Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Starbreeze schreef:Wanneer je al door blijft zitten met aandraven en daarna het ritme aanhoudt, hoe kan het dan dat je ineens op het verkeerde been zit?
Jennyxx schreef:Starbreeze schreef:Wanneer je al door blijft zitten met aandraven en daarna het ritme aanhoudt, hoe kan het dan dat je ineens op het verkeerde been zit?
Dat is ook een goede, Starbreeze. Het paard houdt zijn lichaam dan toch zo dat je steeds, in mijn geval, op links gaat lichtrijden. Of hij zet zijn benen zo neer. Of..
Even denken. Ik denk dat hij in het ene zweefmoment jou hoger opgooit dan in het andere. Tijdens dat zweefmoment zet hij dan denk ik met zijn achterbeen harder af. Dit zou dan denk ik zijn sterke/stugge achterbeen zijn. Dus bij een linksgebogen paard het rechterachterbeen.
Zou dat het zijn?
Murosch schreef:En dat strekken vraag je puur door contact te houden? Dat doe ik nu steeds, maar de ene keer wil ze wel in een diepe stretch en de andere keer echt niet.
Sizzle schreef:Starbreeze, ik zelf zou zo'n paard bij het kopen altijd laten staan.
Je weet nooit wat daar voor sluimerend probleem achter zit dat je nog niet met het oog kan zien.
Recente onderzoeken laten zien dat scheefheid waarbij ook de ruiter scheefgedrukt wordt bijna altijd door onopgemerkte kreupelheden komen.
Als ze zo'n paard dan op de loopband zetten dan meten ze inderdaad in de meeste gevallen onregelmatigheid.
Inderdaad weet je nooit zeker wat daar de kip en het ei is.
Jenny, dat is gewoon de afzet en de buiging in het lichaam. Aandraven vanuit schoudervoor lost dat waarschijnlijk op, mits je paard dat kan.
Peetstap schreef:Murosch schreef:En dat strekken vraag je puur door contact te houden? Dat doe ik nu steeds, maar de ene keer wil ze wel in een diepe stretch en de andere keer echt niet.
Ik vondt dit ook moeilijk, het contact ietwat verzwaren en bij meegaan overgaan naar het lichtere contact.
Is vooral moeilijk als je eigen zit nog niet zo stabiel is, en is nog moeilijker als paard zijn tempo steeds veranderd door dat ie nog niet stabiel genoeg is.
Werk dmv je handen wat hoger en breder meer in op de mondhoeken, en gaat paardje achter het bit aan kun je soepel weer handen dichter bij elkaar brengen tot je em weer kwijt bent, dan begint je weer overnieuw.
Alles komt samen op die momenten en vergt juiste feeling en ,zal per paard verschillen , is hier heel subtiel.
Neem daar wel de tijd voor zoveel als nodig is, oude gewoontes raak je niet zomaar kwijt.
Ik heb in dit stadium veel gehad aan het secuur bekijken van de begin stretch video's van Horseware die ze veel eerder in dit topic heeft laten zien.
Daar zie je haar bovenstaande veel doen, soms heel duidelijk, soms subtiel.
Neem dus niet de vrijheid om zoals je wellicht gewent was, je paard laag te "vragen" op je buitenteugel met ontspannen binnenteugel.
Dan krijg je precies reactie die je niet wilt hebben nu.
Die manier zit er bij paard en ruiter zo ingesleten.....
Verbaas me dat er pony's losgaan bij je in de rijbak=paddock ?? en je paardje zo aandachtig blijft.
Simpelman schreef:@Sjolvir,
Ziet er netjes uit.
Twee verbeterpunten:
Je knieligging.
Stilstaand til je één been zonder beugel op vanuit het zadel, omhoog en naar buiten dan draai je de bovenkant van je knie zoveel mogelijk naar het zadel, alsof je je been buiteste binnen vouwt.
Je onderbeen doet niets, je legt nu je knie op deze manier aan het zadel, onderbeen doet niets, maak nu je beugels zodanig op maat dat je ontspannen je teen in de beugel kan plaatsen, deze valt als het ware aan je voet. Niet je hakken uitdrukken. Andere been ook natuurlijk.
