Bokt.nl

Wyb_ster schreef:

Voor zo'n zitles als die van Pien zou ik heel wat over hebben, lijkt me ontzettend waardevol. Ik ben ook wel nieuwsgierig naar de oefeningen die je dan moest doen

pien_2010 schreef:

Wyb_ster schreef:

Voor zo'n zitles als die van Pien zou ik heel wat over hebben, lijkt me ontzettend waardevol. Ik ben ook wel nieuwsgierig naar de oefeningen die je dan moest doen

Heel simpel. Op je paard. Beugels zijn van het zadel afgehaald en ook de teugels. Aan de longe.
Met je armen molentjes draaien. Met je voeten molentjes draaien. Met je armen en voeten tegelijk molentjes draaien.
Beiden handen omhoog, beiden handen omlaag. Beiden handen omhoog en mee naar boven kijken. Beiden handen omlaag. Handen spreiden en dan met je romp draaien zo ver mogelijk naarlinks zo ver mogelijk naar rechts.
Je rijdt in draf, en je doet je voet naar achteren en naar boven en je tikt je hakken aan. Dat doe je afwisselend links en rechts en ook beiden tegelijk. In draf niet gemakkelijk.
De moeilijkste (althans in draf) je voet (rechts en later links) sla je over de wrong van je zadel heen terwijl je jouw hand een voor en achter aan het zadel vast houdt. Deze oefening kun je doen met naar voren kijken maar ook door naar opzij te kijken. Zo moesten we dan een tijdje blijven zitten.
In stap was de allereerste les, moesten we ook voorzichtig gaan liggen naar achteren. Dit om vertrouwen te krijgen. Zo ook naar voren buigen en je armen om de nek van het paard leggen. Zo ook naar voren buigen en voorzichtig je handen zo ver mogelijk naar voren strekken.

Tot op zeer hoge leeftijd, heb ik tijdens het rijden Hercule tussen zijn oortjes geaaid of zijn lange ponie zogenaamd weer goed gelegd (Polie nooit bij gedaan want die vond het niet fijn). Hercule vond het zalig.
Dus dat zijn heel wat oefeningen en bij mijn vrienden heb ik dit aangepast als ik zag dat ze dit door beperking van het lichaam niet meer konden.
Maar mijn kleinkinderen heb ik wel zo les gegeven.

Wyb_ster schreef:

pien_2010 schreef:

Heel simpel. Op je paard. Beugels zijn van het zadel afgehaald en ook de teugels. Aan de longe.
Met je armen molentjes draaien. Met je voeten molentjes draaien. Met je armen en voeten tegelijk molentjes draaien.
Beiden handen omhoog, beiden handen omlaag. Beiden handen omhoog en mee naar boven kijken. Beiden handen omlaag. Handen spreiden en dan met je romp draaien zo ver mogelijk naarlinks zo ver mogelijk naar rechts.
Je rijdt in draf, en je doet je voet naar achteren en naar boven en je tikt je hakken aan. Dat doe je afwisselend links en rechts en ook beiden tegelijk. In draf niet gemakkelijk.
De moeilijkste (althans in draf) je voet (rechts en later links) sla je over de wrong van je zadel heen terwijl je jouw hand een voor en achter aan het zadel vast houdt. Deze oefening kun je doen met naar voren kijken maar ook door naar opzij te kijken. Zo moesten we dan een tijdje blijven zitten.
In stap was de allereerste les, moesten we ook voorzichtig gaan liggen naar achteren. Dit om vertrouwen te krijgen. Zo ook naar voren buigen en je armen om de nek van het paard leggen. Zo ook naar voren buigen en voorzichtig je handen zo ver mogelijk naar voren strekken.

Tot op zeer hoge leeftijd, heb ik tijdens het rijden Hercule tussen zijn oortjes geaaid of zijn lange ponie zogenaamd weer goed gelegd (Polie nooit bij gedaan want die vond het niet fijn). Hercule vond het zalig.
Dus dat zijn heel wat oefeningen en bij mijn vrienden heb ik dit aangepast als ik zag dat ze dit door beperking van het lichaam niet meer konden.
Maar mijn kleinkinderen heb ik wel zo les gegeven.

Ah dankjewel!

irmaz schreef:

fransje23 schreef:

https://youtu.be/vtng03Y2Yzc

Annemarie Sanders-Keijzer met Amon. Was volgens mij herinnering geen makkelijk paard. Interview is wel heel leuk

Wat leuk dat daar nog beeldmateriaal van bestaat.

Amon was een volle broer van Ahlerich van dr.Reiner Klimke en een oom (volle broer van de moeder) van Rembrandt van Nicole Uphoff. Nicole Uphoff was met Rembrandt trouwens de eerste die volgens de rollkür-methode trainde omdat hij zo heet scheen te zijn.

Citaat:

Wanneer een paard "heet is" dan vinden er dingen plaats met die hem angstig maken, adrenaline gaat dan vloeien en het paard gaat op de vlucht, weg van het ongenoegen.
Het paard wordt nu met steeds sterkere middelen onder contrôle gehouden wat verdere angst opwekt en het wordt dan moeilijk om hier weer uit te komen.

