Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-03-11 11:24

Geplaatst: 25-03-11 11:24

Paardentango schreef:
Klassiek rijden is niets meer dan de natuurlijke talenten van het paard optimaal ontwikkelen onder de ruiter.
Zoals Academisch, het woord zegt het al, meer kennis bevat en een hoger niveau is.

Kennis en de toepassing daarvan is ook niet hetzelfde als IQ, omgaan met paarden en het berijden is verstandig omgaan met kennis en inzicht. Verstandige keuzes kunnen mensen alleen maar maken op basis van voldoende kennis en opgedane ervaring(en).

en is er dan een academische opleiding (erkend) voor het hogere niveau?
Of wie bepaald of iets academisch is wb het rijden?

Volgens mij is rijden in het algemeen bedoeld voor ontwikkeling
dressuur, springen, endurance, cross....niet alleen voor het paard, maar vooral voor de ruiter

**Geplaatst**: 25-03-11 11:35

Geplaatst: 25-03-11 11:35

Kiezen we ervoor om weer op abstractie niveau onze discussie verder voort te zetten of kiezen we ervoor om vanuit ons zelf te schrijven waarbij we gebleven waren bij het opwarmen en losrijden van onze paarden? Als we meer voorbeelden hebben zouden we van daaruit kunnen kijken naar wat we vinden van elkaars manier van losrijden en warming up en waarom (zonder elkaar af te maken uiteraard). Tevens wisselen we op die manier ervaringen uit (voor de beginners natuurlijk erg interessant en leerzaam).
Immers van verschillende kanten werd van de week geschreven dat mensen wilden dat er meer vanuit de eigen ervaring van praktisch rijden werd geschreven. Of wel we verlaten dit pad of wel wie volgt?

**Geplaatst**: 25-03-11 11:38

Geplaatst: 25-03-11 11:38

Nou, dat hoef ik je niet uit te leggen denk ik.
De scholen in Europa zijn de overblijfselen van de oude school.
Als je Steinbrecht hebt gelezen begrijp je het verschil tussen sportdressuur en de opleiding die vooraf gaat aan de academische ruiterij. De hoge school, zoals die van oudsher in alle ruiterculturen toegepast wordt.

Voorbeeldje: Bij klassiek rijden mag men bv geen stem gebruiken of het paard belonen, in de competitesport. Bij het voorbereiden voor het hogere niveau wordt juist gebruik gemaakt van de stem, beloning etc.
Paarden zijn niet ontstaan c.q. geboren om er op te gaan zitten, dat hebben wij er van gemaakt.

Niks mis mee toch, maar verdiep je, als ruiter, wel in je paard om hem of haar zo min mogelijk te beschadigen. Een goed opgeleid paard loopt de minste kans op blessures.
Hoe je dat doet, ja laten we wel zijn, daar is het paard afhankelijk van ons. Wij houden ze gevangen, en regelen hun hele leven.
Voor mezelf sprekend ben ik daar niet altijd zeker van of ik het wel goed doe. Dat is meer een morele vraag dan een praktische. Het geeft mij de verplichting naar de dieren toe om mijn uiterste best te doen.

En ja, rijden vind ik leuk. Probeer het leuk en verstandig naar de paarden te houden, maar ik heb zelfkennis genoeg om te weten dat het altijd nog veel beter kan.

Academisch klinkt geweldig, en ik heb bewondering voor diegene die zich daar nu mee bezig houdt, maar het is eigenlijk niets meer dan wat er na het werken op de grond komt.
De oefeningen boven de aarde.

**Geplaatst**: 25-03-11 11:45

Geplaatst: 25-03-11 11:45

[pien_2010] schreef:
Kiezen we ervoor om weer op abstractie niveau onze discussie verder voort te zetten of kiezen we ervoor om vanuit ons zelf te schrijven waarbij we gebleven waren bij het opwarmen en losrijden van onze paarden? Als we meer voorbeelden hebben zouden we van daaruit kunnen kijken naar wat we vinden van elkaars manier van losrijden en warming up en waarom (zonder elkaar af te maken uiteraard). Tevens wisselen we op die manier ervaringen uit (voor de beginners natuurlijk erg interessant en leerzaam).
Immers van verschillende kanten werd van de week geschreven dat mensen wilden dat er meer vanuit de eigen ervaring van praktisch rijden werd geschreven. Of wel we verlaten dit pad of wel wie volgt?

