Prima2Donna schreef:Wauw, dit vind ik zó een interessant topic. Ik zit een beetje met dezelfde gedachten.
Ik heb nooit "correct" leren rijden. 8 jaar lang manegelessen en eigenlijk kon ik niks anders dan leuk een rondje hobbelen. Toen een eigen pony gekregen (inmiddels 3 jaar geleden) en het eerste jaar vooral aangemodderd. Ik denk dat het zo'n 1,5 jaar terug was dat ik 1x p/w les kreeg van een vaste instructrice, tevens de staleigenaresse. Bij haar lessen waren we steeds gefocust op mijn pony 'naar beneden trekken met de hand' omdat hij heel sterk was en altijd tegen de hand kwam als hij moest werken. Het is pas sinds de coronatijd (waarschijnlijk omdat ik ineens heel veel tijd had om met hem bezig te zijn) dat hij stukjes los is gaan laten in zijn hals en 'nageeflijk' ging lopen. Maar dan wel altijd op de geforceerde manier. Ik baal daar echt van, maar ik wist niet anders. Ging hij met zijn hoofd omhoog, dan moest ik hem met mijn hand weer naar beneden halen. Nu sinds het einde van de vakantie ongeveer merkte ik dat dit niet werkte. Hij liep vaak niet ontspannen met goed ruggebruik, juist de houding die hij zichzelf aangeleerd had om ons tevreden te stellen. Ik ben gestopt met lessen en wil het nu heel graag op een andere manier doen. Terug naar de basis, eerst een goed tempo (hij liep altijd veel te sloom als hij 'in de krul' zat) en vanuit de ontspanning verder werken naar de juiste houding. Geen getrek aan de teugels maar juist lang en laag gaan werken. Doordat ik geen les heb vind ik het ontzettend lastig om te bepalen wanneer ik het wel goed doe en wanneer niet. Ik sta ook op zo'n echte dressuurstal waar iedereen super mooi hun paard rond heeft lopen en allemaal moeilijke oefeningen doet. Ik merk dat ik in mijn eentje in de bak het makkelijker vind om op mijn 'nieuwe' manier te rijden, dan wanneer er iemand bij rijdt. Dan voelt het alsof het, zoals @TS het inderdaad beschrijft, bij mij niet hard genoeg vooruit gaat. Onbewust pak ik dan toch de teugels korter en werk meer in met mijn hand. Hier wil ik juist vanaf! Maar dat kan ik niet alleen. Weet iemand misschien een instructeur/instructrice in de omgeving van Apeldoorn die werkt op een manier die bij mij past? Dus meer richting klassiek.
Ik ga dit topic even volgen. Ik heb alles gelezen en nu al zo veel bijgeleerd!
Ik krijg les van een hele fijne vrouw Vera Bergmeijer. Zij woont niet in de buurt, maar doet wel vaak een lesroute rond Apeldoorn. Paard staat zelf in Lieren. Je kan ook Iris Braakhuis proberen. Ook hele fijne. Als je houdt van met je gevoel, je energie en je zit paardrijden.
En natuurlijk ook 15 jaar op de Engelse manier rijden, erin gestampt hebben gekregen van alles en iedereen dat dát de juiste manier is. Ik denk dat ik nu sinds een jaar of 5 (niet met dit paard trouwens, voor ik daar weer een oordeel over krijg
) me pas in deze manier aan het verdiepen ben omdat het andere voor mij niet goed voelde, zonder daar gelijk een waardeoordeel aan te hangen. Ik zie dat mijn paard nu veel relaxter is, ik zie de rust in haar ogen als ik afstap. En dat was eerst gewoon anders, ook al reden we rond 'zoals het hoort'. En ik stap nu zelf ook veel vaker met een goed gevoel af, als het even samenkomt voel ik gewoon zoveel verschil, ook al is dat niet altijd te zien.

in onderstaande plaatjes kan ik mij dus focussen op wat er niet goed is, of op wat er al wel goed gaat. Ik kan om duidelijke redenen veel aanwijzen wat nog niet goed is. Maar wat voor mij al wel goed gaat is dat hij veel meer activiteit laat zien en probeert te stretchen (dit zijn de thumbnails van mijn filmjes, de filmpjes zelf plaatsen gaat me nog wat te ver 


als hij nog vertraagt op de cirkel, is het dan niet zinvol om de cirkel groter te rijden? Of bijvoorbeeld vierkantjes te rijden, zodat hij maar even hoeft te buiten en dan weer rechtuit mag?