Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Kadankovitch schreef:@Ilse123, Heel apart dat juist U valt over iets dat in een fractie van een seconde plaats vind, kort voordat de dame de ring binnengaat. Terwijl bij de voorgaande foto's (uw profiel) van U en uw paard (2009, 2010 en uiteindelijk 2011) uw hoogtepunt vindt door een foto te plaatsen waar U duidelijk met een slofteugel rijdt. Niet dat ik daar per defintie op tegen ben, maar ik denk wel dat men met critische opmerking een beetje terughoudende moet zijn, als men zelf de hulp van een slofteugel nodig heeft. Ik noem dat ; Water preken en zelf wijn drinken. Vindt U niet ook?
@Moll, ook ik vind Anja Beran niet zo bijzonder. Te vaak zie ik beelden waar een paard loopt op manier dat er geen verband is tussen voor- en achterhand. Onder anderen in het filmpje hierboven; daar rijdt zij een valkkleurige in een soort passage waarbij de voorbenen geweldige passen maakt en de achterbenen steppende bewegingen maakt, maar zeker niet ondertreedt in verhouding tot de beweging van de voorhand. Het beeld ziet er NIET gespannen uit. Ik vermoed dat het een bepaald doel dient, maar een ding is zeker; DIT IS GEEN CONVENTIONELE (ik gebruik om bekende redenen niet het woord klassiek) AANPAK. Mevrouw Beran noemt zichzelf graag klassiek, maar die is ongetwijfeld niet een aanpak die in deze categorie past.
Maar begrijp mij goed, ik keur het niet af. Ik zou willen weten wat de meerwaarde van die oefening is.
Nee, ik geloof niet dat Anja Beran een paard pijn doet, en de schimmel opent gewoon de mond, omdat het dier de mogelijkheid krijgt om te kauwen. Meestal wordt de mond dichtgesnoerd met neusriem en nog een viltje eronder om een drukking te voorkomen. (immers een misdaad is pas een misdaad als je betrapt wordt)
) en ik let erop dat die nooit of te nimmer mijn paard belemmert (alleen bij het bokken dan
) Kadankovitch schreef:De teksten van de heer Oliviera staan vol met sweeping statements, prachtig en ook heel waar, maar er ontbreken vaak duidelijke systematische aanwijzingen. De beelden van hem zijn uit een andere tijd, daar kan hij niets aan doen, maar ik kan daar geen groot ruiter uit afleiden. Maar er zijn zo veel leerlingen die vol bewondering over hem schrijven dat ik zeker wil geloven dat hij heel bijzonder was.
Gypsy schreef:Ik vind het filmpje hierboven een fijn beeld geven, alleen het contact met de mond vind ik minder. Het paard is erg onrustig met zijn hoofd, en de ruiter gaat niet mee met zijn hand. (Voor mijn gevoel dan, alsnog zo doodstil zitten doe ik hem niet na.)
Sombra schreef:Gypsy schreef:Ik vind het filmpje hierboven een fijn beeld geven, alleen het contact met de mond vind ik minder. Het paard is erg onrustig met zijn hoofd, en de ruiter gaat niet mee met zijn hand. (Voor mijn gevoel dan, alsnog zo doodstil zitten doe ik hem niet na.)
Mee gaan met de hand hoort niet thuis in de Klassieke begrippen. Mee gaan met de hand verstoord de aanleuning, de hand moet stil staan maar 'beweegt' toch, dat wil zeggen dat je vingers bewegen maar je hand staat stil. Pas dan kan het paard in de juiste houding lopen.
Moll schreef:Sombra schreef:Mee gaan met de hand hoort niet thuis in de Klassieke begrippen. Mee gaan met de hand verstoord de aanleuning, de hand moet stil staan maar 'beweegt' toch, dat wil zeggen dat je vingers bewegen maar je hand staat stil. Pas dan kan het paard in de juiste houding lopen.
de hand staat stil tenopzichen van de mond van het paard, echter het paarden hoofd staat nooit stil, en zo ook de hand en de arm niet,
Moll schreef:de hand staat stil tenopzichen van de mond van het paard, echter het paarden hoofd staat nooit stil, en zo ook de hand en de arm niet,
Sombra schreef:Beste Moll, ik heb ook nergens verteld dat het hoofd van het paard stil staat. Je hand staat stil in de zin van de meegaande beweging (wat wij allen op de manege geleerd hebben) dit veroorzaakt aanleuningsfouten omdat het paard niet meer in de houding kan lopen, je hand 'stoot' dan als het ware in de mond van je paard.
Citaat:Je hand mag wel op een andere manier bewegen maar moet op de plek blijven, dit zie je mooi terug als je een halve of hele ophouding maakt. Je vingers zijn ook belangrijk in het rijden, die moeten het juiste gevoel ontwikkelen, zo ontstaat er een verbinding tussen ruiter en paard. De mond van het paard moet namelijk constant in beweging zijn en daar moet geen stugge hand tegenover staan. Je arm heeft in dit geval geen bewegende functie, het enige wat je arm moet leren doen is 'loslaten' op de momenten dat dit nodig is. En loslaten is niet je arm/hand naar voren schuiven, dit heeft ook allemaal weer te maken met een stukje rijkunstig gevoel wat door de tijd heen ontwikkeld wordt.
Sombra schreef:Beste Moll, volgens mij is dit topic niet bedoeld om mezelf voor te stellen.
Beste Horseyfries, heb je mijn tweede post gelezen? Ik zeg nergens dat je hand zo stil moet zijn als een blok beton, ik geef aan dat meegaan met de beweging niet de juiste manier is om aanleuning te onderhouden of beter gezegd uberhaupt een goede aanleuning te ontwikkelen.