Ik denk dat dit een heel nobel streven is,
maar volgens mij betrof dit topic het onderwerp klassiek versus academisch.
Het enige om daarin jezelf te ontwikkelen denk ik, is het lezen van de boeken en de uitleg, door verschillende "bekendheden"
Ik schaar mijzelf niet onder klassiek (meer) of academisch (geen idee wat dit is)
maar rijden met gevoel. Onder welke "noemer" dit valt, weet ik niet
Ik kan er wel weer een naampje aan gaan hangen, maar dat maakt de verwarring in paardenland alleen maar groter.
Zolang men (algemeen) iemand alleen bezig is met het afbranden hoe "slecht" een ander het doet, zonder daarbij goed en bewust naar jezelf en je eigen rijden te kijken, kan je boeken lezen wat je wilt, maar zal je de essentie van alle boeken niet begrijpen.
als men leert kijken , kritisch , maar zonder oordeel, naar hoe een paard beweegt onder de ruiter (maakt dan niet uit welk naampje deze ruiter heeft) en daar leringen uit haalt, win je al veel meer.
dan heb je nl de essentie begrepen.
het rijden is bedoeld, als samenwerking, eenheid, ruiter paard. Zonder dwang, met communicatie, begrip en gevoel. Daarbij is géén mens perfect
je kan alleen perfectie nastreven

**Geplaatst**: 25-03-11 11:53

Geplaatst: 25-03-11 11:53

Ok Nombrado maar je kunt wel degelijk vanuit praktijk weer naar de theorie gaan en dan kijken wie is meer klassiek en wie meer academisch bezig? Dan wordt het concreter. Maar dat is een keuze. Dan wordt ook duidelijk waar de verschillen liggen en de overeenkomsten. Als er zoveel blessure leed is dan is de vraag van de professor (losrijden en warming up hoe doen we dat?) een hele belangrijke en hele leerzame die wel degelijk past in deze discussie klassiek versus acdemisch en vv.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 25-03-11 11:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-03-11 11:55

Geplaatst: 25-03-11 11:55

Nou... niemand perfect...als ik dit topic zo doorlees zijn er wel mensen die tot in perfectie heel veel weten.
Of ze alles kunnen toepassen zou ik graag eens willen zien. Ik leer elke dag weer iets.

Je verwoordt het mooi Nombrado.

**Geplaatst**: 25-03-11 11:55

Geplaatst: 25-03-11 11:55

[pien_2010] schreef:
Kiezen we ervoor om weer op abstractie niveau onze discussie verder voort te zetten of kiezen we ervoor om vanuit ons zelf te schrijven waarbij we gebleven waren bij het opwarmen en losrijden van onze paarden? Als we meer voorbeelden hebben zouden we van daaruit kunnen kijken naar wat we vinden van elkaars manier van losrijden en warming up en waarom (zonder elkaar af te maken uiteraard). Tevens wisselen we op die manier ervaringen uit (voor de beginners natuurlijk erg interessant en leerzaam).
Immers van verschillende kanten werd van de week geschreven dat mensen wilden dat er meer vanuit de eigen ervaring van praktisch rijden werd geschreven. Of wel we verlaten dit pad of wel wie volgt?

Vooropgesteld dat ik niet klassiek geschoold ben en als doel heb op mijn paarden op een zo gezond en prettig mogelijke wijze (voor paard en mijzelf) te sport in wedstrijdverband te beoefenen.....

Losrijden is voor mij per paard verschillend. Daarnaast is mijn losrijden ook geen enkele dag hetzelfde maar volledig afhankelijk van alle omgevingsfactoren, doel van de training, arbeid de dag ervoor, binnen trainen, buiten trainen, eigen gesteldheid (drukke dag gehad, rustige dag, fit of minder fit)

Gemiddeld is het losrijden als volgt:

In stap beginnen, vrijwel direct het paard in de hand stellen, veel bezig met voltes (slangevoltes, voltes) en daarnaast tempi rijden.

