Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
kan het gemiddelde Boktpaard ook niet....
Hannapony schreef:@listiglistje
Als je paard in de goede houding loopt, ontspannen en nageeflijk (zonder achter de loodlijn te lopen) dan hoort er geen druk te staan op de slofteugel. Als je paard zijn hoofd omhoog gooit mag er wel druk op komen om zijn hoofd weer omlaag te krijgen en hem weer bij je te kunnen houden. Anders heeft een slofteugel geen enkel nut lijkt mij.
Hannapony schreef:Nee, maar als je hem aanspant gaat het hoofd naar mijn idee wel degelijk omlaag. Maar als je hem aan de klipjes van het zadel vastmaakt, dan heeft dat toch geen nut? Dan heeft dat toch hetzelfde effect als gewone teugels? Als je hem aan de zijkant vastmaakt kan je hem ook gebruiken om buiging te creëren. Maar is het niet zo dat je buiging moet krijgen uit ontspanning? Daar komt dus eigenlijk geen slof bij aan te pas. Want dan trek je hem in de buiging en gebeurt dat immers niet uit ontspanning, anders heb je hem niet nodig lijkt mij?
Rij er vrijwel nooit mee, alleen als we naar het strand gaan bijvoorbeeld en ik niet goed weet hoe mijn paard kan reageren. Gisteren op het strand heb ik hem omgedaan en ben ik ook heel blij dat ik hem om had. Slof kun je makkelijk los laten of strakker pakken, in mijn ogen heel vriendelijk dus. Je moet er wel goed mee om kunnen gaan natuurlijk! marieke_irma schreef:Wanneer het echt even niet wil vind ik een slofteugel een goed hulpmiddel, mits het goed gebruikt wordt en de gebruiker dit eerst doet in overleg met instructie.
Ik zie liever ruiters die de slof goed gebruiken dan dat ze zelf maar wat gaan trekken omdat ze het paard niet kunnen houden!
) Maar dat het niet oké is om hem te gebruiken om je paard te flexen. Niet dat ik dit doe/nodig heb, maar ik vraag het me gewoon af
Heleennn schreef:Ik snap niet waarom het wel oké is om de slof te gebruiken om je paard tegen te houden, dus hem zo kort te nemen dat het paard makkelijker bij te houden is... (doe je toch op zit, niet?) Maar dat het niet oké is om hem te gebruiken om je paard te flexen. Niet dat ik dit doe/nodig heb, maar ik vraag het me gewoon af
In dit gedrukt.Simpelman schreef:Aan alle lieve paardenmeisjes die voor de het "juiste" gebruik van een slofteugel zijn.
Ik stel dat als je een slofteugel zou moeten gebruiken dat je dan bezig bent met symtoom bestrijding.
Er is een deel van de basisafrichting van je paard/pony overgeslagen!
Te weten:
1/ De bevestiging van de rangorde.
Rang orde is aan de hand duidelijk, hij is volgzaam stopt wanneer ik 'ho' zeg en loopt als een mak lammetje achter me aan als we ergens heen gaan. Ook kan ik alles met hem doen. Pionnen op zijn hoofd, door rook en vuurwerk heen lopen... Maar door karakter en vechtlust probeert hij je onder het zadel altijd uit. Maar dat WIL ik ook zien in mijn paard. Hij moet heet zijn en als het erom draait nèt wat verder gaan dan normaal. Dat is zijn karakter.![]()
9 van de 10 situaties ben ik daar blij mee, zeker op wedstrijden. Maar die ene keer niet... krijgt hij de ruimte probeert hij altijd om de baas te spelen. Heb ik een verzwikte linker enkel, dan loopt hij daar opeens op weg.
Dat is ook de heetheid en het karakter in dit paard, maar dat is ook net het ene waarom hij er nog is, na een operatie die bijna nog geen enkel paard overleefd heeftDus als ik hiervoor "symptoom" moet bestrijden doe ik dat graag. In een kudde is hij ook àltijd de leider
2/ Het paard leren zijn ruiter volledig te vertrouwen en te volgen en te werken in rust en ontspanning.
Hij vertrouwt mij, ik vertrouw hem... 99%Als de boog gespannen staat... Het is een binnenvetter, spanning bouwt op. Dat laat ik in het rijden een gedeelte afvloeien zodat hij werkbaar blijft maar nooit helemaal. Juist het beetje extra beweging heeft hij met dat stukje extra spanning. Hij zoekt het zelf ook op. Vooral in een volle ring met publiek, dat vindt hij echt heerlijk. Maar soms gaat de spanning oploop net even te snel en krijgen we een kleine ontploffing. Dat weten we van elkaar. Gewoon één been links en één been rechts. En daarna gaan we weer verder waar we gebleven waren. Maar dat is wel nèt die ene procent wat je niet kan vertrouwen.
Maar dat zijn altijd korte momenten, op een spannende wedstrijd, op het strand in de winter wanneer hij even niet geweest is, zulke situaties. De ontploffing... meestal een paar bokkensprongen, een vliegende pirouette, of een kort sprintje... duurt nooit lang maar net lang genoeg om mijn symptoom bestrijder eraan te hangen op het mooie lange en uitnodigende strand![]()
3/ Het paard te leren onverbiddelijk halt houden op de stem.
tja... weer even terug naar die 1%Hij doet het, alleen in de 'ontploffing' is hij even van het padje af en luistert hij nergens naar... ook niet naar "Ho"
![]()
Simpelman schreef:Paarden kunnen uitstekend leren met hun angsten om te gaan.
Dit moet je ze leren.
Simpelman schreef:De "rem" van een paard zit niet in zijn mond, maar in zijn hersenen.
Met behulp van het bit breng je op subtiele wijze voor het paard begrijpelijke boodschappen over.
Als dit niet werkt is het hier onder staande niet in orde:
1/ De bevestiging van de rangorde.
2/ Het paard leren zijn ruiter volledig te vertrouwen en te volgen en te werken in rust en ontspanning.
3/ Het paard te leren onverbiddelijk halt houden op de stem.
Sizzle schreef:Simpelman schreef:Paarden kunnen uitstekend leren met hun angsten om te gaan.
Dit moet je ze leren.
Precies.
En in de tussen tijd gaat er soms best wel eens wat anders dan je zou hopen.
Dat is nou eenmaal een leer proces.
Een 4 jarige op het strand dat net 3 maanden onder het zadel is waar ineens een onbestuurbare kite-surfer aan voorbij raast , reageert nou eenmaal niet hetzelfde als een 12 jarige met veel ervaring op vreemd terrein.