Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Peuk schreef:Eh wie zegt dat dat niet mag dan?
Mij maakt 't niet veel uit eigenlijk. Eenkennigheid is misschien wel leuk, want je voelt je 'vereerd' dat je paard alleen jou ziet als baasje, maar echt handig is het niet.
).Iris82 schreef:Haha, jij hebt de tegenhanger gemaakt van mijn topic:
[RT-D] Ik ben de enige die op mijn paard kan rijden...

petitparis schreef:eenkennigheid is in geval van nood een nadeel, maar zolang het betreffende paard "goede manieren" heeft is er geen probleem toch?
ik vind eenkennigheid pas een probleem van het moment dat het paard in kwestie zich door niemand anders laat benaderen, vasthouden, leiden, voeren, borstelen,... het mag wat mij betreft laten merken dat het er niet mee opgezet is, maar moet zich gedragen. Dus bv zuur kijken of met de staart zwaaien is toegestaan of in het geval van uit de weide halen een enkele keer weer weglopen, maar dreigen, bijten, stampen, omverlopen, bij het rijden iemand er doegericht proberen af te gooien,... is niet toegestaan.
Maar zoals ik eerder zei, dit hoort allemaal tot een goede opvoeding
vind dat je een dier daarin in zijn waarde moet laten 
Maar inderdaad toen ik afgelopen week met een hersenschudding in bed lag had hij dus ook verplicht "rijvakantie" Tja, ik heb er verder geen problemen mee hoor, hij mag gewoon blijven tot hij aan het eind van zijn levensdagen is, maar door zijn gehechtheid aan mij doet ie net wel altijd dat extra stukje zijn best voor mij dat mijn vorige allemansvrienden niet deden en ik ben dan ook super aan hem gehecht ( het is echt wederzijds
)
Maar we zijn nu vrijwel onafscheidelijk.

Mijn paard went heel snel aan andere mensen, maar hij stort zich dan wel volledig op die persoon. Ik heb er een tijdje uit gelegen door rugklachten, toen heeft een bijrijdster hem gereden. Eerst moest hij niks van haar weten, maar na een paar weken was het ineens zijn beste vriendin. Mijn pony daarentegen is echt eenkennig op de manier van 'ik ga voor je door het vuur baasje'. Die volgt me blindelings, vertrouwd me volledig, schrikt nooit ergens van zo lang ik ook niet in paniek raak, en ik ben echt de enige die haar kan rijden 

Yamcha schreef:Breghje schreef:Ik heb een eenkennig zuur kreng, die idd eigenlijk niemand anders op haar rug wil dan ik. En dat vind ik helemaal niet erg eerlijk gezegd!!
Iedereen kan haar buiten of binnen zetten, iedereen kan haar een wormkuur geven, voer geven, is netjes bij de smid, kan zo de trailer op, alles doen, maar rijden niet.
Mocht ze ooit verkocht moeten worden dan zal de nieuwe eigenaar, net als ik, het hele proces moeten doorlopen van leren kennen, vertrouwen winnen en acceptatie van streken en humor, en dan erop. Niks mis mee hoor, in mijn opzicht.
Toch niks mis mee dan? Ze is goedgemanierd, en goed opgevoed, en zo hoort het
En niet iedereen vertrouwen is haar goed recht he
) en de fokker heeft mij er ook tevoren voor gewaarschuwd en ik zag het idd als een uitdaging om de klik die we zeer zeker hadden uit te bouwen. Bij een allemanspaard zou ik toch het gevoel hebben dat er geen speciaal plekje zou zijn voor mij, dat iedereen leuk is... Nu heb ik een heel erg goede band met haar, en daar kan ik echt van genieten. 
lailapri schreef:Zou het niet ook te maken hebben met dat wij een paard gewoon gaan pakken, poetsen, zadelen en rijden?
Hoe zullen die paarden zijn als je echt kennis wilt maken en ook open staat voor wie ze echt zijn en dus ook vrede kunnen hebben als ze nog niet toezijn aan wat wij in ons hoofd hadden.
Heb laatst eens zo anders met mijn moeilijkere merrie gewerkt en ze leek wel een lammetje ipv de onopgevoede &%*!
. Dat wil zeggen dat ik 2 jaar met haar heb rondgesjouwt, gestapt, getroost, geholpen met pijnstilling, poetsen, knuffelen etc. Dus in mijn geval kan ik oprecht zeggen: Nee.

lailapri schreef:ik bedoel dus niet degene die het baasje is maar juist degene die eens willen rijden.
)