
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Adil18 schreef:sanne83 schreef:Een norm hebben is niet hetzelfde als dat alle paarden hetzelfde zijn![]()
Gedrag is een combinatie van aangeboren, aangeleerd, omgeving etc. dus gedrag kan heel erg uit elkaar liggen en heel extreem lijken, maar nog altijd gewoon standaard binnen de norm "paard" vallen.
Het "onvoorspelbaar" zijn van gedrag is maar een mening.
Je ontwricht je eigen stelling nu hoor
sanne83 schreef:nee hoorjasmijn78 legt het mooi uit.
Als je goed kijkt, zijn problemen altijd heel basaal. Juist omdat een paard gewoon altijd als een paard reageert. In sommige gevallen is het (voor ons) moeilijker te handelen, in sommige gevallen is het (voor ons) moeilijker te zien, maar dat maakt het nog niet afwijkend van de norm.
Wen_en_Jelle schreef:@jasmijn: Zei ik dan iets over wie het meeste tijd nodig heeft? communiceren met je paard en een band opbouwen komt van 2 kanten en wij zijn inderdaad vaak denk ik degene die het meeste tijd nodig hebben... Maar volgens mij heb ik er niks over gezegd dat het paard degene is die het het minst snel oppikt en het paard daarmee tekort doe...
randalinpony schreef:Een paard dat zich achterover gooit, de achterhand naar de staldeur gooit, kleine kinderen aanvalt, de hoefsmid het ziekenhuis inslaat, enz. heeft altijd een eerste aanleiding gehad om dat gedrag te gaan vertonen.
randalinpony schreef:Maar als jij die aanleiding niet kent, kan je in eerste instantie toch wel even een puzzel voor je neus hebben, en dan kan de aanleiding wel simpel geweest zijn (ongetwijfeld is dat dan ook zo) maar als het paard het gedrag langere tijd heeft kunnen aanwenden, dan is de oplossing niet zo eenvoudig als de oorzaak.
randalinpony schreef:Bepaalde paardenkarakters lopen er dan wel weer meer kans op om een probleempaard te worden maar dat is een andere discussie.
Wen_en_Jelle schreef:@jasmijn78: Ah okDat klopt inderdaad, dat heb ik gezien. Ik had er nu natuurlijk ook geen tekst en uitleg bij gegeven... Eigenlijk had ik ook nog niet eens op de beginpost gereageerd, en om dat even te doen:
Ik denk dat plaatje 1 zeker bereikt kan worden, zonder geweld en ook wel zonder bit! Ik zou het zelf alleen nooit voor elkaar krijgen
Adil18 schreef:Er bestaat niet zoiets als een breed omvattende norm want dan is het geen norm meer. Je stelt een criterium en als men daar van afwijkt hoor je niet onder de norm. Ten eerste denk ik dat het onmogelijk is een norm te stellen voor paarden en hun gedrag, ten tweede denk ik dat als het je lukt een norm vast te stekllen, het overgrote deel van alle paarden niet onder de norm zullen vallen.
sanne83 schreef:Adil18 schreef:Er bestaat niet zoiets als een breed omvattende norm want dan is het geen norm meer. Je stelt een criterium en als men daar van afwijkt hoor je niet onder de norm. Ten eerste denk ik dat het onmogelijk is een norm te stellen voor paarden en hun gedrag, ten tweede denk ik dat als het je lukt een norm vast te stekllen, het overgrote deel van alle paarden niet onder de norm zullen vallen.
Misschien is het woord "normaal" iets beter dan het woord "norm". De meeste problemen zijn gewoon normaal paardengedrag. De "norm" is dus normaal paardengedrag. Wij mogen vinden dat steigeren, bijten, wegspringen etc probleemgedrag zijn, maar voor een paard is dat gewoon normaal gedrag, dus voor mij valt het binnen de norm.
Adil18 schreef:Hangt er maar net af in welke context het gebeurt...Met welke aanleiding steigert. Moedwillig als aanval? of als angst? En hoeveel paarden steigeren eigenlijk bij angst? Ik vind dat al een stukje "abnormaler" omdat de meeste paarden vluchtgedrag in de vorm van wegrennen zullen vertonen bij angst. Misschien gaat een paard in de aanval uit angst? Dat gebeurt al helemaal zelden.
Waarom bijt het paard? Dominantie, verwend? Beide?
