Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
suikerklont schreef:Wat mensen in mijn situatie zouden doen. Maar ik denk dat ik meer heb aan mijn eigen beslissingen nu, dan die wat ik hier van de meeste mensen krijg
suikerklont schreef:malloesje schreef:Ik zou ook zelf nog even doorrijden en het als een uitdaging zien om hem dan toch in het L springen te krijgen![]()
En voor een aantal mensen hier, Get Alive zeg!! Niet iedereen gaat recreatief rijden als het paard niet goed genoeg is. Sommige mensen hebben ook ambities, wat is er mis mee om die na te streven.
Als mijn paard niet meer op cc zou kunnen zou ik diep ongelukkig worden van alleen recreatief, ik zou echt stoppen met rijden. Voor mij en het paard erg jammer, het paard kan ook bij andere mensen nog een erg goede tijd hebben. En ik zou me kunnen richten op een paard met iets meer talent. Want vermogen en techniek in het springen dat hebben ze, of dat hebben ze niet. Dat leer je niet zomaar even met training!
Wat zou jij mij dan aanraden om te doen, als hij de springring niet in wil ? Op geen enkele manier ? En als dat hij voor alles weigert ?
Hindernissen ligt het niet aan, want thuis hebben we ook allemaal van die rare hindernissen met felle kleuren etc..

Bizzybijtje schreef:suikerklont schreef:Wat mensen in mijn situatie zouden doen. Maar ik denk dat ik meer heb aan mijn eigen beslissingen nu, dan die wat ik hier van de meeste mensen krijg
Oftewel; je hoort niet wat je wil horen. Sorry, dat is nou eenmaal zo, mensen hebben verschillende meningen.
Ik zou niet in dezelfde situatie terecht komen, gezien het feit dat ik het probleem aan zou pakken ipv het paard gelijk op de markt te gooien 'omdat hij niet goed genoeg is'.



Varekaj schreef:Ik moet zeggen, ik vind het nogal speciaal dat een instructeur gaat beweren dat een paard "niet goed genoeg is" omdat hij thuis wel alles loopt, maar weigert de ring in te gaan. En al helemaal als blijkt dat hij z'n eigen paard niet eens de ring in krijgt...
Doet me toch wel even nadenken over de capaciteiten van de instructeur zelf.
TS, je hebt paarden die elk sprongetje piekfijn nemen en je hebt er die het pas de moeite vinden om vanaf 1m of meer hun voeten deftig op te tillen en bij lager gewoon lui worden en de boel laten slungelen. Heb er zelf zo eentje, waarvan ook iedereen bij aankoop zei "wat heb je nu gekocht..." Die kon ook niets meer dan gaan wandelen en pure basis. Ohja, en het rotkarakter uithangen...
Na 1 jaar liep het paard netjes 1m10 rond en was er interesse van een buitenlandse ruiter om het paard daar tot 1m20 - 1m30 uit te brengen. Heb ze -jammer voor hem- niet verkocht![]()
Dat ie z'n benen dan laat hangen hoeft daarom niet te zeggen dat ie niet wil, misschien mist hij evengoed uitdaging?
En ook de raad om een andere instructeur te nemen kan ik ondersteunen. Ik kreeg indertijd op 1 stal les van 2 instructeurs, elk met hun specialiteit (de ene dressuur de andere springen). Werkte heel goed omdat ze elk op dezelfde basis lesgaven, maar toch met een eigen visie en twist erin. Vooral dat heeft ervoor gezorgd dat ik haast zelden op een dood punt zat én dat ik best snel een mooie stabiele vooruitgang heb gemaakt!
Heb intussen nog andere lesgevers gehad (sta niet meer op die stal). Allemaal dressuur weliswaar. Elk met dezelfde basis, maar een iets andere manier van werken. Heb gewoon een heerlijk paard daardoor en we kunnen alles aan
laat je niet ontmoedigen door 1 persoon. Ga gewoon zelf op zoek naar andere opties. En geef toe, als je uiteindelijk met doorzetten toch meer bereikt dan wat je instructeur (of eender wie) ooit dacht, dan is dat toch alleen maar een dikke pluim voor jezelf en je paard en kan je daar toch best trots op zijn?µ
Het is makkelijk om hogerop te raken met een voorgeprogrammeerd paard, maar het is des te bewonderenswaardig als je datzelfde doet met een minder voor de hand liggende knol...