Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-03-15 21:43

Geplaatst: 23-03-15 21:43

Jullie gaan hard hier, maar wel een hele interessante discussie.

Nog bedankt voor de reacties op mijn foto's.

Joolien schreef:
De drukt zich nog een beetje op vanuit die onderhals en ontrekt zich wat aan het teugelcontact. Probeer het allemaal nog niet te moeilijk te maken, wat voltes openen en sluiten, wat schakelen in stelling, rechtzetten en contra stelling. Hierdoor kun je haar uitnodigen om het contact wat aan te nemen. Probeer teugelcontact te houden, ook al kropt ze zich wat op. Ze moet vertrouwen en stabiliteit in de ruiterhand krijgen.

Klopt helemaal hoor, contact krijgen is waar we vooral mee bezig zijn. Eigenlijk doe ik dat precies op de manier die jij aangeeft, ik houd het nog heel erg 'simpel' allemaal. Dat is al moeilijk genoeg.

Merk dat vooral de contrastelling wel helpt om de hals te laten vallen, dus dat pak ik wel mee in alle gangen.
Dat opdrukken vanuit de hals, hoe kan ik dat het beste voorkomen? Is dat een kwestie van rustig doorgaan en wachten tot ze vanzelf los durft te laten? Ik moet zeggen dat ze het in een lagere houding minder doet voor mijn gevoel, dat vindt ze ook gewoon een stuk makkelijker.

flavlip schreef:
@ appelflapje Probeer eens goed naar jouw eigen houding te kijken op de foto's, wat valt je zelf op?

Ik zit erg naar voren, daar ben ik me zeker van bewust. Dat is natuurlijk nooit handig, maar zeker niet als je paard van nature al zo'n moeite heeft om wat meer op achter te komen. Kwestie van nog strenger zijn tegen mezelf, dat zal al veel schelen.

Simpelman schreef:
@Appelflapje,
Jullie zijn nog steeds van plan een gat in te duiken?
Paarden mogen nooit achter de loodlijn gereden worden, dat manipuleert ze om de verkeerde spieren te gebruiken om zich te bewegen.
Klassieke Dressuur is het harmonieus ontwikkelen van het organisme en de natuurlijke eigenschappen van het paard.
In vrijheid lopen paarden met hun neus 5 à 15 cm voor de loodlijn, daar hoort hij dus.
Google voor de aardigheid eens "paarden in vrijheid".
Hier zie je de natuurlijke eigenschappen van een paard, dat is het uitgangspunt.

Achter de loodlijn rijden geeft maar een gevoel van controle en daarom doet iedereen het.
Kijk maar eens naar de hoek van inwerking van de teugels/bit op de lagen, die wordt aanzienlijk versterkt.
Normaal werkt het bit grotendeels op de mondhoeken en de tong in.

Voor de loodlijn rijden is een enorme omschakeling, alles voelt anders, we verleizen dat gevoel van kontrole, ook onze benadering moet anders worden.
We nodigen het paard uit met ons te dansen ipv hem te dwingen.
Niet voor niets wordt het als fout aangemerkt door het FEI.
[ Afbeelding ]

Ik kan voor mezelf heel zeker zeggen dat ik haar absoluut niet achter de loodlijn rijd voor de controle, maar ik ben het verder met je eens hoor, ik zou het ook liever anders zien. We blijven oefenen. Verder heb ik trouwens niet het idee dat ze enorm op de voorhand valt op deze foto's. Het is nog lang geen ideaalbeeld, maar in mijn ogen is het ook weer niet 'een gat in duiken'. Maar als ik dat helemaal verkeerd zie, hoor ik het ook graag.

Veulen84 schreef:
Die heeft pas een hals en nek Maar wel duidelijk niet de makkelijkste in dragende oefeningen. Het zwaarte punt kwa spieren zit bij dit paard ook echt aan de voorkant.
Probeer het eens met overgangen terug. Je rijd terug tot het moment dat je voelt dat je het contact met de mond gaat verliezen, en dan rij je weer voorwaarts. Het gaat niet om het terug komen, maar om het echte belasten van dat achterbeen. Zijgangen zoals schouderbinnenwaarts kunnen je ook helpen. Is ze een beetje een loperig paard dan zijn trage overgangen van stap - halt - achterwaarts - draf een goede om hem een beetje meer te laten werken.

Ik vind het trouwens bijzonder prettig om te zien dat je hem niet probeert op te tillen in de hals, maar hem rustig ruimte geeft om te strekken. Hierdoor heeft ie wel een mooie sterke bovenlijn.
Zodra je het gevoel hebt voorover te vallen... Denk aan zijn achterhand trainen. (Hoe lekker zit je met je beugel 1 gaatje langer?)