Vervolgens in draf beginnen met tempi en rechtrichten, hierna de voltes zoals ik hierboven beschreven heb en ditzelfde in galop. In galop rijd ik in het losrijden grote voltes die ik doe sluiten en openen.

De hoofd-halshouding is hierbij horizontaal, midden hals het hoogste punt, soms zelfs wat langer en lager.

Na de galop stappen aan de lange teugel en ontspannen. Soms tussendoor lange teugel als beloning.

**Geplaatst**: 25-03-11 11:57

Geplaatst: 25-03-11 11:57

Liene, fijn dat je dat onderzoek nog even hebt geplaatst. Ik las nl. op de site van de Measberg waar ze ook aan AR doen dat het gemiddelde nederlandse paard niet ouder dan 7 jaar wordt en dat leek me nogal onwaarschijnlijk. Het gaat hier dus om de gemiddelde leeftijd van het wedstrijdpaard, dat maakt nogal een verschil.

**Geplaatst**: 25-03-11 12:28

Geplaatst: 25-03-11 12:28

Ik wil nog even reageren op de uitkomst van zo'n onderzoek dat 80% van de paarden die met stang en trens gereden worden dus ernstig lichamelijke hinder ondervindt door het stang gebruik, ik vind dat echt schokkend!

Zelf rijd ik regelmatig met stang en trens en had zo'n uitkomst nooit verwacht, vind het wel iets om even bij stil te staan.

Leuk idee om verschillende kanten te bekijken van het losrijden en de training +:)+

(leuke positieve inbreng) en hier is mijn aandeel:
Wij hebben op het erf verschillende opstapblokken staan, daar stap ik op en stappen we rustig naar de rijbaan, daar stappen we eerst rustig rond aan een lange teugel waarbij ik de teugels wat meer op maat schuif en licht contact maak met de mond.
Dan voel ik of het paard fijn op 2 teugels wil komen en begin ik wat grote voltes mee te nemen en laat ik het paard wat meer buigen waarin ik goed oplet dat er niet teveel buiging en weinig stelling ontstaat en neem het paard regelmatig mee opzij voor mijn linker of rechter been.
Wat rustige tempowisselingen in stap en wat meer in de hand stellen afwisselen met de teugels uit mijn hand laten kauwen en het neusje er nog wat meer uit rijden.
Met het stapwerk ben ik zo'n 10 tot 20 minuten bezig en neem af en toe al een overgang draf en weer stap mee.
Daarna altijd in draf het paard ontspannen in zijn eigen houding wat doorwerken, kleine tempowisselingen, hoefslag volgen afwisselen met verschillende voltes, volte sluiten en openen en rustig wat meer in de hand stellen en controleren of ik het paard altijd weer kan verlengen en het neusje er uit kan rijden.
Het ene paard ga ik sneller galopperen dat het andere en daarin probeer ik op de volte naar een grote (of kleinere) arbeidspirouette te rijden en er weer uit te rijden en het paard afwisselend meer aan te laten spannen en weer helemaal naar de ontspanning te laten zakken.
De jonge paarden laat ik regelmatig even wat hals strekken waarin ik ze in draf en galop niet ver voorbij boeghoogte laat zakken om ze niet juist op de voorhand te laten vallen en de oudere paarden wissel ik meer af qua aanspanning in een oefening en ontspanning in het weer uit de oefening rijden.
Zo rustig aan werk in naar wat "zwaardere" oefeningen en kom meestal tot de conclusie dat ik wat teveel in de ontspanning heb gereden en wat aanspanning mis }:0

en ga dan even een stapje terug om het paard wat scherper aan mijn been te krijgen.
Dan is het nog genieten van een fijn, vrolijk, ontspannen en in aanspanning gaand paard en rijden we gewoon nog wat oefeningen die we samen leuk vinden om te doen!

Als het licht is stappen we lekker uit over onze grasbaan en na het afzadelen en eventueel onder de douche nog even uitstappen op het harde aan de molen of onder het solarium.

