Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-04-10 13:00

Geplaatst: 02-04-10 13:00

Majo schreef:
Je hebt wel een punt Jasmijn. Wat ik zelf echter bedoel in lol met je knol, is dat je samen plezier hebt. Dit creeer ik zelf door mijn paard zoveel mogelijk in de wei te hebben, van 06.30 tot 19.00 Daarna geeft hij zelf aan naar binnen te willen door bij het hek te gaan staan. Verder maken we alleen maar plezierritjes en hoeft hij van mij niet hard te werken. Ik ervaar zijn plezier doordat hij erg alert is, nog speelt (een keer een blij bokje) en me als ik in de wei ben, soms heerlijk uitdaagt om te spelen.
Uiteraard eis ik wel gehoorzaamheid, maar ook dat kun je onder lol verstaan. Als we op de weg rijden, moet hij goed opletten.

Ja, dat hoort er allemaal bij. Zo vindt mijn paard een plezierritje ook leuk hoor, maar hij vindt het nog mooier om iets nieuws te leren, afgelopen maanden zijn we bijvoorbeeld bezig geweest met lange lijnen, en meedraven naast de fiets. Dat kende hij niet en hij vond het prachtig om te leren. En hij wordt een heel ander paard wanneer er mensen naar hem kijken, bij de proefjes steelt hij de show, niet zozeer door zijn prestaties maar wel door zijn uitstraling en enthousiasme. Geweldig toch, als hij van het publiek geniet

Majo en ik vinden dus allebei iets anders het beste voor ons paard, qua werk en ook qua verzorging want mijne is ontzettend niet blij op stal. Wij hebben nou eenmaal verschillende paarden, en het is aan iedereen om de manier van omgaan te vinden die fijn is voor het paard en voor de verzorger/ruiter

**Geplaatst**: 02-04-10 13:09

Geplaatst: 02-04-10 13:09

hestejente schreef:
Majo en ik vinden dus allebei iets anders het beste voor ons paard, qua werk en ook qua verzorging want mijne is ontzettend niet blij op stal. Wij hebben nou eenmaal verschillende paarden, en het is aan iedereen om de manier van omgaan te vinden die fijn is voor het paard en voor de verzorger/ruiter

Precies

Het is ook zeker per paard heel afhankelijk. Heb met de mijne ook jaren in de bak gereden om hem nieuwe dingen te leren, en het interesseerde hem gewoon niet. Hij vond het helemaal niet leuk, waardoor het na een tijd puur conditietraining werd. Het was altijd maar een gevecht in de bak, paard dat er steeds vandoor ging, op een grote volte opeens de hele bak als volte rende... heb meerdere malen stevig jankend op het punt gestaan om hem weg te doen, omdat het helemaal niet goed ging.
Ik ben toen met hem geswitched naar bosritjes, en het plezier voor beide kwam weer helemaal terug. Meneer werd weer braver, ik vond het weer leuker en hoefde niet meer zo vaak te huilen

En nu zijn we al jaren weer blij met elkaar, omdat ik naar hem geluisterd heb wat hij het liefste wilde (naja, zo zie ik het dan

)

**Geplaatst**: 02-04-10 13:12

Geplaatst: 02-04-10 13:12

Majo schreef:
En nu zijn we al jaren weer blij met elkaar, omdat ik naar hem geluisterd heb wat hij het liefste wilde (naja, zo zie ik het dan )

Daarom

Het is dus eigenlijk geen lol met je knol maar meer: ik blij met hem, hij blij met mij

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-10 09:15

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-10 09:15

@ Majo

Daar zeg je nu eens iets heel belangrijks: het luisteren naar je paard.

Soms willen we dingen die voor het paard gewoon door allerlei redenen, niet uitvoerbaar zijn en dan zetten een heleboel mensen toch door met hun zin krijgen onder het mom van : hij heeft maar te luisteren, ik ben de baas.... Volgens mij ontbreekt dan het plezier aan beide kanten...
Goed kijken /luisteren naar je paard draagt volgens mij in grote mate bij tot het hebben van plezier met jouw paard.

We maken een paard die van nature wat hectische bewegingen/gangen niet blij door hem heel erg langzaam te laten lopen, een paard met een vacht voor de kou in een warme omgeving plaatsen, een paard die niet tegen onrust kan in een grote groep plaatsen. Pas omgeving en omgang aan aan het dier zijn natuur en er is vanzelf een situatie gecreeerd om echt plezier te hebben (en een langer leven voor het dier)

**Geplaatst**: 04-04-10 10:10

Geplaatst: 04-04-10 10:10

jasmijn78 schreef:
Majo schreef:
Ik vind dit de beste omschrijving die ik maar kan bedenken en ben het 100% met je eens!