Grappig dat dat jou ook zo opvalt dat ze aan de voorkant zo zwaar bespierd is en achter wat achterblijft. Hoor vaker dat ze een flinke hals heeft, zeker voor een merrie. Ze is achter inderdaad niet zo sterk, dus de overgangen terug ga ik zeker eens proberen. Loperig is ze niet, ze heeft een heel fijn basistempo en blijft daar ook vrij constant in doorlopen. Tot het moment dat het wat moeilijk wordt, dan gaat ze versnellen om onder het werk uit te komen. Beugels een gaatje langer ga ik proberen. Denk dat ik dan wat uit balans raak, maar misschien is het een kwestie van wennen.

**Geplaatst**: 23-03-15 21:44

Geplaatst: 23-03-15 21:44

Hermelientje schreef:
Kamy schreef:
Ik ken mensen die vast liepen in de L2 op basiszaken zoals halsstrekken en wijken. Hebben de klasse niet afgemaakt maar zijn in de M verder gegaan. Basis oplossen? Nee joh ik wil naar het Z zsm wel te spreken.

Ik denk toch niet dat je daar dan veel te zoeken hebt als de basis zo slecht is. Hoe willen ze dan ooit een schouderbinnenwaarts of een appuyement voor elkaar krijgen als het paard niet eens gewoon zijwaarts gaat?

Laten we het erop houden dat het betreffende paard allang aangegeven had het niet af te kunnen. Maar ipv luisteren knoop je er een slof aan. Maar dat is heel ot ;-)

Toch denk ik dat er best veel mensen zo met de sport bezig zijn. Hun eigen doelen stellen en niet meer goed naar hun paard kijken /luisteren. let wel: Ik zeg niet dat het zo gaat in de hele sport. Maar ik zie toch wel veel combi's kunstjes uitvoeren ipv gereden proeven...

**Geplaatst**: 23-03-15 22:13

Geplaatst: 23-03-15 22:13

Appelflapje schreef:
Simpelman schreef:
@Appelflapje,
Jullie zijn nog steeds van plan een gat in te duiken?
Paarden mogen nooit achter de loodlijn gereden worden, dat manipuleert ze om de verkeerde spieren te gebruiken om zich te bewegen.
Klassieke Dressuur is het harmonieus ontwikkelen van het organisme en de natuurlijke eigenschappen van het paard.
In vrijheid lopen paarden met hun neus 5 à 15 cm voor de loodlijn, daar hoort hij dus.
Google voor de aardigheid eens "paarden in vrijheid".
Hier zie je de natuurlijke eigenschappen van een paard, dat is het uitgangspunt.

Achter de loodlijn rijden geeft maar een gevoel van controle en daarom doet iedereen het.
Kijk maar eens naar de hoek van inwerking van de teugels/bit op de lagen, die wordt aanzienlijk versterkt.
Normaal werkt het bit grotendeels op de mondhoeken en de tong in.

Voor de loodlijn rijden is een enorme omschakeling, alles voelt anders, we verleizen dat gevoel van kontrole, ook onze benadering moet anders worden.
We nodigen het paard uit met ons te dansen ipv hem te dwingen.
Niet voor niets wordt het als fout aangemerkt door het FEI.
[ Afbeelding ]

Ik kan voor mezelf heel zeker zeggen dat ik haar absoluut niet achter de loodlijn rijd voor de controle, maar ik ben het verder met je eens hoor, ik zou het ook liever anders zien. We blijven oefenen. Verder heb ik trouwens niet het idee dat ze enorm op de voorhand valt op deze foto's. Het is nog lang geen ideaalbeeld, maar in mijn ogen is het ook weer niet 'een gat in duiken'. Maar als ik dat helemaal verkeerd zie, hoor ik het ook graag.

Wat voor gevoel geeft het je dan wanneer je je paard voor de loodlijn rijdt?

**Geplaatst**: 23-03-15 22:31

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 23-03-15 22:31

Ik vraag me af of ik dat echt goede gevoel zoals hier wordt beschreven überhaupt wel eens heb gevoeld, maar als ze voor mijn gevoel wel met haar neus voor de loodlijn blijft, heb ik het idee dat ze haar rug aanspant, in plaats van ontspant, zoals ze meestal doet. Passen worden dan ook duidelijk groter. Maar vind het wel altijd lastig om te voelen wanneer die aanspanning dan omslaat in de rug vastzetten. Dat kan ze namelijk ook heel slim: een soort zweefdraf waarbij ze vooral aan de voorkant flink met haar benen zwaait, maar zich verder vast zet.

Ik heb nog wel een concrete vraag daarover.. Als ik been geef, heeft ze de neiging om 'omhoog' te gaan (dus een soort zweefdraf), in plaats van dat ze voorwaarts gaat en meer bodem pakt. Denk dat dat ook te maken heeft met het ontlasten van de achterkant, maar hoe kan ik dat het beste aanpakken?