Adil18 schreef:En zo zijn er ook genoeg ruiters niet geschikt voor het rijden met het bit (of rijden überhaupt...?) en zullen er paarden zijn die met een bitloze optoming veel beter zullen lopen dan met bit...
sanne83 schreef:Adil18 schreef:Hangt er maar net af in welke context het gebeurt...Met welke aanleiding steigert. Moedwillig als aanval? of als angst? En hoeveel paarden steigeren eigenlijk bij angst? Ik vind dat al een stukje "abnormaler" omdat de meeste paarden vluchtgedrag in de vorm van wegrennen zullen vertonen bij angst. Misschien gaat een paard in de aanval uit angst? Dat gebeurt al helemaal zelden.
Waarom bijt het paard? Dominantie, verwend? Beide?
maar maakt de reden het abnormaal? steigeren bij angst is bijvoorbeeld heel normaal als een paard wel wil vluchten, maar tegengehouden wordt.
Door tussenkomst van een mens, kan gedrag heel extreem worden, maar de oorzaak is dan nog steeds heel simpel en basic paardengedrag.
sanne83 schreef:Dan vraag ik me weer af: waar staat die nevzorov eigenlijk voor, waarvoor zou hij een goed danwel slecht voorbeeld zijn? volgens mij is hij vrijwel alleen in zijn methode?
Wen_en_Jelle schreef:Ah yepGet it (zit op werk tussendoor beetje te bokten en moet dan ff snel lezen
)
En ik vind het een goeie stelling![]()
Even vrij offtopic: Zit nog niet zo heel lang op bokt, maar zie dat het wel echt heeeul vaak gaat over bitloos vs met bit... en NH vs niet NH enzo... ik snap die hele discussies eigenlijk niet...
je kunt toch omgaan met je paard hoe je wil, rijden hoe je wil, als je het maar netjes houdt natuurlijk, maar openstaan voor alle vormen en overal wat van meepikken? We gaan toch allemaal met paarden om en houden allemaal van paardensport? De een wordt alleen voor het één wat warmer dan voor het ander... Denk ik dan tenminste
Adil18 schreef:Wen_en_Jelle schreef:Ah yepGet it (zit op werk tussendoor beetje te bokten en moet dan ff snel lezen
)
En ik vind het een goeie stelling![]()
Even vrij offtopic: Zit nog niet zo heel lang op bokt, maar zie dat het wel echt heeeul vaak gaat over bitloos vs met bit... en NH vs niet NH enzo... ik snap die hele discussies eigenlijk niet...
je kunt toch omgaan met je paard hoe je wil, rijden hoe je wil, als je het maar netjes houdt natuurlijk, maar openstaan voor alle vormen en overal wat van meepikken? We gaan toch allemaal met paarden om en houden allemaal van paardensport? De een wordt alleen voor het één wat warmer dan voor het ander... Denk ik dan tenminste
Ach ja, dan bij deze welkom op bokt en een voorspelling van mij (ik kan namelijk heel erg goed in de toekomst kijken...): Dat soort discussies zullen zich nog voer vele jaren gaan strekken
jasmijn78 schreef:Hier kan ik mij echt zo in vinden!Al begrijp ik dat dit voor veel mensen onlogisch klinkt. Maar is is voor veel mensen ook gewoon moeilijk paardengedrag te doorgronden en op de juiste manier te interpreteren.
Ik wordt ook altijd een beetje moe van de mensen die denken dat juist zij het allermoeilijkste, onvoorspelbaarste paard op stal denken te hebben (en dan vooral gevolgd door opmerkingen als 'dat omstanders hen voor gek verklaarde en het paard allang hadden afgeschreven, maar dat zij volgehouden hebben etc... En natuurlijk zijn die paarden dan altijd bij de vorige eigenaar mishandelt en getraumatiseerd en zo... Dat soort verhalen klinken in mijn oren allemaal zo Penny...).
