StefenYnia schreef:Ik zal eens wat over mijn Fjord vertellen dan... weet je, als ik met haar werk, en ik ga in het midden van de bak op de grond zitten, komt zij naast me liggen. Als zij op 20 meter afstand staat, en ik vraag haar 'om' te gaan, draait ze om. Als ik haar vraag naar me toe te komen, doet ze dat. Als ik haar vraag te blijven staan, doet ze dat. En zo zijn er nog veel meer dingen die zij en ik samen geoefend hebben. We doen heel veel grondwerk, meer nog als rijden omdat door het breken van mijn rug het rijden nu eenmaal niet meer zo soepel gaat.
Ik kan onder de buik van mijn Fjord door kruipen, ik kan tegen haar benen aan gaan zitten. Ik vertrouw haar blindelings, een vertrouwen dat wij in de iets meer dan 2 jaar dat we nu samen zijn samen hebben opgebouwd. Ik leer nog dagelijks van haar, en zij vast en zeker ook van mij.
En toch, ondanks alles wat ik hier omschreven heb, zal je mij nooit op een halsriem alleen naar buiten zien gaan. Waarom niet? - Hoor ik sommige al roepen, en onder die mensen zullen ook vast mensen zijn die al met een mening klaar staan 'dat ik het vertrouwen in mijn paard toch niet heb'.
Nee, haar vertrouw ik. Anderen niet. Ik ken iemand wiens pony letterlijk door een stel 'stoere' jongelui is aangereden. Paardje moest afgemaakt worden. En dat omdat een stel eikels van 18-19 jaar zonodig de lolbroek uit moesten hangen.
Nee, misschien heb ik wel net zo veel/weinig controle als met een halsriem. Maar als het gaat om het leven of de dood van mijn lief vriendinnetje, ga ik GEEN risicos nemen, alleen maar omdat 1 persoon vind dat ik dan toch niet de band met mijn paard heb die ik in zijn ogen zou MOETEN hebben.
Ik heb aan niemand iets te bewijzen, maar leven zonder mijn lief vriendinnetje... nee, dan zou ik er zelf ook liever niet meer zijn...
En dit vind ik de beste/mooiste reactie de gegeven is in dit topic 
Super!