Dat vind ik dus niet. Dit vind ik nou het voorbeeld van wat ik eerder aanhaalde. Van deze 'lol met je knol' krijg ik dus echt de kriebels... Zoals: 'WIJ" hebben lol samen... Hoezo 'WIJ"? Ik vraag mij echt af of wij wel objectief voor ons paard kunnen bepalen of hij ook lol heeft...

Zelf onderkent ze ook dat lol met je knol meestal alleen lol voor de ruiter is, en dat vind ze zelf ook niet kunnen. Maar uiteraard is dat in haar geval natuurlijk niet zo. Zij klooit aan en vind dat heerlijk... En bestempeld een goed opgevoed paard direct als een steriel braaf robot paard.

Ik vraag mij dan altijd af wanneer dat aanklooien minder grappig gaat worden:
- als er een keer een proefje gereden moet worden?
- als het paard een keer de trailer in moet?
- een keer een dierenartsbehandeling nodig heeft maar dit niet toelaat omdat hij anders altijd mag klooien?
- tijdens een buitenrit de weg op springt omdat hij altijd mag klooien?
(maar uiteraard doen paarden van 'lolmetjeknol' mensen dit natuurlijk niet. die hele speciale paarden weten natuurlijk precies wanneer ze wel en niet mogen klooien)

Voor mij hoeven plezier en een goede opvoeding elkaar niet te bijten. Ik heb meer plezier van mijn paarden als ze goed opgevoed zijn, op alle fronten. Om ze goed op te voeden moet ik zelf gedisciplineerd zijn, en dat is niet altijd even makkelijk. Maar het dient een hoger doel denk ik dan maar.

Maar goed, ieder zijn meug. En inderdaad; paardeneigenaren hoeven aan anderen geen verantwoording af te leggen over hoe zij met hun paard omgaan. En als ik mensen al een uur zie emmeren om hun paard in de trailer te krijgen, hoor dat ze flink getrapt zijn in het land, onder de voet zijn gelopen tijdens het 'spelen' met hun paard, paarden zie die het concoursterrein aanvegen met hun ruiter... Dan denk ik altijd; leuk he? Dat is pas lol

Heb jij ook mijn andere tekst gelezen?

Lol met je knol is vaak lol voor de ruiter, maar dat is dat absoluut niet in mijn geval hoor

Lol met je knol, en dan alleen voor de ruiter, noem ik je paard afjakkeren om ik weet niet hoe lang te willen galopperen omdat dat zo leuk is, met zijn drieen op zijn paard gaan zitten etc. Dat noem ik niet lol met je knol.

Ik vind het dat lol met je knol NIET gelijk staat aan onopgevoed

. Als dat het geval is, dan wordt 'lol met je knol' gewoon niet goed uitgevoerd. Die van mij sleurt mij echt niet door het land, die rent echt niet weg als ik hem ga halen, loopt gewoon braaf zijn proeje, loopt nog makkelijker de trailer op, is zo te poetsen door kinderen en kunnen kinderen van 5 jaar zo mee wandelen (erop of ernaast). Ik vind het eigenlijk gewoon belachelijk dat 'lol met je knol' zo vaak geinterpreteer wordt als onopgevoede paarden, want dat is helemaal niet aan de orde (bij mij dan).

Ik wil gewoon dat mijn paard in zekere zin ook paard mag zijn met een karakter. Mijn knollie weet dondersgoed als ze moet luisteren hoor (dan heb je als eigenaar namelijk een heel andere houding

). Ik wil niet dat mijn pony een pony wordt die geen stap durft te verzetten, want kom nou, als IK de staldeur open laat staan, dan vind IK dat mijn paard weg mag lopen (als ik dat niet wil dan moet ik de stal maar dicht doen, of hem vasthouden toch). Als ik wil dat ze ergens blijft staan, dan moet ik haar vast zetten, heel simpel. Laat ik haar los staan (en dat weet ponybeest

), dan kan ik verwachten dat ik haar ergens vandaan moet plukken

.

Nee, mijn pony mag gewoon pony zijn en een karakter hebben. Spelen met de knol.... dat doe ik gewoon in de bak, niks mis mee hoor. Als je longeert doe je het niet anders en denk maar niet dat mijn pony door mij heen mag lopen etc.

