Huertecilla schreef:Lees mijn mening svp als een combinatie van voorwaardes.
Jij ligt met je lichtje uit op de grond.
Paard staat veilig naast je.
Thuisfront wordt geïnformeerd dat jij naar het ziekenhuis gaat en dat jouw paard opgehaald dient te worden.
Dat is mij overkomen een jaar of 3 geleden, alleen.......er was geen thuisfront aanwezig.
Ik kon dus ook niet naar het ziekenhuis, maar ben er m.b.v. een passant weer op geklommen en het paard heeft ons keurig naar stal terug gebracht. Paard afgezadeld, in de wei en toen m'n eigen wonden laten verzorgen.(gebroken duim, aangezichtsletsel).
Paard was overigens zo slim om te gaan hinniken, maar weer niet zo slim om een toevallig passerende chirurg bij mij te laten, hij duwde hem steeds weg.
Vanmorgen ging paard op z'n plaat in het bos (geen idee waarom), ik kon boven blijven met wat moeite, maar wederom was het beest uiterst voorkomend. Zodra hij weer stond, achterom kijken en zachtjes hinniken. Voordeel van een "doogetraind" Parelli paard, denk ik
Ik heb overigens wel al jaren zo'n adreskokertje voor aan een katten/hondenhalsbandje aan mijn zadel hangen met het adres van het paard en een tel.nr. van een boer die een sleutel van het hek heeft, die ze kunnen bellen als ik echt niet meer in staat ben om aanwijzingen te geven

Ik verbaas me dat jullie zulke gevaarlijke paarden hebben dat een vreemde ze niet kan hanteren. Een kind van 3 kan met mijn (zware trek)paard aan de wandel, het kind is volkomen veilig, wordt niet geplet en wordt zelfs behoed voor stom een weg oversteken o.i.d.
Ik ga overigens altijd alleen met mijn paard weg, stomweg omdat ik een eigen stal heb en alleen ben (paard staat niet alleen, heeft goed gezelschap maar daar kan niet op gereden worden)