**Geplaatst**: 25-03-11 12:35

Geplaatst: 25-03-11 12:35

Wat mij zo opvalt in het algemeen, dat er weinig is stap gewerkt word. Bijna niemand, dat men vaak schrijft in de draf ontspannen?? De draf is juist een gang waar de meeste spanningen kunnen optreden, en de galop word geheel overgeslagen.
Vreemd dat men het tempocontrolle noemt een weer nieuw fenomeen. Dat men juist bij het losrijden van de paarden (doen atleten trouwens ook) eerst een vast patroon heeft, brengt nl rust bij de meeste paarden een herkennings factor. En dat men daaruit meer variaties maakt.
Denk zeker niet dat wanneer men 10 minuten een vrije stap rijdt dat het paard daar beter van wordt.
Het is allemaal zo globaal wat er geschreven word, en rekken en strekken waar iedereen het eerder over had zie ik niet terug in de berichten. Alleen aangave van globale dingen.
Wat mij nog steeds verwonderd dat niemand aangeeft wat losmakende oefeningen zijn, er word verzamdelende en losmakende door elkaar gehaald?

**Geplaatst**: 25-03-11 13:16

Geplaatst: 25-03-11 13:16

Paardentango schreef:
Nou, dat hoef ik je niet uit te leggen denk ik.
De scholen in Europa zijn de overblijfselen van de oude school.
Als je Steinbrecht hebt gelezen begrijp je het verschil tussen sportdressuur en de opleiding die vooraf gaat aan de academische ruiterij. De hoge school, zoals die van oudsher in alle ruiterculturen toegepast wordt.

Voorbeeldje: Bij klassiek rijden mag men bv geen stem gebruiken of het paard belonen, in de competitesport. Bij het voorbereiden voor het hogere niveau wordt juist gebruik gemaakt van de stem, beloning etc.
Paarden zijn niet ontstaan c.q. geboren om er op te gaan zitten, dat hebben wij er van gemaakt.

Niks mis mee toch, maar verdiep je, als ruiter, wel in je paard om hem of haar zo min mogelijk te beschadigen. Een goed opgeleid paard loopt de minste kans op blessures.
Hoe je dat doet, ja laten we wel zijn, daar is het paard afhankelijk van ons. Wij houden ze gevangen, en regelen hun hele leven.
Voor mezelf sprekend ben ik daar niet altijd zeker van of ik het wel goed doe. Dat is meer een morele vraag dan een praktische. Het geeft mij de verplichting naar de dieren toe om mijn uiterste best te doen.

En ja, rijden vind ik leuk. Probeer het leuk en verstandig naar de paarden te houden, maar ik heb zelfkennis genoeg om te weten dat het altijd nog veel beter kan.

Academisch klinkt geweldig, en ik heb bewondering voor diegene die zich daar nu mee bezig houdt, maar het is eigenlijk niets meer dan wat er na het werken op de grond komt.
De oefeningen boven de aarde.

Begrijp niet wat u hiermee wilt zeggen??
Het is zo verward?

**Geplaatst**: 25-03-11 13:53

Geplaatst: 25-03-11 13:53

Ja echt, is er iets niet helder?

Ik vond het zelf eerlijk gezegd best wel aardig verwoord.

**Geplaatst**: 25-03-11 14:36

Geplaatst: 25-03-11 14:36

Tempocontrole is volgens mij 1 van de belangrijskte dingen die er is. Ik rijd nu 2 heel verschillende paarden, de een wil graag wat onder het tempo gaan en de andere neemt heel graag het tempo over. Mijn taak is het controleren van het tempo, want dat wil ik toch graag zelf bepalen.
Dus zo'n nieuw fenomeen lijkt het me niet, tempocontrole

.

**Geplaatst**: 25-03-11 14:54

Geplaatst: 25-03-11 14:54

setteke schreef:
Tempocontrole is volgens mij 1 van de belangrijskte dingen die er is. Ik rijd nu 2 heel verschillende paarden, de een wil graag wat onder het tempo gaan en de andere neemt heel graag het tempo over. Mijn taak is het controleren van het tempo, want dat wil ik toch graag zelf bepalen.
Dus zo'n nieuw fenomeen lijkt het me niet, tempocontrole .

