Bokt.nl

MairiMacBran schreef:

Ik sta ook regelmatig met samengeknepen billen aan de bakrand, maar bij onze manege wordt je onverbiddelijk weggestuurd als je je bemoeit met de les. Als het me teveel wordt ga ik een rondje lopen of idd in de kantine zitten. Het rijdt voor het kind zelf ook een stuk relaxter als er geen "helpende" moeder/vader langs de bak staat..

El75 schreef:

Geen idee of het onder "fanatiek" valt, maar ik verwacht weldegelijk van mijn dochters dat zij hun best doen wanneer ze les hebben, trainen of op wedstrijd gaan.

Wat wij als ouders met heel veel liefde doen/gedaan hebben :

- 3 sportponies gekocht
- meerdere keren per week priveles betalen
- vrachtwagen gekocht om op wedstrijd of buitenrit te gaan
- 3 goede dresuurzadels gekocht/ 3 goede springzadels gekocht
- op zaterdagochtend om 07.15 uur 3 ponies staan inknotten voor de wedstrijd
- op zondagochtend als ze willen oefenen met springen een parcours opbouwen (en daarna weer afbouwen).
- iedere dag rijden naar de pensionstalling waar de ponies staan
- hoefsmit, dierenarts, oetheopaat, tandarts erbij halen wanneer nodig
- goede kleding (wedstrijd, winter, zomer) aanschaffen
- dressuurproefjes voorlezen (daar kreeg ik in het begin zelf stress van nadat ik het een keer verkeerd had gelezen).
- een hoeveelheid aan was wegwerken welke door het rijden is veroorzaakt

.............en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Nogmaals met heel veel liefde doen we dit, maar dan verwacht ik dus wel inzet! Dat je niet altijd kan winnen is normaal, maar ga er wel voor als je op wedstrijd bent.

Van ons hoeven ze niet te rijden hoor (ze hebben het niet van ons), maar dan zal er veel van het bovenstaande lijstje verdwijnen en mogen ze lekker in het bosrond hobbelen op een ander sort pony dan wat ze nu ter beschikking hebben.

El75 schreef:

Ik blaf mijn meiden niet af langs de lijn of ga roepen, maar wil wel eens een aanwijzing geven of zeggen dat ze nu toch eens echt moeten gaan rijden in plaats van een beetje rond te hobbelen. Wordt niet altijd gewaardeerd trouwens.

Het enige wat ik verwacht is dat zij hun best doen en als ze op wedstrijd gaan dat ze proberen zo goed mogelijk te rijden om te winnen.

Beetje fanatiek dus wel.

bigone schreef:

El75 schreef:

Ben het met je eens behalve de opmerking dat ze zo goed mogelijk moeten proberen te rijden OM TE WINNEN. Je kunt een geweldige proef rijden of rondje springen waar je echt tevreden over kunt zijn om wat voor reden dan ook en daarmee kun je zelfs laatste worden.
Kinderen mee laten doen om te winnen vind ik persoonlijk een verkeerde insteek. Juist als ze een geweldige pony onder de kont hebben dan liet ik ze wel eens aanklungelen en laatste worden, niet leuk maar daar leren ze meer van. Dat was dan wel jammer van mijn zaterdag maar daar woog echt geen prijs tegen op. De wil om de beste te willen zijn is mooi maar ik zag dat zo vaak fout gaan want de ruiter had het nooit gedaan. Altijd de pony/jury/rijbaan en wat je nog meer kunt verzinnen.

Urielle schreef:

@Zoolgangster lees de berichten maar eens na, hier net ook weer" 'dure FEI pony' . So? Als iemand zich als een spinnekop gedraagt is dat altijd stom, of ze nu op Power en Paint rijden of op een bolle fjord. Maar de vooroordelen staan volgens mij al klaar als iemand met zijn dure vrachtwagen het terrein op rijdt. Dan kun je bijna alleen die ideeën bevestigen!

Ess_Ramona schreef:

Urielle schreef:

Ik geef aanwijzingen. En aangezien wij géén headset hebben, moet ik roepen

Maar je hebt roepen en roepen.
Je gaat niet je kind uit lopen schelden of helemaal afbranden waar de organisatie, ringmeester en andere kinderen bij zijn.

Ik heb op het punt gestaan om de bijschrijfster een berichtje te doen, kandidaat met naam... heeft luidruchtige moeder.

lisaxrobby schreef:

precies wat ts zegt!
ik ben ook hel vaak aan het 'ringen', en dan bij manege ruiters.
zowel bij de fnrs proeven, als beginnersproefjes, om het te leren kennen.
bij de kleintjes zijn de ouders vaak erger dan bij de fnrs ruiters, die vaak gewoon hu moeder een snauw geven haha!
maar dan staat zo iemand van een jaar of 7 te wahten, en dan gaat die moeder ernaast staan: nou ... doe nou eens een keer je hakken omlaag! kijk nou vooruit! neem de teugels korter! je kan toch rijden!
of als een meisje aan mij vraagt: welke kant moet ik op? dan krijg je die geiriteerde ouders die maar roepen dat het kind dat gewoon moet weten, nouja!

ik vind dat zo zielig
die beginnersproefjes zijn gewoon om kennis te maken, die ouders maken de kinderen helemaal gestresst!

safina schreef:

Het heeft zelfs een naam: Achievement by Proxy Disorder. Een stoornis waarbij ouders hun kind pushen om zo plaatsvervangend hun eigen niet-waargemaakte ambities te compenseren. Je ontleent als ouder je trots en eigenwaarde dan aan de prestaties van je kind in plaats van van je eigen prestaties.

En ja, ik verdenk sommige ouders van kinderen in de paardensport daar ook van. Op zich niet raar als het in de paardensport relatief vaak voor zou komen. Het is een sport die bestwel veel opoffering (financieel, tijd, moeite) van ouders vraagt. Je moet er wel echt iets mee hebben als ouder, anders doe je dat allemaal niet. En daar zitten ongetwijfeld ouders bij die hun eigen ambities niet naar tevredenheid hebben kunnen vervullen en dromen van een kind dat aan de top rijdt.