En natuurlijk leer je een paard dat losse voetjes heeft geen voetje op commando en natuurlijk leer je een drammerig paard andere dingen dan een braaf paard

[edit] om het nog extremer te maken. Ik vind er niks leuks aan als ik een paard op het commando 'ho' stil zie staan en vervolgens geen stap meer vooruit durft te zetten, omdat het paard dan gelijk teruggezet wordt. Dat noem ik ook geen lol met je knol, maar lekker makkelijk voor de ruiter. Ik vind dat op die manier een paard een gebruiksvoorwerp wordt (vind IK he

).

**Geplaatst**: 04-04-10 10:27

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 04-04-10 10:27

wow ik heb een bijzondere pony

Die weet n.l. heel goed wanneer ze wel en niet mag klooien. Ze probeert heel lichtjes, sta ik toe mag er geklooid worden, sta ik niet toe dan blijven we gewoon bij de les.

O en ik heb standaard een handje (of 2) snoep in mijn zak. Ponylief vraagt wel eens of ze wat krijgt maar bij vragen wordt je overgeslagen. Ze zal ook zelden aan iemand anders dan aan mij om iets vragen.

Spelen doen we ook en ja daar heeft ze heel veel plezier in, als je je dier goed kent kun je dat zien. Ze vind nieuwe dingen leren ook heel leuk.

Mijn merrie wordt op stal betiteld als een lieve brave pony. Ze luistert goed, is makkelijk in/uit het land te zetten en als ze al es niet luistert is 1 x een grote stem opzetten voldoende.
tja en dat met al die snoep en spel

**Geplaatst**: 04-04-10 10:34

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 04-04-10 10:34

denk dat iedereen op zijn/haar manier het beste voor heeft met zijn/haar paard. En iedereen kan lol met je knol invullen hoe zij dat inzien. Wat de ene accepteert kan voor de andere een drama zijn. Voor mij geld vooral, wees eerlijk naar je paard toe en consequent.

Mijn dochter heeft een vzpony, ze tuttert en knuffeld en rijdt op haar manier. Niet perfect maar wel eerlijk. Maar ze heeft lol en gaat met veel plezier. En volgens mij is de pony ook wel blij met haar. Temisnte ze vind het allemaal wel best. Beest tuttert/knuffeld net zo hard mee

**Geplaatst**: 04-04-10 12:23

Geplaatst: 04-04-10 12:23

Zo denk ik er dus precies hetzelfde over, ik heb 2 paarden, ik vind ook dat je zo moet handelen, maar ook dat je een paard eens een keer moet leren begrijpen, heb je wel eens van die ruiters gezien? Bijv. paarden die hun mond open hebben met het rijden, moet je is op het bit letten, pijnlijk, dat wordt dan een nieuw bit, want dat prikt het zo erg in het gehemelte!
Helemaal mee eens! -<>-

gaellehtc schreef:
Ik hoor heel veel zinnige dingen voorbij komen.

Met de voorbeelden van het aanleren van 'verkeerd' gedrag, bedoelde ik te vragen wie er nu verantwoordelijk is voor de opvoeding van het paard. Wie bepaalt wat iemand zijn paard nu wel of niet mag leren.

Wie bepaalt dat we ons paard zo lang op stal mogen/moeten zetten. Het enige wat hij daar heeft, zijn de maaltijden , de aandacht van degene die komt uitmesten en hem eruit komt halen. Gelukkig paard is als hij ook contact met soortgenoten heeft

Zou lol met je knol dan voor ons zijn of ook voor het paard of voor beide

Ik heb volgens mij niet beweerd dat plezier hebben met jouw paard ook gevaarlijke situaties op zou leveren of ergernis naar een ander toe

Is dat wat we wel en niet goed vinden van paard en anderen niet gespiegeld aan onze eigen normen en opvattingen...

Waarom doen sommigen zo moeilijk? Bang controle te verliezen?

Ik ben trots op mijn paarden, ze hebben allemaal zo hun eigen hebbelijkheden, zijn ondanks dat ik regelmatig 'opvoedkundige en verantwoorde ' regels overschrijd, zeer vriendelijke, hanteerbare en meestal zeer gediciplineerde paarden.

En als we dan toch als mens denken.... is het af en toe niet heel erg leuk om iets te doen wat niet mag...?