Het word alleen in een heel groot fenster geplaatst.
Een in de hand gesteld paard is toch onder controlle? Waarom eerst draven en galop, wanneer men dan ineens bemerkt dat men de controlle over het paard nog niet heeft.
Hoort toch bij het in de hand stellen van het paard, na het werken in stap heeft men dan geen problemen meer met de snelheid van de bewegingen te controleren. Zelf denk ik weleens wanneer men een auto niet beheerst gaat men toch ook niet direct de weg op.
De takt de regelmatige beweging verkrijgt men toch alleen door een in de hand gesteld paard, dus het eerste vereiste is veel overgangen te rijden om het paard gehoorzaam te maken, dit is wat toch het eerste vereiste is?

**Geplaatst**: 25-03-11 14:58

Geplaatst: 25-03-11 14:58

Professor schreef:
setteke schreef:
Tempocontrole is volgens mij 1 van de belangrijskte dingen die er is. Ik rijd nu 2 heel verschillende paarden, de een wil graag wat onder het tempo gaan en de andere neemt heel graag het tempo over. Mijn taak is het controleren van het tempo, want dat wil ik toch graag zelf bepalen.
Dus zo'n nieuw fenomeen lijkt het me niet, tempocontrole .

Het word alleen in een heel groot fenster geplaatst.
Een in de hand gesteld paard is toch onder controlle? Waarom eerst draven en galop, wanneer men dan ineens bemerkt dat men de controlle over het paard nog niet heeft.
Hoort toch bij het in de hand stellen van het paard, na het werken in stap heeft men dan geen problemen meer met de snelheid van de bewegingen te controleren. Zelf denk ik weleens wanneer men een auto niet beheerst gaat men toch ook niet direct de weg op.
De takt de regelmatige beweging verkrijgt men toch alleen door een in de hand gesteld paard, dus het eerste vereiste is veel overgangen te rijden om het paard gehoorzaam te maken, dit is wat toch het eerste vereiste is?

Professor ik weet dat we veel van u kunnen leren. Zou u ons willen vertellen hoe u uw paard los rijdt en de warming up doet? Want iedereen op dit topic wil natuurlijk graag het beste voor haar of zijn paard.

**Geplaatst**: 25-03-11 15:00

Geplaatst: 25-03-11 15:00

Losmakende oefeningen hebben als doel werkelijk het paard los te maken, te beginnen in stap. Wij moeten deze oefeningen doen:
* om de zuurstofopname in het lichaam te bewerkstelligen
* om de stroperige gewrichtsvloeistof (synovia) op te warmen waardoor deze vloeibaar wordt en zodoende het gewricht gaat "smeren".

Je begint door je paard in de hand te stellen. Drijf in de takt van de gang waardoor de voorwaartse drang wordt opgewekt.
Je drijft dus op het moment dat het paard zijn achterbeen van de grond tilt. Het gevolg is dat het paard zijn achterbeen verder naar voren onder de massa plaatst: het achterbeen gaat stuwen.
Voor wordt deze ontstane energie opgevangen door de weerstandbiedende hand: het paard geeft na in nek- en kaagewricht.
Door de impuls die zo opgebouwd wordt, ontstaat aanleuning, de veerkrachtige, elastische verbinding tussen paardenmond en ruiterhand.
Zo, nu kunnen we beginnen met de losmakende oefeningen, die vooral bestaan uit schoudervoor en wijken voor de eenzijdige kuitdruk en afhankelijk van de graad van africhting al wat zijgangen in stap nog steeds, uiteraard.
Alles vanaf de 2e hoefslag of daarbinnen!
* Schoudervoor voor en in de hoeken, dan stukje lange zijde en dan in figuren toepassen.
Zónder schoudervoor (en later schouderbinnenwaarts) heeft het rijden van figuren geen enkele zin.
* Wijken voor de eenzijdige kuitdruk. Zelf kies ik er voor eerst voor het buitenbeen langs de 2e hoefslag, daaruit volgend links- of/en rechtsomkeert, daarbij wijkend voor hetzelfde buitenbeen (is eigenlijk binnenbeen vanwege de stelling). Dit afwisselen door te wijken in een gebroken lijn, dan weer een keertwending om de voorhand en uiteindelijk wijken voor het binnenbeen.
Goed de hoeken gebruiken! Een hoek is immers een kwart volte. Paar passen schouderbinnenwaarts.
Ook dit weer uitbouwen naar de figuren, dus IN schouderbinnenwaarts, anders geen gymnastische waarde.

