Bokt.nl

Billy schreef:

Ik vind het jammer dat het weer een naturals volgens normals topic is, waarbij aan de werkwijze van de normals getwijfeld wordt.

Tyrza schreef:

Er speelt wel meer: op topniveau kan het paard als het ware zo opgezweept worden, waardoor deze op het "randje" gereden wordt. Dat wil zeggen: paard wordt zo scherp en attent gemaakt op alles. Dus dan kan het ook gebeuren dat het paard net even kan schrikken van iets wits wat in de bak ligt. Of die ene fotograaf. Of dat kopje wat op de grond klettert.

Niet voor niets komt het wel eens voor dat het paard zo scherp/heet is, dat deze een trap naar het been geeft in een wissel, of er net iets te gretig vandoor wil gaan in de uitgestrekte galop.

Ben ervan overtuigd dat dit alles met adrenaline te maken heeft.

Tol was, als hij op zijn best was, ook meestal het spookiest op zijn omgeving.

Cassidy schreef:

Idd Billy, dat gevoel krijg ik ook.

In omgang met paarden heb je periodes dat je ze moet desensibiliseren, en moet sensibiliseren. Desensibiliseren voor zadel, ruitergewicht, en bij de bereden politie idd voor die knallende rotjes, die betonmolen die op de hoek loopt te draaien, en de mensenmassa's tijdens een voetbalwedstrijd.

Dan zijn er periodes waarin je je paard gaat sensibiliseren. Hem gevoelig maakt voor een beenhulp, hem laat wijken voor druk, hem idd op het randje brengt wat je nog aankunt. Dat kan met ieder paard, ook met een politiepaard. Dat is NIET inherent aan de manier van houden of de algehele manier van omgaan.

Overdrijf je het desensibiliseren, ga je verkeerd daarmee om, krijg je heel phlegmatische paarden. Paarden die ook niet meer reageren op een beenhulp, omdat je die al voortdurend (onbewust) loopt te geven. Paarden die niet meer reageren op een gewichtshulp, omdat je in het zadel zit te schuiven. Overdrijf je het sensibiliseren, krijg je paarden die hem al smeren als je maar even je been aanlegt of even gaat verzitten. Of idd schrikken van dat papiertje in de rijbaan.

fiandor schreef:

ik was eerst bij een oefenwedstrijd weze kijken (waar ook anky enzo kwam) mijn moeder had dus een paraplu bij zicht en klapte hem in, weet zij veel dat z'n paard er van kan schrikken. Dus dat paard zet een paar pasjes opzij. Ik dacht echtzo... die paarden moeten van een paraplutje niet schrikken... Het kan natuurlijk altijd gebeuren, maar bij grote wedstrijden zijn er wel meer dingen te zien dan een paraplu

fiandor schreef:

ja ze zijn geen robots. Maar ze hebben dan al zo veel gezien op hoger nivo. Dus ik had zelf wel verwacht dat ze niet zoude schrikken. Maar het blijven dieren dus je weet het maar nooit

Gitta schreef:

Heel mooi omschreven en ik kom graag bij jou in de leer krijg het niet voor elkaar hier een gulden middenweg in te vinden .
Maar geloof dat je precies omschrijft hoe het zit !!

2MEISje2 schreef:

wat mij altijd opvalt is (ik wil niemand aanvallen dus lees eerst ff door voordat je boos wordt!!!!!) dat dressuurpaarden over het algemeen angstiger
zijn dan springpaarden. Ik heb eerst een tijdje op een dressuurstal gewerkt omdat ik zelf ook het liefst dressuur rijd, maar ben na een tijdje overgestapt naar een springstal. Wat mij daarbij is opgevallen is dat dressuurruiters veel 'voorzichtiger' met hun paarden omgaan. Dus rust op stal, rust bij de bak etc etc. Je hoort ook veel sneller; 'doe es rustig mn paard schrikt!' Op die springstal stond gezellig altijd de radio aan, bij de buitenbak stond een stapel kuilpakken met wapperend zeil, als je aan het rijden was gewoon met de tractor door de bak rijden enzo. Dus mijn conclusie was een beetje dat de dressuurruiters hun paarden beschermen voor dingen waar ze helemaal nit bang voor hoeven te zijn.
Op concoursen trouwens ook hoor! Stel je op een concours je proefje naast het springparcours moet rijden. Nou dan moet je de gemiddelde dresuurruiter eens horen blèren!! Dus ik ben va mening dat je voor een groot deel zelf kan bepalen waar je paard bang voor is. (tuurlijk blijven er onzettend dikke scheitlijsters, zowel bij de dressuur en het springen maarja...)

Lielle schreef:

Afgelopen zomer was ik erg hard aan het trainen om op Breda Hippique als voorrijder de 3 * eventing proef (z1 niveau) te rijden. Tijdens mijn les draaf ik in schouderbinnenwaarts langs de deuropening waar mijn vriend staat te kijken, en die kijkt net op dat moment op zijn horloge. Mijn overgeconcentreerde neurootje (die BTW ook M crosst en springt ) schrikt zich wezenloos, springt 15 meter verderop en ik duik in het zand. Niets aan de hand verder, gewoon opgestapt en doorgegaan.

Maar ditzelfde paard merkt het in de cross nog niet eens als er naast hem iedereen hard beginnen te klappen omdat hij zo keurig over de hindernis ging.

Cassidy schreef:

Tja en hoe zat dat nu met Salinero tijdens de prijsuitreiking gedurende laatste Wereldruiterspelen in Aken?