Citaat:

Het applaus hield niet op. De pas de deux door Dr. Reiner Klimke en Anne-Grethe Jensen gingen in 1985 de hippische geschiedenis in als de pas de deux van de eeuw.

996981 schreef:

Citaat:

Wanneer een paard "heet is" dan vinden er dingen plaats met die hem angstig maken, adrenaline gaat dan vloeien en het paard gaat op de vlucht, weg van het ongenoegen.
Het paard wordt nu met steeds sterkere middelen onder contrôle gehouden wat verdere angst opwekt en het wordt dan moeilijk om hier weer uit te komen.

Nee. Het ene paard heeft gewoon meer energie en looplust dan het andere.

lichtheid schreef:

Energie, reactiesnelheid, looplust worden veel verward met vluchtgedrag.
Vluchtgedrag is de grootste drijfveer voor bovenstaande.

Juist die gevoelige, energieke paarden zijn meestal ook heel slim, je kunt ze gemakkelijk dingen leren en ze krijgen sneller een goed inzicht in situaties.
Als men er de tijd voor neemt en ze dat goed uitgelegt leren ze bijvoorbeeld heel snel dat er geen gevaar is.

Maar, een paard leert bijna niet meer onder invloed van adrenaline, hier neemt vluchtgedrag de overhand.
Bij vluchtgedrag wil het paard wég van waar het is en wég van zijn berijder.
De berijder wil dit niet en cumuleert daarmee de angst, de adrenaline en het wég willen.

Er is een mooie uitdrukking van Bill Dorrance:
First you go with your horse;
Than your horse goes with you;
Than you go together.

Aan de eerste regel gaat vrijwel iedereen voorbij, kost tijd, het verlaagt het aanzien van de ruiter omdat de omgeving denkt dat de ruiter het niet kan en het levert geen punten op.

Een goed opgeleidt paard wordt helemaal niet "heet", het heeft zelfvertrouwen, ervaring en inzicht.
Het gaat aan een lang teugeltje over de kermis.

996981 schreef:

lichtheid schreef:

Energie, reactiesnelheid, looplust worden veel verward met vluchtgedrag.
Vluchtgedrag is de grootste drijfveer voor bovenstaande.

Juist die gevoelige, energieke paarden zijn meestal ook heel slim, je kunt ze gemakkelijk dingen leren en ze krijgen sneller een goed inzicht in situaties.
Als men er de tijd voor neemt en ze dat goed uitgelegt leren ze bijvoorbeeld heel snel dat er geen gevaar is.

Maar, een paard leert bijna niet meer onder invloed van adrenaline, hier neemt vluchtgedrag de overhand.
Bij vluchtgedrag wil het paard wég van waar het is en wég van zijn berijder.
De berijder wil dit niet en cumuleert daarmee de angst, de adrenaline en het wég willen.

Er is een mooie uitdrukking van Bill Dorrance:
First you go with your horse;
Than your horse goes with you;
Than you go together.

Aan de eerste regel gaat vrijwel iedereen voorbij, kost tijd, het verlaagt het aanzien van de ruiter omdat de omgeving denkt dat de ruiter het niet kan en het levert geen punten op.

Een goed opgeleidt paard wordt helemaal niet "heet", het heeft zelfvertrouwen, ervaring en inzicht.
Het gaat aan een lang teugeltje over de kermis.

Je laatste alinea: de meeste paarden worden dan ook niet heet zonder aanspanning, maar juist in het werk.

Dat heeft in heel veel gevallen niks met angst te maken, maar met werklust en “will to Please” je hebt dan ook een bepaalde mate van heetheid nodig in de dressuur.

Het verschil tussen heetheid en spanning is dat je heetheid snel kwijt bent zodra je minder aanspanning vraagt. Voor spanning geldt dit niet.

lichtheid schreef:

Die "laatste alinea" is niet van mij hoor.

"je hebt dan ook een bepaalde mate van heetheid nodig in de dressuur. "
Dat is niet in overeenstemming met de FEI voorschriften, hierin wil men in principe een kalm paard zien dat zich edelmoedig overgeeft en de gevraagde oefeningen uitvoert alsof het dit vanuit zichzelf doet.
Dat er zo niet gejureerd wordt is natuurlijk bekend en dat is natuurlijk direct de oorzaak van alle uitwassen die we in de dressuursport zien.

Wanneer we kijken naar een balletdanseres dan zien we een doorgetraind lichaam met een extreme soepelheid en kracht.
Toch zien we daar geen "heet" gedrag, maar beheersing, elegantie en harmonie.
Dit is wat men vanuit de klassieke beginselen in de dressuursport ook wil zien.

Helaas in de huidige dressuurwereld wordt alleen nog maar vanuit druk gewerkt wat maakt dat de klassieke schoonheid van de bewegingen van het paard geweld wordt aangedaan.