Dan is je paard inmiddels zo soepel/los dat je een voorwaarde hebt gecreëerd om weg te kunnen draven. Dan ben je minstens 20 minuten verder.
Nu hetzelfde in draf, dit afwisselen met wat progressieve overgangen en evt. wat schijn-overgangen.
Af en toe halthouden, weer weg draven. Halthouden, stapje achterwaarts, goeie losmakende oefening!
Dan rustig aangaloperen en wat grote voltes rijden; dit op beide handen.
Inmiddels een aardige impuls opgebouwd en als gevolg daarvan aanleuning, dus nu is er een basis om tot Vóórwaarts-Néérwaarts te komen. Let wel: het is voorw.-neerw. en NIET neerwaarts en dan misschien een keer voorwaarts! Het één ontstaat uit het ander! Daarom is impuls en aanleuning zo belangrijk hierbij.
Om die reden heeft de hals laten strekken in de eerste stapfase nog geen of nauwelijks zin.
Tijdens het voorwaarts-neerwaarts dient het paard geheel nageeflijk te blijven, dient de impuls onderhouden te worden en zal de aanleuning blijven bestaan, maar zal wel vaak veranderen van "stevigheid".
Goed in de gaten houden dat het tempo niet verandert, want dan zal de TAKT niet meer hetzelfde zijn en kan er als gevolg daarvan een "storing" ontstaan in je aanleuning en hebben we dus een taktfout. Takt is gerelateerd aan tempo, dus uitkijken dat er geen versnelling plaatsvindt bij het neerwaarts gaan, want dan is er iets niet voor elkaar...!
Dus NOOIT je teugel losgooien, wat zo vaak gebeurt, maar neerwaarts de teugel uit de hand laten kauwen.
Daarna paard weer in de hand stellen en opletten dat takt en nageeflijheid van het paard aanwezig blijven. De aanleuning zal doorgaans weer wat steviger worden; dit is heel normaal, het frame verandert immers.
Dit is voor mij "rekken en strekken".
Dit geeft mij de "controle" die ik wens: medewerking van het paard als gevolg van een fijne communicatie die is ontstaan.
Het paard is opgewarmd.
Even los, lange teugel en na een paar rondjes kunnen wij "aan het werk"!

Belangrijk is dat je probeert zoveel mogelijk per dag af te wisselen, dus liever niet oefeningen steeds in dezelfde setting en niet steeds op dezelfde lokatie (het maken van een overgang bijv.).
Paarden zijn immers gewoontedieren en je kunt ze gemakkelijk programmeren.

Als je je paard goed afgestaan hebt de dag ervoor, zul je hem ook weer vrij snel correct in de hand kunnen stellen, waardoor je weer vrij vlug verder kan waar je gisteren was gebleven.
Dat is opbouw van een training.

**Geplaatst**: 25-03-11 15:10

Geplaatst: 25-03-11 15:10

murphy102, uw losrijden bevalt mij zeer goed, alleen dat SB begrijp ik niet als oefening in stap, aangezien het zowiezo alleen verzameld werkt in draf en een functie heeft in draf in stap is het alleen aangeven van, of wilt u een begin maken met de lengtebuiging?
Er aan toevoegen zou ik dat men alle oefeningen kan rijden in stap die het paard beheerst, dus met wijken beginnen in alle variaties van licht naar zwaar. (kom hier later nog op terug wat ik bedoel)
Dan de stap verkorten en weer uitstrekken, en ook achterwaarts gaan wanneer het paard dit beheerst maar zonder verzameling maar als gehoorzaamheid´s oefening.
Travers en Renvers kan men ook rijden dat noem ik de rek en de strek oefeningen.
Ook een wending op de achterhand (maar dan groter 50cm).
Het hangt van de africhtingsgraad van het paard af, hoe zwaar men de losmakende oefeningen rijdt.