**Geplaatst**: 23-03-15 22:36

Geplaatst: 23-03-15 22:36

Hermelientje, in het filmpje wordt jouw vraag al beantwoord. Dit paard heeft geen traag achterbeen. Hij plaats zijn achterbenen ver onder zijn lichaam en de afdruk is stevig en dragend. Ik zit hier nu naar een les te kijken en daar spat ook het zand weg. Ligt meer aan het zand.

**Geplaatst**: 23-03-15 22:52

Geplaatst: 23-03-15 22:52

@Appelflapje,
De eerste fase van het Scala bestaat uit de losgelatenheid en de tact, dat is een tweeeenheid.
Alles in het Scala glijdt in elkaar maar niets werkt zonder dat het voorgaande bevestigd is.

Het heeft geen zin je druk te maken over zaken die elders thuishoren in het Scala wanneer de voorgaande fase niet is bevestigd.
Het je bezig houden met het zg onderbrengen van de achterhand, de aanleuning, het "correct" bewegen is zinloos en leidt tot frustratie voor ruiter en paard wanneer de eerste fase van het Scala niet bevestigd is, dat kan dan namelijk nog niet.

Je probleem is dat je je paard de hals niet kan laten strekken én in deze houding kan laten blijven.
De losgelatenheid.

Je paard moet eerst als een lossige zwabberende rubberachtige zak op poten kunnen bewegen.
Vandaar uit kun je voorwaarts rijden om de tact te bevestigen, je ontwikkelt dan het horizontaal evenwicht vanuit de achterhand.
Na een maand of wat, wanneer je paard telkens en voortdurend de hals wil laten vallen en gehoorzaam voorwaarts gaat op jouw aandrijvende hulpen kun je gaan denken aan de aanleuning.
(Voordat rijd je aan een kontaktteugel.)
Je zult dan ontdekken dat je die er inmiddels gratis hebt bijgekregen.

Vergeet de achterhand, dat is Boktpap.
De achterhand ontwikkelt zich in de jaren vanzelf wanneer je de fases van het Scala en de daarbij behorende oefeningen rustig afwerkt, maar vooral je paard voorwaarts rijdt in losgelatenheid.
Het gaat niet om het onderbrengen van de achterhand maar om de impuls, het zweefmoment en die ontwikkel je in fase drie van het Scala, de Schwung.
Eerst de losgelatenheid en kijk voor je uit

**Geplaatst**: 23-03-15 23:06

Geplaatst: 23-03-15 23:06

damian23 schreef:
Hermelientje, in het filmpje wordt jouw vraag al beantwoord. Dit paard heeft geen traag achterbeen. Hij plaats zijn achterbenen ver onder zijn lichaam en de afdruk is stevig en dragend. Ik zit hier nu naar een les te kijken en daar spat ook het zand weg. Ligt meer aan het zand.

Ik zie toch echt dat hij met de toon van de achterhoef over de grond sleept. Ik mis hier dus persoonlijk het zweefmoment wat Simpelman net noemt. Dan kan er dus ook geen sprake zijn van afdruk. Maar goed ieder zijn ding.

**Geplaatst**: 23-03-15 23:45

Geplaatst: 23-03-15 23:45

Het halsstrekken en de losgelatenheid zijn goed bevestigd, dat is hoe ze het liefst altijd zou lopen (zie ook het topic in mijn onderschrift). Als ik haar longeer (zonder hulpteugels, gewoon aan het halster) laat ze ook alles netjes los en loopt ze met haar neus over de grond. Losheid is het probleem niet. Maar om vanuit daar de volgende stap te maken, vind ik heel lastig. Van ontspanning naar aanspanning, zonder dat ze zich vastzet.

Dat ik voor me uit moet kijken klopt inderdaad. Vervelende gewoonte, lastig om weer af te leren.

**Geplaatst**: 23-03-15 23:47

Geplaatst: 23-03-15 23:47

Appelflapje schreef:
Grappig dat dat jou ook zo opvalt dat ze aan de voorkant zo zwaar bespierd is en achter wat achterblijft. Hoor vaker dat ze een flinke hals heeft, zeker voor een merrie. Ze is achter inderdaad niet zo sterk, dus de overgangen terug ga ik zeker eens proberen. Loperig is ze niet, ze heeft een heel fijn basistempo en blijft daar ook vrij constant in doorlopen. Tot het moment dat het wat moeilijk wordt, dan gaat ze versnellen om onder het werk uit te komen. Beugels een gaatje langer ga ik proberen. Denk dat ik dan wat uit balans raak, maar misschien is het een kwestie van wennen.

Een basistempo kan ook loperig zijn. Het feit dat ze versnelt in het moeilijk wordt zegt eigenlijk ook dat haar balans daarin verstoord wordt. Versnellen betekend in zo'n geval niet percee altijd harder, maar vooral meer op de voorhand. Zo wordt het sterke deel meer gebruikt.
Bedenk je dat je op elk moment terug moet schakelen en weer voorwaarts.

