Bokt.nl

Twiggy2008 schreef:

juval schreef:

ik denk dat paarden vooral makkelijk wordt als het klikt met je paard. als er wederzijds begrip is en daar komt ook een stukje genegenheid bij kijken. als dat allemaal in orde is hebben (de meeste) paarden meestal wel een will to please, dus dan gaat alles wat makkelijker en soepeler.
het gaat dus vooral om de combinatie mens/paard, dat moet kloppen.

Denk dat je daar een heel goed punt mee hebt.
Wat ik vaak zie bij zogenaamd 'hele moeilijke paarden' is dat de eigenaren er gewoon niet zo goed mee omgaan, hetzij in de opvoeding, hetzij in de benadering tot zelfs aan hoe ze zo'n dier houden en wat ze ermee doen. Naar mijn idee kun je een paard heel, heel veel leren, ook de 'hittepetit' types, maar dan moet je daar ook in investeren. Is een paard al helemaal verziekt, dan is het misschien een iets ander verhaal, maar over het algemeen vind ik ook dat een paard van nature helemaal niet zo 'moeilijk' is, hoor.

blowdiene schreef:

Nee echt waarom niet!
Ik denk dat ik binnenkort even door de macdrive ga om een macflurry te halen )

Twiggy2008 schreef:

juval schreef:

ik denk dat paarden vooral makkelijk wordt als het klikt met je paard. als er wederzijds begrip is en daar komt ook een stukje genegenheid bij kijken. als dat allemaal in orde is hebben (de meeste) paarden meestal wel een will to please, dus dan gaat alles wat makkelijker en soepeler.
het gaat dus vooral om de combinatie mens/paard, dat moet kloppen.

Denk dat je daar een heel goed punt mee hebt.
Wat ik vaak zie bij zogenaamd 'hele moeilijke paarden' is dat de eigenaren er gewoon niet zo goed mee omgaan, hetzij in de opvoeding, hetzij in de benadering tot zelfs aan hoe ze zo'n dier houden en wat ze ermee doen. Naar mijn idee kun je een paard heel, heel veel leren, ook de 'hittepetit' types, maar dan moet je daar ook in investeren. Is een paard al helemaal verziekt, dan is het misschien een iets ander verhaal, maar over het algemeen vind ik ook dat een paard van nature helemaal niet zo 'moeilijk' is, hoor.

Aukelizzy schreef:

Weet je, ik denk dat we kunnen discusiëren tot we allebij een ons wegen Maar jij denkt dat je de moeilijkste paarden in handen hebt, en ik denk dat dat niet zo is. Jij kunt je dus gewoon ook niet voorstellen hoe deze paarden zijn, en ik denk dat daar het verschil tussen jou en mij ligt, want ik heb dat soort paarden dus wél dagelijks in handen. ( en nee ik zeg niet dat dit de moeilijkste paarden op aard zijn, maar deze zijn wel degelijk moeilijk ) Maar als je dit soort paarden niet meegemaakt hebt vind ik niet dat je recht van spreken hebt, en ik vind gewoon dat je dan niet weet waar je het over hebt.

Overigens voel ik me niet aangevallen hoor, vind het wel leuk om te discusiëren, ben niet zo snel op mijn tenen getrapt

Hinke schreef:

Ik weet nog wel toen ik op een stal van ijslanders stond met mijn haf. Eén van hun zei ook dat je elk paard kon opvoeden tot een braaf rustig paard. En ze vonden mijn haf toch wel het meest gevaarlijke wezen wat er was Ijslanders zijn iha heel meewerkende brave werkwillige paarden, en als je alleen dat gewend bent, is het makkelijk zoiets te beweren.

Sientje schreef:

Hinke schreef:

Ik weet nog wel toen ik op een stal van ijslanders stond met mijn haf. Eén van hun zei ook dat je elk paard kon opvoeden tot een braaf rustig paard. En ze vonden mijn haf toch wel het meest gevaarlijke wezen wat er was Ijslanders zijn iha heel meewerkende brave werkwillige paarden, en als je alleen dat gewend bent, is het makkelijk zoiets te beweren.

Fijn dat je reclame maakt voor het ras maareh... vrees dat je beeld niet helemaal representatief is voor de volledige populatie IJslandse paarden...

Ik weet niet of je erop doelt, maar zie nu wel dat mijn vorige post wat erg algemeen was, en ik vergat te zeggen dat er inderdaad ook paarden zijn die vanwege hun karakter nooit 100% betrouwbaar worden. Heb d'r zelf 15 jaar eentje gehad, ze is op hoge leeftijd overleden. Ze was een nogal pittige, hoog in het bloed staande en van tijd tot tijd staatsgevaarlijke Orlow-draver, die ook nog eens een transport-trauma had opgelopen. Uiteraard hebben we samen veel geleerd, maar op sommige momenten bleef ze link. Omdat ik die momenten kende, kon ik ermee omgaan op goede dagen, en ze vermijden op minder goede dagen. Ik vertrouwde haar, omdat ik wist wanneer ik haar niet kon vertrouwen. Eigenlijk vertrouwde ik bij haar dus vooral op mezelf...
Mijn huidige rijponnie is zo'n super-vrolijkerd, die wel gevoelig maar heel zeker en nergens bang voor is (nou ja, behalve voor nieuwe plantjes in de bloembakken). Om zo'n pony overal mee naar toe te nemen is echt een koud kunstje. Heb hem gekocht toen hij pas zadelmak was, de rest is fluitend gegaan. Gewoon, omdat hij zo'n fijn karakter heeft. Als een dergelijke pony je enige referentiekader is, kan ik me indenken dat je vindt dat alle paarden makkelijk zijn, maar dat zit irl. zoals hier al eerder in het topic is gezegd net iets genuanceerder in elkaar.

Hinke schreef:

Maar je bent het er dus eigenlijk wel mee eens dat niet alle paarden zo makkelijk zijn dat je er zorgeloos een buitenrit mee kan maken, ook niet als je ze 'goed opvoed'? Ik heb het dus niet over getraumatiseerde paarden, maar paarden die vanuit hun karakter zo heet of lastig zijn, dat je honderd keer iets met ze kunt doen, maar dat ze het dan nog eng vinden. En je kan ze vast wel aan een bepaald ding laten wennen, bijv aan een paraplu, maar als die paraplu ineens een wat andere kleur heeft, kun je weer van voren af aan beginnen, bijvoorbeeld.

Hinke schreef:

Maar je bent het er dus eigenlijk wel mee eens dat niet alle paarden zo makkelijk zijn dat je er zorgeloos een buitenrit mee kan maken, ook niet als je ze 'goed opvoed'? Ik heb het dus niet over getraumatiseerde paarden, maar paarden die vanuit hun karakter zo heet of lastig zijn, dat je honderd keer iets met ze kunt doen, maar dat ze het dan nog eng vinden. En je kan ze vast wel aan een bepaald ding laten wennen, bijv aan een paraplu, maar als die paraplu ineens een wat andere kleur heeft, kun je weer van voren af aan beginnen, bijvoorbeeld.