**Geplaatst**: 25-03-11 15:27

Geplaatst: 25-03-11 15:27

Professor schreef:
murphy102, uw losrijden bevalt mij zeer goed, alleen dat SB begrijp ik niet als oefening in stap, aangezien het zowiezo alleen verzameld werkt in draf en een functie heeft in draf in stap is het alleen aangeven van, of wilt u een begin maken met de lengtebuiging?
Er aan toevoegen zou ik dat men alle oefeningen kan rijden in stap die het paard beheerst, dus met wijken beginnen in alle variaties van licht naar zwaar. (kom hier later nog op terug wat ik bedoel)
Dan de stap verkorten en weer uitstrekken, en ook achterwaarts gaan wanneer het paard dit beheerst maar zonder verzameling maar als gehoorzaamheid´s oefening.
Travers en Renvers kan men ook rijden dat noem ik de rek en de strek oefeningen.
Ook een wending op de achterhand (maar dan groter 50cm).
Het hangt van de africhtingsgraad van het paard af, hoe zwaar men de losmakende oefeningen rijdt.

Zoals ik al zei en u ook hierboven, afhankelijk van de graad van africhting, vraag ik SB als vervolg op het schoudervoor om een begin te maken met een stukje lengtebuiging, vraag een vermeerderd ondertreden van het binnenachterbeen.

**Geplaatst**: 25-03-11 15:34

Geplaatst: 25-03-11 15:34

Murphy, heel erg bedankt. Uw verhaal is uitgeprint en opgeslagen op mijn computer. Dit soort aanwijzingen zijn de parels van dit topic en ik kan hiermee aan de slag met behulp van mijn (nieuwe) instructrice.

**Geplaatst**: 25-03-11 15:38

Geplaatst: 25-03-11 15:38

Professor schreef:
setteke schreef:
Tempocontrole is volgens mij 1 van de belangrijskte dingen die er is. Ik rijd nu 2 heel verschillende paarden, de een wil graag wat onder het tempo gaan en de andere neemt heel graag het tempo over. Mijn taak is het controleren van het tempo, want dat wil ik toch graag zelf bepalen.
Dus zo'n nieuw fenomeen lijkt het me niet, tempocontrole .

Het word alleen in een heel groot fenster geplaatst.
Een in de hand gesteld paard is toch onder controlle? Waarom eerst draven en galop, wanneer men dan ineens bemerkt dat men de controlle over het paard nog niet heeft.
Hoort toch bij het in de hand stellen van het paard, na het werken in stap heeft men dan geen problemen meer met de snelheid van de bewegingen te controleren. Zelf denk ik weleens wanneer men een auto niet beheerst gaat men toch ook niet direct de weg op.
De takt de regelmatige beweging verkrijgt men toch alleen door een in de hand gesteld paard, dus het eerste vereiste is veel overgangen te rijden om het paard gehoorzaam te maken, dit is wat toch het eerste vereiste is?

Ja, natuurlijk is een paard onder controle als men het paard in de hand stelt, maar als je aandraaft is dan gelijk het tempo van de ruiter? Ik vind daar namelijk per paard nogal veel verschil in zitten. De een moet je wat meer motiveren naar een fijn tempo en de ander wat meer laten wachten, opdat het paard het tempo niet overneemt. Hoe ik dat doe heb ik niet omschreven, maar de tempocontrole is eigenlijk voor mij het allerbelangrijkste.
Dit staat los van het stapwerk wat we ervoor gedaan hebben.