Soms gaat het vragen van zulke dingen wel eens ten koste van losgelatenheid. Als je het daarna maar weer terug zoekt.

**Geplaatst**: 23-03-15 23:51

Geplaatst: 23-03-15 23:51

@Appelflapje
Van wat jij zegt en kijkend naar jouw foto's ben ik er van overtuigd dat jij je paard echt niet in de krul wilt trekken. Ik heb ook even je profiel en al je topics bekeken.

Het vervelende is dat sommige paarden dit gewoon doen. Bij het minste of geringste contact met de teugel krullen ze zich op. Voor paarden met een bepaalde bouw is dat veel gemakkelijker dan het contact aanvaarden en aan het werk gaan. Het is een bekend en al heel lang onderkend probleem. Dit schreef Steinbrecht hierover in 1884 (is dat klassiek genoeg?):

Het achter de teugel lopen - als een paard zich aan de hulpen onttrekt door het hoofd ver af te buigen - komt voor bij paarden met een zeer lange, sterke gebogen of instabiele hals.

Kort samengevat zegt hij dat het erg lastig is met deze paarden. Als ze beschikken over een voldoende sterke achterhand komt het wel goed uiteindelijk. Het vereist een zeer lichte fijne hand en prompte beenhulpen. Als ze niet voldoende stuwkracht en een krachtige buiging in de hurken kunnen ontwikkelen vindt hij dat je ze niet mag kwellen met korte, verzamelde gangen en zijn ze niet geschikt voor hogeschoolwerk. Maar in zijn optiek wel nog voor veel andere zaken gelukkig, zoals een prettige recreatiekameraad.

NB Steinbrecht zet dit probleem nadrukkelijk af tegen het probleem waar mensen een paard dat juist ruim voor de loodlijn wil gaan op de manier van Baucher (zeg maar LDR) in een houding willen plaatsen en waarbij het paard bewust achter de teugel wordt gereden.

Ik heb nog nooit gehoord van een andere oplossing dan die die Jolien al aangaf, nl. wel zelf licht teugelcontact nemen. En goed voorwaarts rijden natuurlijk, dat moet altijd

.

O ja als wiskundige nog even het volgende. De lijntjes die op jouw foto werden geplaatst geven een vertekend beeld. De foto is een beetje schuin van voren genomen. Alleen bij een foto die precies van opzij is genomen krijg je het werkelijke beeld. Dus nog wel iets op de voorhand maar minder dan je door die driehoekjes zou denken.

**Geplaatst**: 24-03-15 09:36

Geplaatst: 24-03-15 09:36

Het paard van Appelflapje past niet in de catagorie die Steibrecht bedoelt.

Haar paard wil, zoals zovelen, niet buigen in de gewrichten van de achterhand.
"Dat doe je niet".

Hij neemt zelf een houding die het onmogelijk maakt om hem in te doen buigen en manipuleert Appelflapje in een houding die het haar onmogelijk maakt om verder juist in te kunnen werken.
Het belangrijkste is hier er zich van bewust te zijn wat er gebeurt.

De oplossing is niet in het midden gaan zitten frutten om te kijken of we er na verloop van langere tijd iets uit kunnen persen.
Daar is hij veel te handig voor, hij vindt wel een oplossing om te ontwijken.
Gewoon bij het begin beginnen, neerwaarts hals strekken en bevestigen, en van daar uit voorwaarts.
Rustig aan, voorzichtig, met gevoel, het is een paard met veel reactiviteit.
Bij het voorwaarts drijven zal hij zonder twijfel telkens omhoog willen komen om er onder uit te komen, hals strekken en daar blijven!
Met zijn soepele hals vraagt hij grote behendigheid van zijn ruiter, handen op de plaats houden is onmogelijk bij dit soort paarden.
Een zachte vriendelijke kontaktteugel die overal volgt maar voortdurend opnieuw vraagt de hals te strekken.

Doorgaans zijn dit héél slimme paarden, werk heel kort, stop bij goed, vooral niet doorgaan om "te trainen".
Als hij het snapt is dat voldoende, verlenging van de tijdsduur komt met de jaren.
Zijn gewin moet het zijn "er van af te komen" als hij het even doet.
Ik durf te wedden dat iemand die weet hoe het voelt om een paard te achter in te laten buigen en subtiel genoeg voor dit soort paarden is om hem daar in te manipuleren het binnen drie sessies van 5 minuten bevestigd heeft.
De kunst is het daarna om steeds héél kort te werken in de juiste houding, stop voordat hij een uitweg gaat zoekn.
Als hij "het doet" dan doet hij het namelijk en dat voelt.

De duurzame en eerlijke oplossing zit hem in het hals strekken en van daar uit voorzichtig voorwaarts drijven.
Niets nieuws onder de zon.

