Dus in verhouding meer ellende bij de amateur in de achtertuin, dan op het wedstrijdterrein.
Daarbij is het altijd makkelijk oordelen vanaf de zijlijn, ga zelf maar eens proberen een correct proefje
te rijden op vreemd terrein, waar je beoordeeld wordt door een vreemde
Lijkt mij niet dat alleen de groep "wedstrijdruiters" het probleem zijn
die durven zich tenminste nog te laten beoordelen door een jury
Ik moest dit weekend een pony afgeven bij Ponyhof in Zeeland,
nou daar zie ik alles met krommende tenen aan, maar ik weet dat het gewoon onervaren/onkunde/onwetendheid is.
Die ruiters doen dat echt niet expres, maar ze zitten wel te butsen/bonken op die rug en te trekken
Geef ik daar wat om, nee.... ik denk zielig, maar dan daarbij die paarden weten ook niet beter en moeten toch de kost verdienen.

Ik word ook blind... (van Edward
)
Goeie god, 't arme peerd gaat zowat in viertakt

Je verandert er niets mee en zoals iemand al opmerkte: je kunt beter proberen het goede voorbeeld te geven. Maar het doet mij wel pijn om een jong meisje (8 jaar) haar pony te zien slaan met de zweep omdat de pony haar niet laat opstijgen. De ouders van het meisje wilden en konden niet zien dat de pony pijn had in de rug. Dat soort dingen zijn zo jammer. Verkeerde instructrice en gebrek aan kennis. Waardoor mensen de conclusie trekken dat de fout dan bij "die stomme pony" ligt. Het meisje kan er zelf ook niks aan doen natuurlijk. Mijn paard stond in het begin ook niet stil met opstijgen. Bleek aan de ene kant van zijn rug ook vast te zitten (aan de rechterkant opstijgen was geen probleem). En ik heb dan het inzicht en de mogelijkheden om er wat aan te doen. Wat iemand van acht niet heeft.