Dressage4U schreef:En wat ik op de internationale wedstrijden zie is om nog droeviger van te worden.
We proberen het hier alleen over basissport te hebben 
Anders is de discussie niet te overzien 
Dressage4U schreef:Het hele dressuurwereldje is verziekt. Wie weet er nog wat goed paardrijden is en wie rijdt er nog met plezier paard?
Dit vind ik nogal een boute uitspraak. Ik vind namelijk niet dat je zomaar iedereen over een kam kunt scheren. Ik denk zelf dat ik wel weet wat goed paardrijden is (weten he? het kunnen wordt aan gewerkt ) En ik rijd allereerst met verschrikkelijk veel plezier paard en dus ook dressuurwedstrijden. En ik misgun mijn mederuiters helemaal niets. Als jij betwijfelt dat dat in mijn geval niet kan dan wil ik daar wel een boompje met je over opzetten.
Dressage4U schreef:Ook het uiterlijk vertoon doed je het schaamrood op de kaken verschijnen. Alles moet lak en blingbling zijn. Ik denk dat er beter geinvesteerd kan worden in goede instructie.
Maar wie zegt dat dan niet gebeurd? Je kan toch EN mooie spullen hebben EN goede instructie? En helaas is dat dan nog niet altijd een garantie voor succes... Ik heb graag mooie en kwalitatief goede spullen en ik bezuinig zeker niet op instructie.
Dressage4U schreef:Ik vind zowiezo dat jonge ruiters tot zeg maar 14 jaar geen wedstrijden zouden moeten rijden. De competitiedrang is niet goed. Leer eerst maar eens fijn paard te rijden en er plezier aan te beleven.
Ben ik het niet mee eens. Ik denk dat het competitie element heel leerzaam kan zijn voor kinderen, mits goed begeleid. Ik denk wel dat voor kinderen onder de 10 het een onmogelijke opgave is om 30 onderdelen achter elkaar af te leggen. Al is het alleen maar om zolang die concentratie vast te houden, plus dat dressuur soms moeilijk te begrijpen is voor kinderen. Maar daar zijn goede alternatieven voor te bedenken zodat kinderen toch kunnen leren van het competitie element en kunnen genieten van samen ergens met je pony naar toe werken (zoals in engeland heb je bijvoorbeeld gymkhana's; dat is veel speelser en veelzijdiger voor kinderen)
Dressage4U schreef:Om goed te kunnen paardrijden heb je geen wedstrijden nodig. De meeste voldoening van paardrijden heb je altijd nog thuis in de trainingen
Tsja, ik vind wedstrijden altijd een goede test. Met de grilligheid van juryleden daarbij op de koop toegenomen. Als je leert dat te relativeren, en zelf per wedstrijd je eigen realistische doelstellingen te stellen (van proberen het paard ontspannen te houden, tot niet verkeerd rijden/geen onderdelen vergeten tot met een goed gevoed de proef uitkomen) kun je er heel veel uithalen. Als je dan ook nog eens een mooie bevestiging van een jury krijgt is dat top. Zo niet, dan is het geen teleurstelling. En als ik er thuis geen moer aan zou vinden om mijn paarden te trainen, dan ben ik gauw klaar met paardensport. Ik wil altijd met een fijn gevoel afstappen, of dat nu op wedstrijd of thuis is.
Dressage4U schreef:Ik rijd paard voor mezelf en niet voor een ander. En dat kan ik iedereen aanbevelen.
Dat is ook maar net hoe je er in staat. Ik rijd ook paard omdat ik dat leuk vind, en niet om een ander te plezieren. Die jury zit daar omdat ik ervoor betaal om mij te laten beoordelen. Die vrijwilliger/ringmeester staat daar in zijn vrije tijd zodat ik kan recreeeren, mijn hobby kan uitoefenen. Als je moeite hebt met het gegeven dat een vreemde gaat oordelen over je kunnen moet je ZEKER niet op wedstrijd gaan. Dan zal je misschien ook wel moeite hebben met mensen die je examen beoordelen? Of heb je in zijn geheel gewoon moeite met kritiek? Ik vind het juist een uitdaging om daarmee te 'dealen'. Of die kritiek nu terecht of onterecht is. Ik denk namelijk dat dat je als mens zeker sterker kan maken.
tteettt schreef:Mijn dochter heeft dus altijd (ook nog op manege toen ze lease Pony had) heel veel gelest! En in onze omgeving werd dat echt niet begrepen hoor door de mede liefhebbers, het werd uit gelegd als jaaaaa jullie gaan voor de Punten. Als ik dan zei nee wij gaan voor zo goed mogelijk leren rijden, dan keek men me aan hum dat is toch hetzelfde?
Ik ben het helemaal met je eens. Het lijkt in de paardensport al gauw dat mensen die de boel gewoon goed aanpakken, en daar de middelen ook voor hebben als 'prijzenrijders' worden bestempeld. Terwijl zo'n aanpak gewoon heel verstandig is. Hetzelfde geldt voor het aanschaffen van een goed doorgetraind leerpaard. Op bokt lijkt soms wel eens de beleving te heersen dat je pas kunt rijden als je een jong paard hebt. Dat mensen met datzelfde jonge paard na 10 jaar nog in de L zitten omdat ze de basis missen en die dus ook niet hun paard bij kunnen brengen wordt niet over gesproken.
Dressage4U schreef:Het is de taak van de ouders en hun instructeur om de jonge ruiters wegwijs te maken in het omgaan met de pony.
Maar wat als die ouders zelf geen ervaring hebben met paarden? Alle goede adviezen en begeleiding soms ten spijt... ook ouders moet soms door schade en schande wijs worden. Mijn vader wist ook NIETS van paarden. Hij liet mij als 12 jarige rustig met een 3-jarige nauwelijks zadelmakke pony zonder zadel naar het strand gaan... Wist hij veel. Nu weten we beter. Een instructeur kan ook niet dagelijks zo'n combi in de gaten houden. Ouders kunnen wel invloed hebben op de mentaliteit van kinderen in de zin van omgaan met winnen en verliezen en niet afreageren op de pony etc. Maar beginnende paardenhouders zullen wel gewoon fouten maken, net als velen onder ond. Tot op zekere hoogte moet je hen dat leerproces ook gunnen.
Dressage4U schreef:Een jurylid beoordeeld jou op dat moment en gaat uit van de FEI regels. Die kijkt niet naar jou en je paard. Die gaat uit van het nivo wat hij moet beoordelen.
Precies. En zo moet het ook blijven. Alleen zo kun je je meten met anderen en een idee krijgen waar je staat. Die info kan goede input zijn voor je training en je les. En soms ook niet. Maar dat doet voor mij niets af aan het plezier van wedstrijden rijden.
Dressage4U schreef:Dan verschillen wij van mening. Volgens mij is er maar één juiste weg die naar goed paardrijden lijd. En dat is de weg waarbij je kijkt wat de mogelijkheden van zowel ruiter en paard zijn.
Dit vind ik nogal een dooddoener. Zo kan iedereen zich inbeelden 'het licht te hebben gezien', want ja, een buitenstaander kan er toch onmogelijk over oordelen. Voor mij is iets pas goed als ik A.er zelf een goed gevoel over heb B. mijn instructeur/naasten dat ook hebben en A. de buitenwereld (jury/omstanders etc.) dat ook hebben.
Geplaatst: 22-07-11 16:52 
En dat is de weg waarbij je kijkt wat de mogelijkheden van zowel ruiter en paard zijn. 
Ik ga ook met plezier op wedstrijd, het werkt ook motiverend. 