**Geplaatst**: 24-03-15 13:45

Geplaatst: 24-03-15 13:45

@Simpelman
Als je tijd hebt natuurlijk zou je dan kunnen uitleggen wat het verschil is met een paard dat wel in de categorie van Steinbrecht valt. Wat doet zo'n paard dan? En wat is daar dan de oplossing?

En is het dan altijd mogelijk om een paard voor de loodlijn te houden? Ik heb een beetje het idee dat jij dat beweert of begrijp ik dat verkeerd?
Ik zag bijvoorbeeld deze foto op een site waar jij een link naar toe plaatste:
Afbeelding

Ben wel benieuwd naar jouw mening hierover, want dit is toch een klassieke instructeur staat op de site. Maar deze foto is wel achter de loodlijn. Ik zie er persoonlijk niets mis mee. Mooie open keelgang. Misschien is dit wel het best haalbare op een gegeven moment. Ook in het boek van Carl Hester zag ik zulke foto's, zelfs nog iets dieper soms bij jonge paarden. Later krijg je dan die neus wel voor de loodlijn, tenminste het lijkt Hester prima te lukken uiteindelijk.

Wat ik eigenlijk wil zeggen, het paardrijden is toch meer dan alleen maar kijken of de neus wel voor de loodlijn zit. Ik zie genoeg situaties waar de neus voor de loodlijn is maar die verder weinig toevoegen aan dressuurmatige training. En omgekeerd zie ik plaatjes zoals deze foto hierboven waarvan ik dan eigenlijk niet weet wat er mis is.

**Geplaatst**: 24-03-15 14:07

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 24-03-15 14:07

@Hermelientje,
Google op "grazende paarden" en je vind er +100 die laten zien hoe een paard er uit ziet dat de hals strekt.
Het fotootje dat jij hierboven plaatste laat een paard zien dat de hals strekt maar waarbij de ruiter kontrole probeert te blijven houden waardoor de neus achter de loodlijn komt, overigens niets mis mee hoor, gebrek aan impuls op dat moment.
Daar gaat het natuurlijk helemaal niet om.

Zo rijden we geen paard.
Dit is de uitgangspositie die ontwikkeld moet worden naar een gebruikshouding, dat doen we met voorwaarts drijvende hulpen.
Drijf bovenstaande paard aan en de hals komt op de horizontale lijn, de hand begrenst vervolgens het vastzetten van de rug om meteen weer strekken te vragen, de halve ophouding.
Hiermee plaatsen we hoofd en hals al naar gelang het niveau van het paard.
Dit is een permanent op den duur vrijwel onzichtbaar spel.
Wanneer een paard niet voortdurend wil strekken op de vraag van de ruiter dan kunnen we dit spel niet spelen.
Dat moeten ruiter en paard dus eerst leren en bevestigen.

Maatgevend om te zien of de ruiter het begrepen heeft en het paard eraan voldoet is de plaats van de neus.
Zo gauw die achter de loodlijn gaat kun je ervan uitgaan dat of het paard niet wil strekken ofwel de ruiter de halve ophouding niet begrepen heeft.
Een paard achter de loodlijn neemt geen aanleeuning.
Een paard neemt geen aanleuning wanneer losgelatenheid en tact niet bevestigd zijn.

Het is zinloos verder te gaan in de africhting omdat al het andere nu afgedwongen zal moeten moet worden.
De snelle manier om bij 100 aan te komen is door bij 1 te beginnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-03-15 14:32

Geplaatst door de TopicStarter : 24-03-15 14:32

Simpelman schreef:
@Hermelientje,
Google op "grazende paarden" en je vind er +100 die laten zien hoe een paard er uit ziet dat de hals strekt.
Het fotootje dat jij hierboven plaatste laat een paard zien dat de hals strekt maar waarbij de ruiter kontrole probeert te blijven houden waardoor de neus achter de loodlijn komt, overigens niets mis mee hoor, gebrek aan impuls op dat moment.
Daar gaat het natuurlijk helemaal niet om.

Zo rijden we geen paard.
Dit is de uitgangspositie die ontwikkeld moet worden naar een gebruikshouding, dat doen we met voorwaarts drijvende hulpen.
Drijf bovenstaande paard aan en de hals komt op de horizontale lijn, de hand begrenst vervolgens het vastzetten van de rug om meteen weer strekken te vragen, de halve ophouding.
Hiermee plaatsen we hoofd en hals al naar gelang het niveau van het paard.
Dit is een permanent op den duur vrijwel onzichtbaar spel.
Wanneer een paard niet voortdurend wil strekken op de vraag van de ruiter dan kunnen we dit spel niet spelen.
Dat moeten ruiter en paard dus eerst leren en bevestigen.