Citaat:Daarmee wil onderschat ik heus niet de moeite die soms gedaan moet worden om problemen op te lossen. Of liever gezegd: de moeite die gedaan moet worden om gewoon goed te leren paardrijden. De vraag is WAAR deze problemen door zijn ontstaan? Ik vind dat het altijd te makkelijk af wordt geschoven op het karakter van het paard. De meeste problemen ontstaan gewoon doordat mensen gedrag verkeerd interpreteren en er dan dus verkeerd op reageren. Dat wil niet zeggen dat voor ieder paard elke aanpak hetzelfde is. Maar hoe meer inzicht je krijgt hoe meer je zult zien dat de oorzaak toch altijd in een verkeerde aanpak van de ruiter ligt, ook al uit dit zich bij verschillende paarden verschillend. De oorzaken zijn vaak terug te brengen naar hele basic zaken als je het eenmaal doorhebt (klinkt bijna als Cruijf)
Citaat:Om een simpel voorbeeld te geven: Ik heb twee totaal verschillende paarden. Rijtechnisch doe ik op beide paarden precies hetzelfde fout (aanleuning). Toch uit zich dat bij beide paarden verschillend (de een drukt zich graag op en de ander kruipt juist graag weer achter het bit). Toch is rijtechnisch de oplossing voor beide hetzelfde (zit hem in de timing begrenzen en nageven). Conclusie: norm is dat je bij elk paard problemen in de aanleuning krijgt als je timing begrenzen-nageven niet goed is (en dat is gewoon logisch). Hoe paarden daarop reageren hangt af van bouw, karakter etc. De een reageert heftig, de ander gaat hangen in je hand, weer een ander gaat staken etc. Maar dat je er een probleem krijgt als je timing niet goed is, is wel 'voorspelbaar'. En voor de meer evaren ruiters is de manier waarop het paard gaat reageren ook vaak wel voorspelbaar (een inteligent hoog in het bloed staand paard reageert meestal anders dan een koudbloed, ook dat is imo vrij voorspelbaar)
Dit is een simpel voorbeeld, maar ik denk dat heel veel problemen gewoon heel simpel te herleiden zijn naar een simpele oorzaak (die gewoon meestal ligt in een verkeerde aanpak/onhandigheid van de ruiter). Probleem wordt dan bij het paard neergelegd, die direct als zijnde 'moeilijk' wordt bestempeld. Ruiters kijken gewoon te weining kritisch naar zichzelf (en te kritisch naar anderen)
Wen_en_Jelle schreef:Ah yepGet it (zit op werk tussendoor beetje te bokten en moet dan ff snel lezen
)
En ik vind het een goeie stelling![]()
Even vrij offtopic: Zit nog niet zo heel lang op bokt, maar zie dat het wel echt heeeul vaak gaat over bitloos vs met bit... en NH vs niet NH enzo... ik snap die hele discussies eigenlijk niet...
je kunt toch omgaan met je paard hoe je wil, rijden hoe je wil, als je het maar netjes houdt natuurlijk, maar openstaan voor alle vormen en overal wat van meepikken? We gaan toch allemaal met paarden om en houden allemaal van paardensport? De een wordt alleen voor het één wat warmer dan voor het ander... Denk ik dan tenminste
pharagirlke schreef:En wie ben jij om te bepalen of die mensen geen moeilijk paard op stal hebben?
pharagirlke schreef:En wb wedstrijd: daar zeggen ze heel snel dat een paard niets waard is en dat je er mee zou moeten stoppen. Dat hoorde ik zelfs de eerste wedstrijden met mijn hengst en dat was nu eens écht een doodnormaal braaf dier...
pharagirlke schreef:Je hebt hele leuke wedstrijdruiters, maar je hebt ook een klein groepje dat alleen maar graag afbreekt. En als het paardenbeest dan een keer bokt en die van hun per toeval eens braaf loopt, roepen ze om het hardst dat het beest nooit wat waard gaat worden. Meer omdat ze bang zijn dat die dat net wel gaat worden dan niet.
pharagirlke schreef:Dus in principe is het een goede zaak dat die mensen het open durven op een forum te zetten dat ze problemen hebben met hun paard.
pharagirlke schreef:Want zeg nu zelf, niemand geeft graag toe dat ze problemen hebben met hun dier want daarmee geef je meteen ook je eigen onkunde toe.
pharagirlke schreef:"vroegah" hoorde je dat niet zo veel, maar "vroegah" belandde zulke mensen bij een of andere bedrieger die het paard half lam sloeg terwijl er ook betere oplossingen zijn...
jasmijn78 schreef:Zie mijn eerdere posts... Ik stel gewoon dat goed paardrijden en met paarden omgaan moeilijk is, en dat het verhaaltje tevaak omgedraaid wordt, namelijk dat het paard moeilijk is. Mi is dat gewoon een grote valkuil. Je legt dan het probleem bij het paard neer, ipv het bij jezelf te zoeken. Bij heel veel problemen die ik hoor/zie bij mensen denk ik: ja, logisch dat dat paard dat doet, waarom zien ze dat zelf niet?
Citaat:Ik snap ook niet dat mensen zich zoveel aantrekken wat anderen over hun paard zeggen, al dan niet op wedstrijd? Als jij er van overtuigd bent dat je het goed doet en je plezier met je paard hebt dan is het toch niet belangrijk wat anderen zeggen? Ik snap ook niet dat wat anderen over jou paard zeggen er steeds bij verteld moet worden door jou? Wat doet het er toe?
