Bokt.nl

oji schreef:

Kijk, wedstrijden rijden is heus niet heilig hoor. Er zijn ook genoeg mensen serieus met de training van hun paard bezig die geen wedstrijdambities hebben en dat is helemaal prima wat mij betreft. Maar wat wedstrijden wel biedt is een hele duidelijke richtlijn hoe de opleiding van een paard eruit hoort te zien. Die vind je terug in de opbouw van de proeven. Als je in de B nog geen winst kunt rijden, weet je dat je je nog niet bezig hoeft te houden met de M en Z of nog hoger oefeningen. Doe je dat wel, gaat dat je waarschijnlijk alleen maar in de weg zitten. Je wordt regelmatig beoordeeld of jij en je paard toe zijn aan een stapje verder. Is je basis arbeids draf/galop nog niet voldoende in takt, activiteit en aanleuning, moet je geen complexe oefeningen gaan rijden.
Wat ik zie bij instructrices als mdr, vaak ook bij allerlei stromingen als rechtrichtgoeroe's, academisch en weet ik wat meer, is dat er op allerlei verzamelende oefeningen, zoals schouder binnenwaarts, travers, renvers, apuyementen en weet ik wat wordt geoefend, terwijl het paard nog niet eens een basis actieve correcte arbeidsdraf of galop kan tonen. Doordat de ruiter geen referentiekader heeft door een jury die erop wijst dat de basis nog onvoldoende, ga je dus alleen op het oordeel af van de instructeur in kwestie dat die vind dat je die stap verder kunt maken.
En wat betreft trucjes. Tja, op zich, als iemand plezier heeft met een paard om een kunstje te leren, het paard ondervind er geen extra stress van...denk ik leven en laten leven. Maar kijk je naar de dressuurmatige toegevoegde waarde van een oefening, dan heeft een oefening alleen zin als ie op de juiste manier en op het juiste moment in de training wordt uitgevoerd. En nee, het kan niet in 1 keer perfect, maar om een oefening "zin" te laten hebben in de opbouw van je paard, moet je er in mijn ogen uitsluitend aan beginnen als alle basis voorwaarden voor het begin van die oefening aanwezig zijn. Dus een paard dat los in het lijf, over de rug, achterbenen onder de massa heeft, actief en nageeflijk. Ga je bv een schouderbinnenwaarts inzetten als dit niet aan de orde is, verbuig je hem en rij je je paard alleen maar strakker en korter, ipv dat je je paard krachtiger met het binnenbeen onder gaat treden en daarmee een goede trainingswaarde heeft.

oji schreef:

@Zaread: Door voltes, slangenvoltes, 8-jes, keertwendingen, vierkante voltes in alle maten en vormen. Voelen dat je paard blijft sporen in al die wendingen, dat de voorhand mooi voor de achterhand blijft en de achterbenen onder de massa worden geplaatst. Schakelen, overgangen, variëren in hoofd-halshouding, pasje opzij (het gewone wijken dus). Voelen dat je paard ontspannen en in dezelfde aanleuning blijft gedurende dat schakelen en overgangen. En als ie dan helemaal los, actief en nageeflijk is, dan pas ga ik meer verzamelende oefeningen doen.
Wat ook heel fijn is om je paard los te krijgen, balkjes, in-uitjes.

jannico schreef:

In je tweede post ga je er namelijk al vanuit dat de ruiter A voelt wanneer het paard de schouder mooi voor de achterhand houd, wanneer de achterbenen mooi meekomen etc. De Praktijk is anders. Als de ruiter het al voelt is er zelden genoeg communicatie om het paard constructief te corrigeren/helpen een correcte balans te vinden.
De SB en Travers zijn in dat straatje buiten de mogelijk verzamelende werking ook de perfecte oefeningen om de ruiter de voor en achterhand te leren controleren en plaatsen. En daarmee bijgevolg ook te leren voelen wanneer het misloopt op bijvoorbeeld een cirkel.

Want ook die oefeningen zijn zinloos en voegen niks dan kilometers toe wanneer de balans ontbreekt.

