oji schreef:Ja ik had de column inderdaad ook al gelezen en ben het er volledig mee eens.
Ik had stiekum ook gehoopt dat met de komst van Rien vd Schaft er een andere wind door nederland als dressuurland zou gaan waaien. Maar helaas. En nauurlijk heb je als bondscoach maar een beperkte invloed. Je kunt zeggen ach dan stellen we de hele huidige top niet op, maar het is nou ook niet zo dat er een hele schare aan opvolging staat die veel harmonieuzer rijden. En de internationaal scorende ruiters thuis laten voor onervaren jonge garde zonder enige internationale score, dan ben je ook niet lang meer bondscoach. Dus ik snap het enerzijds wel dat je om bepaalde combinaties niet heen kunt.
Maar waar de plank in mijn ogen wel binnen de mogelijkheden die hij wel had is missgeslagen is met het opstellen van Madeleine de Vrees-Witte en Cennin. Na onlangs een gele kaart gescoord te hebben in Aken voor niet paardvriendelijk rijden en vervolgens wangedrag van het team, een toch echt niet fijn en niet harmonieus gereden proef en ook nog eens lager scorend dan de veel vriendelijker ogende proef van Adelinde Cornelissen. Daar had in mijn ogen een statement gemaakt kunnen worden richting meer harmonie en fatsoen, wat ook binnen de mogelijkheden van het aanwijzen voor een plek in het team had gelegen. Maar nee. Ik ben teleurgesteld.
Ik moet wel zeggen dat ik vind dat je bij Edward Gal en bij Adelinde Cornelissen ziet dat er pogingen gedaan worden om luchtiger en harmonieuzer te rijden, in ieder geval van wat je ziet in de ring (wat er achter de schermen gebeurt weet ik natuurlijk niet). Maar bij geprik van HPM en Madeleine ...tja ik kan daar echt niet blij van worden.
Ik heb vanaf het begin gezegd dat dit niet zou gaan lukken. Top-ruiters, ook als ze niet de 'eerste' zijn in hun team, wijzigen hun manier van rijden niet omdat een bondsbobo dat wenst. Ze zijn 'zover' gekomen op hun manier en gaan op die beproefde manier door. Als er een verandering in het rijden van ruiters optreed is dat om andere redenen dan de inmenging van de Bondstrainer. Ik kom daar hieronder op terug.
Klopt daar heeft hij zeker een belangrijke kans laten liggen. Ik heb vanaf het begin het hele gedoe om Rien van der schaft een schijnheilige vertoning gevonden. Iemand van het kaliber van Klaus Balkenhol heeft zich daar in Duitsland al de tanden op kapot gebeten. En eerlijk gezegd, heb ik van Rien van der Schaft nooit gevonden dat hij dat niveau had. Dit bondstrainerschap is een hoogtepunt in zijn carrière, maar Rien is een intelligente man die de paardenwereld door en door kent. Ik geloof er dus helemaal geen jota van dat hij ooit serieus heeft overwogen dat hij in staat zou zijn een verandering in de richting van vriendelijker rijden te weeg te brengen.
Van Adelinde Cornelissen kan ik dat niet vinden dat ze in essentie fijner rijdt, echt niet. Alleen dit paard is ietwat makkelijker, maar ik herken dezelfde lelijke manier van rijden erin. Wat Edward Gal betreft; de verandering in rijstijl zal volgens mij eerder z'n reden vinden in het verkregen inzicht dat dit paard die knevel praktijken niet slikt. Was dat niet zo geweest, dan had Rien op z'n kop kunnen staan, dan was hij op dezelfde voet doorgegaan. Toch is het hoopgevend dat hij tot dat inzicht is gekomen.
Maar in de kern is er niets veranderd. En juist daarom heb ik dit artikel geplaatst. Want er moet is veranderen in de dressuursport, voordat er maatregelen worden getroffen door mensen die buiten de paardenwereld staan.
Men moet af van de gedachte dat de meest indrukwekkende bewegingen en precisie zwaarder wegen dan harmonie tussen ruiter en paard en lichtheid en ongedwongenheid.
En in deze prestatie-maatschappij staat winnen nog altijd bovenaan, ook bij de KNHS.