Wat heeft impuls hier nu mee te maken? Impuls: voorwaartse drang opgewekt en onder controle van de ruiter, dus op elk moment weer voorwaarts kunnen, ja dat snap ik, maar dat maakt achterwaarts nog geen voorwaartse beweging, het geeft hooguit een randvoorwaarde / beoordeling van goed achterwaarts.

Deze uitspraak had ik niet van u verwacht. Wat doet men het eerste wanneer men achterwaarts gaat, dan drijft men het paard tegen de hand, dan geeft het paard na en gaat achterwaarts.
Een voorwaarts bij een paard wil zeggen niet de richting, maar en dat is voor velen misschien niet helemaal begrijpbaar, dat het paard direct in elke situatie door de lichtste hulp voorwaarts wil gaan.
Wanneer dit niet voorhanden is dat kruipt het paard achterwaarts, en het moet gaan en men moet als ruiter bij elke stap het paard weer naar voren kunnen rijden.

geerke"
[quote="Professor schreef:

Citaat:

Ja, dat snap ik . Maar hoe leer je een paard zijn benen optillen, als hij er een gewoonte van gemaakt heeft om met zijn achterbenen strepen te trekken?

Door niet achterwaarts dus terug te werken met de hand, steeds teugels ontspannen (nageven) dan tilt het paard zijn benen op.