Babootje schreef:

jannico schreef:

In je tweede post ga je er namelijk al vanuit dat de ruiter A voelt wanneer het paard de schouder mooi voor de achterhand houd, wanneer de achterbenen mooi meekomen etc. De Praktijk is anders. Als de ruiter het al voelt is er zelden genoeg communicatie om het paard constructief te corrigeren/helpen een correcte balans te vinden.
De SB en Travers zijn in dat straatje buiten de mogelijk verzamelende werking ook de perfecte oefeningen om de ruiter de voor en achterhand te leren controleren en plaatsen. En daarmee bijgevolg ook te leren voelen wanneer het misloopt op bijvoorbeeld een cirkel.

Want ook die oefeningen zijn zinloos en voegen niks dan kilometers toe wanneer de balans ontbreekt.

In alle eerlijkheid Jannico.:Als een ruiter al niet kan voelen of een paard spoort (B/L) niveau, denk je dan echt dat SB, travers, renvers etc wel goed gaan?

Babootje schreef:

Sorry Jannico, dat gaat er bij mij echt niet in. Als een ruiter/amazone nog niet kan voelen hoe een paard spoort, dan ga je toch niet nog moeilijkere en meer verzamelende oefeningen doen?

zasread schreef:

Dat ben ik met je eens babootje. Je moet gewoon kunnen voelen of je paard op een rechte lijn en in de wendingen op de linker of rechter schouder valt of netjes rechtdoor loopt. Je kan mij niet wijsmaken dat je dat in een schouderbinnenwaarts ineens wel kan voelen of hij recht in zijn schouders loopt en op het juiste aantal sporen loopt. .

jannico schreef:

Sb en travers beschouwen als louter een verzamelende oefening is wat mij betreft bijzonder beperkend.

Citaat:

dan ga je toch niet nog moeilijkere en meer verzamelende oefeningen doen?

vur schreef:

Helemaal eens met Oji en Knollentuin waar het MdR betreft. Waarom zou je dit paard een trucje aanleren wat amper ljikt op een piaffe, maar meer op een handstand met een compleet verstoorde takt om daarmee op een langere termijn "vanzelf" een goede piaffe door te verkrijgen? Leer het dan meteen goed aan met een paard dat sterk en soepel genoeg is om in een goede verzameling te gaan.

DarkoFoitzik schreef:

Qua bespiering vind ik haar niet verkeerd in de hals. Ze lijkt wel strak en zich daar vast te zetten. Je binnen hand lijkt hard, hoe is ze in de aanleuning? Heb je misschien een filmpje?

zasread schreef:

Van de posts in dit topic, maar bijvoorbeeld ook in het topic van Murdosch een paar weken geleden (super leerzaam) krijg ik het idee dat je zou moeten beginnen met rechtuit, tussen twee teugels en twee benen, je neemt contact op de teugels en wacht je tot je paard hierin je hand meeneemt. Voor mijn gevoel gaat dat niet gebeuren als ik hem daar niet bij help.

Theduchess schreef:

DarkoFoitzik schreef:

Qua bespiering vind ik haar niet verkeerd in de hals. Ze lijkt wel strak en zich daar vast te zetten. Je binnen hand lijkt hard, hoe is ze in de aanleuning? Heb je misschien een filmpje?

Het is alweer een tijdje terug, maar even een algemeen filmpje https://youtu.be/tZjgKsSDKDg

zasread schreef:

zasread schreef:

@babootje, bedankt voor je reactie. Dat is inderdaad de info die ik vaak mis wanneer mensen tips krijgen om hun paard tussen twee teugels en twee benen te rijden. Heel helder. Dat maakt de puzzel van het paardrijden weer wat duidelijker. (informatie junkie )

Nog als aanvulling op mezelf. Het klopt denk ik wel aardig dat mijn paard dan nog net niet rechtgesteld is en wat impuls mist waardoor we er op een contactteugel niet direct komen. Zeker als je dat zet naast dat hij er wel komt door het rijden van stelling en contrastelling. Maar dan moet ik nog steeds goed bewaken dat hij aan het been blijft. Vaak toch een valkuil.