Cassidy schreef:Als die argumenten dat de profs het ook een keertje hebben moeten leren slaan in mijn ogen kant nog wal. Hoeveel profs zijn er? En hoeveel mensen die denken het zelf te kunnen (en het helaas ook zelf doen)? Echt goed zadelmak maken kun je pas als er een paar 100 gedaan hebt, en dan nog is ieder paard anders. Verkeerde dingen zijn net zo makkelijk aangeleerd dan de goede dingen, maar eenmaal geleerde dingen afleren gaat heel moeilijk. Iedere prof zal in het verleden met paarden die hij zadelmak heeft gemaakt ook zijn fouten hebben gemaakt. Iedere jongvolwassene die hetzelfde doet, maakt dezelfde of vergelijkbare fouten. Als ik mijn paard door iemand wil laten inrijden, dan kies ik voor een persoon die de meest voor de hand liggende fouten al heeft gemaakt, en de meeste problemen die je tegen kunt komen al eens in handen heeft gehad. Mijn paard hoeft dan geen proefkonijn te zijn. Wat een ander doet (om wat voor reden ook, maar negen van de tien keer is het een financiele reden) mag hij helemaal zelf weten. Ik ben alleen van mening dat je de toekomst voor een paard zoveel beter maakt als hij een goede en degelijke opleiding heeft gehad.
Ik maak een duidelijk onderscheid tussen zadelmak maken, en doorrijden. Zadelmak maken is in mijn ogen, en even heel oneerbiedig geformuleerd: zadel op, gewicht van de ruiter in het zadel en stuur en rem erop zetten. Je kunt bokkers tegenkomen, maar ook paarden die niet zoveel problemen hebben met de eerste paar keren dat ruitergewicht in het zadel. De echte problemen komen dan pas als het paard zijn balans gevonden heeft, met ruitergewicht in het zadel. Of dat de ruiter gaandeweg meer gaat vragen, en dan als reactie "nee" krijgt van het paard. En ook die situaties moet je aankunnen, bokken moet je uit kunnen zitten, en als het nodig is, moet er even geknokt worden en kunnen worden. Iemand die geen ervaring heeft met het beleren en zadelmak maken van het paard, heeft dat soort kennis niet in huis.
Ja, maar het gaat zo goed, hoor ik dan. Jawel, voor het oog misschien wel, maar sommige dingen kun je niet zien, die moet je voelen. En iemand die 1 of 2 paardjes heeft ingereden, kan die dat voelen? Iemand die goed is in het doorrijden van een paard naar de Z en hoger, is niet altijd de meest aangewezen persoon om een paard zadelmak te maken.
Paarden beleren onder begeleiding wordt hier op bokt wel vaker geroepen als de ultieme manier om je paard te beleren. Maar hoe vaak is die begeleiding aanwezig als jij dat paard pakt om te rijden? Is hij er echt iedere keer bij? Één sessie waarin je een probleem tegenkomt dat jij niet op kunt lossen, één sessie dat het paard de baas is, en het is gebeurd. Je kunt niet zomaar afstappen, paard wegzetten, een boek ter hand nemen of je instructie bellen hoe je dit op zou moeten lossen. Als je iets tegenkomt moet je dat meteen en ter plekke op kunnen lossen. Hoeveel mensen die nog niet zoveel ervaring hebben, kunnen dat? Dan wordt er achteraf de prof erbij gehaald die soms wat harder in moet grijpen dan nodig was geweest. Als hij het paard groen in handen had gekregen en niet eerst dingen had moeten oplossen die anderen door maar wat aan te klooien erin hebben gereden, kan het negen van de tien keer zonder knokwerk.
Hier kan ik je niet helemaal meer volgen. Ben het verder helemaal met je post eens, maar daar begrijp ik ook uit dat je zelf ook vind dat iedereen in het begin fouten maakt.
Cassidy schreef:Iedere prof zal in het verleden met paarden die hij zadelmak heeft gemaakt ook zijn fouten hebben gemaakt. Iedere jongvolwassene die hetzelfde doet, maakt dezelfde of vergelijkbare fouten. Als ik mijn paard door iemand wil laten inrijden, dan kies ik voor een persoon die de meest voor de hand liggende fouten al heeft gemaakt, en de meeste problemen die je tegen kunt komen al eens in handen heeft gehad.
Hier zeg je toch hetzelfde?