Elisa2 schreef:

Zo wat is het niveau omhoog gegaan zeg..als ik de filmpjes van vroeger zie dan zie ik het niveau van wat nu Z is denk ik. Veel paarden nog met aanleuningsproblemen/ en of die de rug wegdrukken en de paarden zijn kwalitatief echt enorm verbeterd. Lijkt wel of het echt gymnastiseren van paarden toen niet zo gewoon was op enkele uitzonderingen na. Weinig variatie ook in de "houding" aan de voorkant. Wat wel fijn is om te zien is dat het 'op druk" rijden er niet bij zit.

996981 schreef:

lichtheid schreef:

Die "laatste alinea" is niet van mij hoor.

"je hebt dan ook een bepaalde mate van heetheid nodig in de dressuur. "
Dat is niet in overeenstemming met de FEI voorschriften, hierin wil men in principe een kalm paard zien dat zich edelmoedig overgeeft en de gevraagde oefeningen uitvoert alsof het dit vanuit zichzelf doet.
Dat er zo niet gejureerd wordt is natuurlijk bekend en dat is natuurlijk direct de oorzaak van alle uitwassen die we in de dressuursport zien.

Wanneer we kijken naar een balletdanseres dan zien we een doorgetraind lichaam met een extreme soepelheid en kracht.
Toch zien we daar geen "heet" gedrag, maar beheersing, elegantie en harmonie.
Dit is wat men vanuit de klassieke beginselen in de dressuursport ook wil zien.

Helaas in de huidige dressuurwereld wordt alleen nog maar vanuit druk gewerkt wat maakt dat de klassieke schoonheid van de bewegingen van het paard geweld wordt aangedaan.

Een compleet “koude” zonder enige heetheid, mist uitstraling. De vraag is of een paard met compleet gebrek aan heetheid überhaupt in staat is alle oefeningen van een grandprix proef te gaan beheersen. Het stukje dat ik dikgedrukt heb in je opmerking, juist dat stukje vanzelfsprekend, waarbij de ruiter het paard niet constant moet blijven herinneren het gevraagde uit te voeren (waardoor het er niet meer vanzelfsprekend uit ziet) daarvoor is een bepaalde mate van heetheid nodig.

De paarden in de filmpjes over de dressuur van vroeger hebben ook allemaal bepaalde heetheid. Ik denk dat als je dit aan de ruiters zult vragen dat ze dit zullen beamen

koend schreef:

Elisa2 schreef:

Zo wat is het niveau omhoog gegaan zeg..als ik de filmpjes van vroeger zie dan zie ik het niveau van wat nu Z is denk ik. Veel paarden nog met aanleuningsproblemen/ en of die de rug wegdrukken en de paarden zijn kwalitatief echt enorm verbeterd. Lijkt wel of het echt gymnastiseren van paarden toen niet zo gewoon was op enkele uitzonderingen na. Weinig variatie ook in de "houding" aan de voorkant. Wat wel fijn is om te zien is dat het 'op druk" rijden er niet bij zit.

Helemaal mee eens. We moeten vroeger niet te veel romantiseren.
Maar om een paar positieve punten aan te halen:
- De onverstoorbaarheid van de paarden in hectische situaties.
- Alle paarden bleven altijd ruim met het neusje voor de loodlijn.

En een laatste ( ik heb voor mezelf nog altijd niet uitgemaakt of het positief of TE is). Geen enkel paard heeft dat lange, gebogen achterbeen dat je nu bij zoveel goedgekeurde jonge hengsten ziet.

lichtheid schreef:

Temperament geen angst, geen vlucht.

[ Video ]

lichtheid schreef:

Nee. Het ene paard heeft gewoon meer energie en looplust dan het andere.

Energie, reactiesnelheid, looplust worden veel verward met vluchtgedrag.
Vluchtgedrag is de grootste drijfveer voor bovenstaande.

Juist die gevoelige, energieke paarden zijn meestal ook heel slim, je kunt ze gemakkelijk dingen leren en ze krijgen sneller een goed inzicht in situaties.
Als men er de tijd voor neemt en ze dat goed uitgelegt leren ze bijvoorbeeld heel snel dat er geen gevaar is.

Maar, een paard leert bijna niet meer onder invloed van adrenaline, hier neemt vluchtgedrag de overhand.
Bij vluchtgedrag wil het paard wég van waar het is en wég van zijn berijder.
De berijder wil dit niet en cumuleert daarmee de angst, de adrenaline en het wég willen.

Er is een mooie uitdrukking van Bill Dorrance:
First you go with your horse;
Than your horse goes with you;
Than you go together.

Aan de eerste regel gaat vrijwel iedereen voorbij, kost tijd, het verlaagt het aanzien van de ruiter omdat de omgeving denkt dat de ruiter het niet kan en het levert geen punten op.

Een goed opgeleidt paard wordt helemaal niet "heet", het heeft zelfvertrouwen, ervaring en inzicht.
Het gaat aan een lang teugeltje over de kermis.

irmaz schreef:

Totilas en Valegro zijn volgens mij geen hete paarden, Ferro zelf ook niet en Donnerhall en Rubinstein staan er om bekend dat zij fijne coole karakters vererven, zowel geschikt voor de topsport als voor recreatie