Maatgevend om te zien of de ruiter het begrepen heeft en het paard eraan voldoet is de plaats van de neus.
Zo gauw die achter de loodlijn gaat kun je ervan uitgaan dat of het paard niet wil strekken ofwel de ruiter de halve ophouding niet begrepen heeft.
Een paard achter de loodlijn neemt geen aanleeuning.
Een paard neemt geen aanleuning wanneer losgelatenheid en tact niet bevestigd zijn.

Het is zinloos verder te gaan in de africhting omdat al het andere nu afgedwongen zal moeten moet worden.
De snelle manier om bij 100 aan te komen is door bij 1 te beginnen.

Misschien een domme opmerking maar ik zie niet hoe je een grazend paard kan vergelijken met een paard dat moet halsstrekken onder het zadel. We hebben het hier altijd over activiteit, voor de LL rijden, impuls etc. Maar waar heb je dat met een grazend paard? Een grazend paard staat in alle rust en op zijn gemakje te genieten van zijn grasjes. Een paard onder het zadel is dan toch een heel ander verhaal. Ik snap dat je wilt dat een paard die kant uit gaat met het hoofd, maar de vergelijking klopt niet.
Neem deze foto, paard graast, maar paard knalt volledig op de voorkant. Wat wij willen zien is toch juist een paard dat nog altijd ondertreed met de achterhand? Ergens in dit topic, dit deel, of het vorige deel hebben we daar ook nog een discussie over gehad. Daar kwam een foto voorbij van een bokker, met een paard dat losgegooid werd. Paard was duidelijk actief, halsstrekken, prachtig beeld. De achterhand trad daar ook gewoon mooi onder, dus het kan zeker wel. Een actief paard hals laten strekken, maar ik vind de vergelijking tussen grazend paard en een paard hals laten strekken onder het zadel een beetje krom.

Bij een paard dat graast gaat de hals in een 'rechte lijn' naar beneden, wat ook terug te zien is op mijn voorbeeld foto. En wat is er gebeurd met het aanspannen van de buikspieren en het oprekken van de rug? Ik zie nog altijd een holle rug bij het paard. Bij het halsstrekken willen we toch meer de lijn in de hals hebben dat het paard op de foto van Hermelientje heeft? Dit is ook hoe ik het probeer op te bouwen als ik dit met mijn paard doe.

Met Diego heb ik bijvoorbeeld nog geen controle als ik hem laat halsstrekken in draf, maar ik begin ons rijden met 'halsstrekken'. Veel lengte in de hals, laag inzetten, en later pak ik hem op. De stukken stap speel ik in de lengte, om hem aan te leren dat je met het strekken van de hals ook in hetzelfde tempo kan blijven lopen, maar het beeld van Hermelientje is wel waar ik naar streef. Ik zou heel blij zijn als hij dit deed in draf.

Hier nog een foto: Klik
Jong meisje, jonge pony. Pony zou actiever mogen, maar ik vind dit een heel mooi begin van het halsstrekken. Vooral voor een jonge combi als dit (B proef, pony was 5, meisje zou een jaar of 11 zijn geweest). Zou je dan zeggen dat dit compleet verkeerd is, als je uitgaat van het beeld van een grazend paard? Ik zou juist zeggen dat ze hier op een onwijs goede weg zijn, maar het komt nog lang niet in de buurt van een grazend paard.

Misschien begrijp ik je verkeerd, dan hoor ik het ook graag, maar dit is wat ik er bij dacht.

**Geplaatst**: 24-03-15 14:43

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 24-03-15 14:43

Simpelman, hoe zorgt de ruiter ervoor dat het paard de hals onvoorwaardelijk strekt, is dit enkel door contact te houden en zelf zo rustig mogelijk mee te zitten in de beweging?

**Geplaatst**: 24-03-15 15:23

Geplaatst: 24-03-15 15:23

Was verhipt ladingen foto pagina's doorworstelen voor er mooi plaatje met zoekopdracht: nekstrekken uit kwam rollen....

Hier wat fijne plaatjes van bokker Daan mbt halsstrekken onderwerp en met jong paardje: [RIJ-ITP] Het bitloos (in)rijden van Orenda weer opgepakt
Geen bobbel bij schoft, vallende hals, fijn op & voorwaarts, en geen knik achter oortjes.

Als de paardjes onder me zo maar paar korte stukjes kunnen lopen in onze training worden we samen blij.
Want oh , wat kan dit moeilijk zijn.

(mag ik je plaatjes gebruiken Daan ?)

**Geplaatst**: 24-03-15 16:47

Geplaatst: 24-03-15 16:47

**Geplaatst**: 24-03-15 16:52

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 24-03-15 16:52

Een prachtig plaatje, mooi om de zachte blik van het paard te zien in combinatie met de blije ruiter.

