Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Cassidy schreef:En stal vol hebben staan is het probleem niet. Een beetje goed gerunde pensionstal heeft doorgaans geen boxen vrij of als er wat vrij komt, is het meteen weer vol.
De vraag is: hoe hoog rij je zelf, en hoeveel paarden heb je staan die je voor anderen mag rijden en op wedstrijden uit mag brengen?
mysa schreef:Wat je nu zegt is dat een bedrijf goed kunnen runnen los staat van intelligentie/opleiding etc. Maar voor het zelf rijden van eigen en andere paarden heb je meer capaciteiten nodig?
Ik ben er van overtuigd dat dat niet zo is. Voor het runnen van een bedrijf zijn genoemde intelligentie en vaardigheden wel degelijk van belang, een bedrijf winstgevend laten draaien, en naar tevredenheid van de klanten, daar moet je heel wat voor in huis hebben.
diddletje schreef:@ cassidy.
Ik snap dat hele punt van die theorie van jou niet. uiteindelijk kun je in je boek wel leren dat een paard bij elkaar gereden hoort te worden, uiteindelijk heeft die ruiter die er op zit en voelt dat als hij dat doet het paard beter loopt toch een groot voordeel.
Je kan alles wel leren en redeneren maar daar heb je niks aan als je niet precies weet wanneer je de theorie in de praktijk moet brengen.
zelfde voorbeeld: je kan weten dat, en hoe een paard aan elkaar gereden moet worden maar daar heb je niks aan als je het moment waarop dit moet gebeuren niet herkent.
ik geloof best dat het met een hogere opleiding makkelijker is alles te managen, sponsors te zoeken, jureren en misschien zelf wel lesgeven. Maar puur en alleen naar het rijden gekeken , waar ik gezien de titel vanuit ga, denk ik niet dat opleidingsniveau een onderscheidende factor is.
schoentje schreef:@Cassidy, Iemand die veel talent en rijkunstig gevoel heeft, heeft de theoretische kennis gewoon niet perse nodig voor het rijden op zich. Die kan voelen wat, wanneer en waarom een bepaalde hulp nodig is en wat een paard denkt en voelt, puur instinctief.
Citaat:In de sociale psychologie, de sociobiologie en de gedragsbiologie bestaat er reeds lange tijd discussie of er bij de mens nog wel zoiets bestaat als een instinct. De hypothese dat de mens instincten heeft kan in principe getest worden, door mensen bloot te stellen aan niet eerder opgedane ervaringen om de leercomponent van het gedrag uit te sluiten. Als er sprake is van instincten zullen de resulterende gedragingen soortspecifiek en uniform moeten zijn.
Op het sensomotorische vlak gaat het stimulus-responspatroon bij de mens niet op, aangezien de mens op één stimulus gedragsmatig meerduidig (variabel) kan reageren (S1 ⇒ R1-R2-R3 enzovoort). Omgekeerd, een bepaalde respons (R1) kan binnen dezelfde leden van de soort, in dit geval de mens, verschillende stimuli oproepen (R1 ⇒ S1-S2-S3,...). Technisch uitgedrukt: er is een één-meerduidige relatie tussen S-R, en, er is ook een meer-eenduidige relatie tussen S-R.
schoentje schreef:@Cassidy, Iemand die veel talent en rijkunstig gevoel heeft, heeft de theoretische kennis gewoon niet perse nodig voor het rijden op zich. Die kan voelen wat, wanneer en waarom een bepaalde hulp nodig is en wat een paard denkt en voelt, puur instinctief.
Iemand die net wat minder talent en gevoel heeft, heeft die theoretische kennis wel nodig om een paard beter te begrijpen, omdat hij dat gevoel net mist.
Om les te geven is deze theorie juist wel weer nodig. Veel goede ruiters rijden puur op gevoel, maar kunnen dat niet verwoorden aan pupillen. Dus als instructeur en ondernemer zijnde heb je natuurlijk wel een slimme kop nodig, maar puur als ruiter alleen niet, dan is talent en gevoel belangrijker.