Het voelt nu alsof je op de bovenkant van je dijen gaat zitten. X benen.
Je zit is nu een vork, ontspannen maar gesloten, een driehoekszit.
Dit oefen je eerst in stap en af en toe een klein stukje in draf.
Je krijgt er spierpijn van en je dijgewrichten zullen zich waarschijnlijk aan je voorstellen.
Het duurt maanden om dit te bevestigen.
Dit is een dressuurzit.
Je houdt je paard te kort, hij komt voortdurend achter de loodlijn en kan zijn bewegingen niet helemaal door zijn lijf heen laten vloeien, in draf is hij stug, dat zie je ook aan jouw houding, je gaat achterover leunen om de stugge rugbeweging gemakkelijker weg te laten vloeien, in stap komt hij achter de verticaal.
Een paard dat in losgelatenheid is zaj je op gaan tillen en meenemen, je kunt daar zonder enige moeite op zitten.
Ga eens experimenteren met iets langere teugel, je zult het gevoel krijgen alsof je de contrôle kwijt raakt.
Die contrôle vind je terug in het voorwaarts. (ls je dit niet snapt, zeg het)
Je paard moet naar het bit reiken en dat wil zeggen dat hij altijd voor de verticaal gaat, net alsof je een stukje aas voor zijn neus houdt waar hij achteraan loopt en probeeert te pakken.
Een paard dat naar het bit reikt opent de hoek tussen de kaken en de hals, dat laat speekselvloed door, het zal als het zijn evenwicht gevonden heeft op het bit gaan "knabbelen", dat wil zeggen het scharrelt met zijn tong onder het bit en slikt gemakkelijker zijn speeksel door en ontspant daardoor de kaken.
Dit geeft een algemene ontspanning.
Het lijkt me zinvol om ook/eerst het strekken van de hals nog verder te bevestigen, dat zal je paard helpen.
In de galop vertelt hij dat hij niet gelukkig is met de houding waarin je hem probeert te laten galopperen.
Paarden communiceren voortdurend, helaas wordt er vaak slecht naar ze geluisterd, we veronachtsamen vaak hun signalen omdat nooit iemand tegen ons gezegd heeft dat het paard iets zegt.
"Kop dicht en doen wat er gezegd wordt".
Dat wil niet zeggen dat we op iedere signaal toe moeten geven aan het paard, maar dat we dan "zeggen" ik heb je gehoord, het is OK maar ik wil graag dat je je best doet en probeert te doen wat ik van je vraag.
Alles wordt hiermee veel subtieler.
Het wordt dan als samen dansen.
oji schreef:Je hebt in je core ( zeg maar torso) houdingspieren en bewegingsspieren. Sterke geoefende houdingspieren heb je nodig voor balans en een ontspannen onafhankelijke zit. Bij een slechte balans zijn vaak de houdingspieren slap en onontwikkeld. Bij een ruiter met een gespannen zit worden vaak door de ruiter de bewegingsspieren in de buik/torso ingezet om te blijven zitten om te compenseren voor het gebrek aan sterke houdingsspieren. Bewegingsspieren oefen je met crunches en grote bewegingen. Deze helpen je dus niet voor een goede zit. Houdingsspieren oefen je met core stabiliteit oefeningen zoals planken, balance board, fysiobal en de oefeningen uit de site die hierboven al genoemd is. Houdingsspieren span je niet bewust aan om je houding en balans op een paard te houden. Die doen hun werk te paard juist als je voor je gevoel volledig ontspant en gewoon meezit. Zodra je je best moet gaan doen om te zitten, ben je dus bezig de bewegingsspieren aan te spannen en wordt je zit dus gespannen en strak.
Simpelman schreef:@Sjolvir,
Het voelt nu alsof je op de bovenkant van je dijen gaat zitten. X benen.
Je zit is nu een vork, ontspannen maar gesloten, een driehoekszit.
Dit oefen je eerst in stap en af en toe een klein stukje in draf.
Je krijgt er spierpijn van en je dijgewrichten zullen zich waarschijnlijk aan je voorstellen.
Het duurt maanden om dit te bevestigen.
Dit is een dressuurzit.