Citaat:Sorry, maar ik vind echt dat je je tot hetzelfde niveau verlaagt door dit soort opmerkingen te plaatsen als degene die volgens jou afgunstig of jaloers zijn op jouw paard. Ik kan er echt altijd weinig mee met dit soort opmerkingen. En of het nu wel of niet waar/overdreven of uit zijn verband is gerukt wat een ander over jou en jou paard heeft gezegd; ik vind dat je je erg laat kennen door je er zo druk over te maken. Ik vind dit soort opmerkingen erg Penny overkomen. (de kakkerige wedstrijdamazones met hun dure paarden die heel gemeen het hardwerkende, integere, doorzettende meisje met het moeilijke paard uitlachten... Vroeger heb ik echt megaveel Penny's gelezen met verhalen van die strekking. Toen vond ik dat prachtig en herkende ik mij zelf ook altijd graag de rol van underdog... Daar ben ik inmiddels overheen gegroeid)
Citaat:Dat er mensen zijn die er open voor uitkomen dat ze problemen hebben met hun paard is natuurlijk hartstikke goed. Maar nogmaals: in het algemeen vind ik dat het probleem te snel bij het paard wordt gezocht en dat ruiters niet kritisch naar zichzelf willen/durven kijken. Hoe vaak wordt er niet geroepen: haal er maar een batterij specialisten bij om het paard te onderzoeken? I.p.v. ga eens goed les nemen.
Citaat:Niet als je het paard als 'moeilijk' bestempeld... Dan ontken je juist je eigen onkunde.
Citaat:Dat weet ik nog zo net niet... Er zijn nu veel meer mensen die weinig van paarden weten en zich met paarden bezighouden in verhouding tot 25 jaar geleden. Toen hielden zich toch meer mensen die van huis uit met paarden opgegroeid waren zich met paarden bezig. En werd heus niet alles met slaan opgelost. Oplichters en kwakzalvers heb je nu ook. Ik betwijfel het of de tijden met de komst van allerlei alternatieve stromingen en de toegenomen populairiteit van de paardensport voor het paard echt beter zijn geworden. Bepaalde inzichten zijn verbeterd ten opzichte van vroeger, maar bepaalde inzichten ook niet. Elke tijd brengt zijn voor- en nadelen met zich mee.
jasmijn78 schreef:Ik stel gewoon dat goed paardrijden en met paarden omgaan moeilijk is, en dat het verhaaltje tevaak omgedraaid wordt, namelijk dat het paard moeilijk is. Mi is dat gewoon een grote valkuil. Je legt dan het probleem bij het paard neer, ipv het bij jezelf te zoeken. Bij heel veel problemen die ik hoor/zie bij mensen denk ik: ja, logisch dat dat paard dat doet, waarom zien ze dat zelf niet?
pharagirlke schreef:Je mag toch wel trots zijn dat je het tegendeel hebt kunnen bewijzen? Of is trots zijn ook verboden tegenwoordig?
pharagirlke schreef:IK heb geen last van kakkerige amazones, integendeel, ik ben degene die altijd het hardst roept dat je voor jezelf rijd. Maar ik heb het wel al gehoord van mensen (niet over mijn paard overigens.) en ik kan me voorstellen dat vooral jongere meiden daar wel eens door gekwetst kunnen zijn. Het is immers hun schatje waar ze het over hebben. Op jongere leeftijd heb je die "f*ck you" mentaliteit nog niet.
pharagirlke schreef:Je hebt hele leuke wedstrijdruiters, maar je hebt ook een klein groepje dat alleen maar graag afbreekt. En als het paardenbeest dan een keer bokt en die van hun per toeval eens braaf loopt, roepen ze om het hardst dat het beest nooit wat waard gaat worden. Meer omdat ze bang zijn dat die dat net wel gaat worden dan niet.
jasmijn78 schreef:Ik vind het niet echt overkomen alsof je trots bent... Eerder alsof je onzeker bent door dat soort opmerkingen te maken. Als je ergens trots op bent zeg je: 'nou ik had vandaag gewonnen met dikke punten en ik ben zooo trots' Dan hoef je al die randvoorwaarden wat andere mensen volgens jou zeggen/denken/vinden er niet bij te vermelden. Dan beperk je je gewoon tot waar het echt om gaat. Tot hetgeen wat voor jou en je paard een overwinning of een succes was. Maar goed, daar kun je lang en breed over discussieren, het is gewoon een verschil van instelling/mentaliteit denk ik...
Citaat:Door dergelijke opmerkingen te maken als:
*knip*
Bewijs je in mijn ogen niet echt over een f*ck you mentaliteit te beschikken... Als je daadwerkelijk over die mentaliteit beschikt hoef je dat namelijk niet zo hard te roepen. Dan voeren de positieve ervaringen en positieve reacties die je hebt gekregen de boventoon...