**Geplaatst**: 24-03-15 17:10

Geplaatst: 24-03-15 17:10

Niet alles door elkaar gooien @LoveUggs.
Hals strekken, is hals strekken.
Dressuur rijden is niet hals strekken.
Pas wanneer een ruiter geleerd heeft hoe hij zijn paard de hals kan laten strekken én daar blijven dan kan hij beginnen voorwaarts te rijden.
Het hals strekken is een uitgangspunt én een vereiste.
Rijdt je voorwaarts voor dat dan zal je paard misschien grotere passen gaan maken en "ondertreden" maar in werkelijkheid gaat hij dan als een schenkelganger lopen, zonder buiging en zonder ruggebruik.
Hij wordt daar dan heel goed in en het wordt steeds moeilijker om hem uit die gewoonte te krijgen.

Het gaat om het buigen van de achterhand en het ruggebruik.
Er is eerst het een en ander nodig om zover te komen, wanneer dat een en ander niet in je gereedschapskist zit dan kun je geen halve ophoudingn maken en wordt het dressuurrijden een strijd.
Losgelatenheid en tact.
Losgelatenheid komt voort uit rust, kalmte, begrepen hebben, vertrouwen en respect.
Een paard in deze staat zal op een rustige aandrijvende hulp naar een halve ophouding de hals strekken als het daar uit voort de gelegenheid voor krijgt.
Dit is een vicieuze cirkel om gemakkelijk in die staat te komen helpt het om de hals strekken.....
Kijk nog een keer naar het videootje van Francesco, hij zit als een fluitketel en praat slecht Engels maar hij legt het perfect uit.

**Geplaatst**: 24-03-15 17:21

Geplaatst: 24-03-15 17:21

badeendje schreef:
Simpelman, hoe zorgt de ruiter ervoor dat het paard de hals onvoorwaardelijk strekt, is dit enkel door contact te houden en zelf zo rustig mogelijk mee te zitten in de beweging?

Zacht contact met de hand om te communiceren en jouw evenwicht zijn heel belangrijk.
Je paard hoort al lang zijn eigen door het ruitergewicht verstoorde evenwicht te hebben hervonden.

Dat gebeurt na het zadelmak maken in een lange periode voordat we kunnen gaan beginnen met dressuur, de gewenningsfase, ook wel campagneschool geheten.
1000Km buitenritten kleine gemakkelijk sprongetjes door greppels lopen, trappen opklimmen, heuvels op en af, door het dorp, langs de brandweerauto en de maaidorser, enz..
Aan het eind hiervan heb je een band met je paard, vertrouwen opgebouwd, hij heeft geleerd dat het veilig is wat je vraagt.

Verder moet je eerst zelf leren hoe je je paard moet uitleggen de hals te strekken, zie Francesco, zoek op Will Faerber hij heeft een hele serie videos hierover geplaatst.
Je paard kan het al, zo graast hij...
Hij moet zich veilig voelen en begrijpen, aangemoedigd met beloning en niet als hij het eenmaal doet murw gereden worden.
Allways quit at the right moment.

**Geplaatst**: 24-03-15 18:33

Geplaatst: 24-03-15 18:33

Simpelman schreef:
Kijk nog een keer naar het videootje van Francesco, hij zit als een fluitketel en praat slecht Engels maar hij legt het perfect uit.

Wow he talks a lot.

Dat hebben al die klassiekers wel gemeen merk ik.

Uit dit filmpje zou ik heel wat stills kunnen peuteren waar het paard om maar eens iemand te citeren "erg bij de kop wordt gepakt" want flink achter de loodlijn, maar zo kinderachtig ben ik natuurlijk niet.

Ik kan overigens nergens ontdekken wat dan het uiteindelijke resultaat is/was met dit paard van deze Italiaanse maestro. Dat kan ik dan bijvoorbeeld bij Carl Hester weer wel controleren. Dus ik vind het persoonlijk heel prettig dat hij gewoon in zijn boek ook eens zo'n minder plaatje plaatst en eerlijk zegt dat was voor mij op dat moment het best haalbare resultaat met dat paard. Natuurlijk moet het neusje er meer uit/impuls verbeteren/ruggebruik verbeteren, maar op dat moment stonden we daar.

@0000
Nog bedankt voor de link over de psychologische kant van het jureren. Ik volg ook altijd wat David Stickland schrijft over jureren. Hij is een natuurkundige verbonden aan Princeton en een enorme dressuurliefhebber. Dat punt waar we het hier over hadden, nl. het toekennen van een hogere factor voor onderdelen (bijvoorbeeld halsstrekken met 2 of 3 of nog meer vermenigvuldigen) daar is hij geen voorstander van. Dat leidt tot veel verschillen in de jurering (want 1 punt meer of minder wordt dan meteen "uitvergroot"). De FEI heeft er dan ook voor gekozen om de juryleden duidelijke instructies mee te geven dat een oefening uitgevoerd met een goede aanleuning altijd hoger gewaardeerd moet worden dan een zelfde oefening met een slechtere aanleuning. "Submission" heeft nog wel een factor 2 (telt dubbel) maar niet keer 4 of 5 zoals ook wel is voorgesteld.