**Geplaatst**: 25-03-11 15:43

Geplaatst: 25-03-11 15:43

Professor schreef:
setteke schreef:
Tempocontrole is volgens mij 1 van de belangrijskte dingen die er is. Ik rijd nu 2 heel verschillende paarden, de een wil graag wat onder het tempo gaan en de andere neemt heel graag het tempo over. Mijn taak is het controleren van het tempo, want dat wil ik toch graag zelf bepalen.
Dus zo'n nieuw fenomeen lijkt het me niet, tempocontrole .

Het word alleen in een heel groot fenster geplaatst.
Een in de hand gesteld paard is toch onder controlle? Waarom eerst draven en galop, wanneer men dan ineens bemerkt dat men de controlle over het paard nog niet heeft.
Hoort toch bij het in de hand stellen van het paard, na het werken in stap heeft men dan geen problemen meer met de snelheid van de bewegingen te controleren. Zelf denk ik weleens wanneer men een auto niet beheerst gaat men toch ook niet direct de weg op.
De takt de regelmatige beweging verkrijgt men toch alleen door een in de hand gesteld paard, dus het eerste vereiste is veel overgangen te rijden om het paard gehoorzaam te maken, dit is wat toch het eerste vereiste is?

professor, ik ben erg benieuwd
wat is de definitie van "het paard in de hand stellen"?

**Geplaatst**: 25-03-11 15:57

Geplaatst: 25-03-11 15:57

murphy102 schreef:
Zoals ik al zei en u ook hierboven, afhankelijk van de graad van africhting, vraag ik SB als vervolg op het schoudervoor om een begin te maken met een stukje lengtebuiging, vraag een vermeerderd ondertreden van het binnenachterbeen.

Begreep dat het in stap was? SV is gewoon het paard rechthouden, en SB functioneert alleen in draf en dat verzameld dat bedoelde ik daarmee, daarom mijn vraag.

**Geplaatst**: 25-03-11 16:09

Geplaatst: 25-03-11 16:09

Wijken voor de eenzijdige kuitdruk van licht naar zwaarder:

Eenvoudigste is met het hoofd naar het beschot, dus op de rechterhand wijken voor de linkerkuit.
Keertwending halvebaan en de schuinelijn naar de hoefslag toe wijken.
Wijken voor de kuit op een gebrokenlijn, op de dubbele gebroken lijn, hier is het omstellen van de ene zijde naar de andere stelling te beachten.
Op de geopende zijde van de grote volte.
Grote volte openen en sluiten.
Dit kan in vele variaties b.v.: op de rechterhand, sluiten met wijken voor de linker kuit en openen met wijken voor de rechterkuit of omgekeerd.
Wijken voor de kuit op de contra volte, dit is de omgekeerde keertwending uit de hoek.
Wanneer men van het midden van de langezijde begint te wijken bv van af de linkerhand dus wijken voor de rechterkuit, men blijft wijkenvoor de kuit de gehele wending door tot dat men weer op de hoefslag is.
Men moet altijd daarvoor zorgdragen dat het paard 45graden is afgesteld van de lijn die het gaat.
Dat ziet men zelden vanaf de middenlijn naar de langezijde is dit veel minder en is eigenlijk geen wijken voor de éénzijdige kuitdruk maar meer het zijwaarts weglopen.
Er zijn nog vele opties meer maar zelf vind ik deze zeer mooi om mee te werken.
Het voordeel is dat men varieeren kan.

**Geplaatst**: 25-03-11 16:14

Re: Klassieke vs Academische Rijkunst

Geplaatst: 25-03-11 16:14

Citaat:
Men moet altijd daarvoor zorgdragen dat het paard 45graden is afgesteld van de lijn die het gaat.

Deze snap ik niet zo goed.

**Geplaatst**: 25-03-11 16:20

Geplaatst: 25-03-11 16:20

Professor schreef:
Travers en Renvers kan men ook rijden dat noem ik de rek en de strek oefeningen.
Ook een wending op de achterhand (maar dan groter 50cm).
Het hangt van de africhtingsgraad van het paard af, hoe zwaar men de losmakende oefeningen rijdt.

waarom is dat nodig als rek en strek oefening?
dit is toch niet zo moeilijk voor je paard als hij recht is?
wat nooit vast heeft gezeten aan spieren hoef je ook niet los te maken.