@LoveUggs
Foto van dat jonge meisje vind ik ook een prettig plaatje om verder uit te bouwen. Voor een kind met een jonge pony in een wedstrijdsituatie helemaal niet slecht.

**Geplaatst**: 24-03-15 18:43

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 24-03-15 18:43

Zou jij dan toch uit de Klassieke hoek komen?
Wat Francesco rijkunstig laat zien is van geen belang, daar gaat het toch niet om?
Hij legt op zijn boerenfluitjes uit hoe iedere beginner die daar moeite mee heeft zijn paard de hals kan laten strekken.
Daar gaat het hier om.
En jij denkt dat Francesco een Italiaanse maestro is?

Ik doe het niet zo....

En, beste Hermelientje perfectie bestaat niet in het paardrijden, dat weet jij toch al lang?

**Geplaatst**: 24-03-15 18:51

Re: [FOTO]Aan de teugel (fotoverzamelingstopic) Deel V

Geplaatst: 24-03-15 18:51

Dank Simpelman, ook voor PB

. Wat doe je met een paard dat bang is voor van alles en nog wat buiten, hoe stel je deze het best gerust?

**Geplaatst**: 24-03-15 19:43

Geplaatst: 24-03-15 19:43

Ik doe dat zo:
Eerst beleer ik mijn nieuwe paard aan eenhalster en een halstertouw, stap, halt, achterwaarts stappen en wijken voor mijn vinger (om de voorhand wenden)
Dan ga ik longeren zonder bijzet, aan een halster en leer mijn paard stap, draf, galop en het belangrijkste halt.
Alles rustig en kalm, geen sportieve prestaties alleen maar communicatie en gehoorzaamheid.
Zo leren we elkaar een beetje kennen en vertrouwen.
Als dit bevestigd is, vooral het halt, dan ga ik na het longeren een heel klein wandelingetje maken aan een halster en de longe.
Dat doe ik 3, 4 dagen, precies hetzelfde, veel halt houden.
Gezellig kletsen, veel belonen.

Na 3 dagen maak in het wandelingetje groter en doe dat een paar dagen.
Gaat dat goed, steeds een beetje groter, altijd precies hetzelfde, zo kan mijn paard anticiperen, hij weet precies wat hem te wachten staat en dat geeft hem een veilig gevoel.
Ook dat regelmatig toegevoegde nieuwe stukje snapt hij, hij weet, dat loopt ook goed af.
Wat wij samen doen is veilig.

Zo maak ik totaal een 100km, samen wandelen aan een halster, door de natuur, door het dorp.
Ik geef het voorbeeld, ik ben niet bang, er is niets om bang voor te zijn.
Als mijn paard bang is geef ik hem de tijd om zelf te beslissen verder te gaan, ik nodig hem uit en moedig hem aan.
De longe geeft voldoende speling hiervoor.

Na een paar weken doe ik het in het zadel, dat is voor mijn paard nu precies hetzelfde.
Ik neem altijd de tijd om hem zélf de beslissing te laten nemen verder te gaan als hij bang is.
Op den duur vraagt hij als hij ergens bang voor is aan mij, is dit goed?
Dan zeg het "is goed", en dan vertrouwt hij mij en gaat verder, hij heeft geleerd dat het dan OK is.

Ik doe in het zadel 500 à 1000km, we doen alles, gaan overal in en door en langs, springen, gaan het water in, door plassen over heuvels en paadjes.
Na een jaar gaan we samen over de dorpskermis aan een lang teugeltje.

Pas na een jaar begin ik aan dressuur, we hebben nu een vetrouwensband en kunnen goed heen en terug communiceren, alles gaat daarna als vanzelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-03-15 19:49

Geplaatst door de TopicStarter : 24-03-15 19:49

Simpelman, thanks, ga dalijk nog eens kijken. Zit nu op mijn mobiel dus dalijk een uitgebreider antwoord.

Hermelientje, dat vind ik dus ook. En dan te bedenken dat ze daarvoor gestopt was met haar proef omdat pony alle kanten op ging. (was de onderlinge wedstrijd dus pony staat gewoon bij ons op stal) Ze kreeg een herkansing en reed een hele nette proef. Pony liep echt heel netjes! En zeker voor een jonge combi als dit vind ik het 'halsstrekken' echt heel netjes. Pony heeft ook wel een beetje een ronde hals zegmaar dus vind dit plaatje best fijn om te zien. (foto is overigens door mij gemaakt, maar staat in link omdat ik de combi verder niet ken. Ze weten wel dat hij op fb staat hoor trouwens.)