MarcelDufour schreef:Wat ik nu ga zeggen is absoluut niet rot of krenkend bedoelt, maar als dat nooit gebeurd is dan komt dat alleen maar omdat je niet het talent hebt laten zien welke vereist is. Want anders waren ze echt wel gekomen. Nogmaals, dit bedoel ik op geen enkele wijze denigrerend, maar dat is gewoon de realiteit. Zo werkt het. Wat goed is, komt snel en altijd!
Nee, precies. Ik heb het talent niet, of heb niet de omstandigheden waardoor ik mijn talent (sneller)kan ontwikkelen.
MarcelDufour schreef:Individueel inschrijven kan niet eens. De KNHS krijgt de uitnodiging, en die bepaalt welke ruiters mogen gaan.
.
Precies, de KNHS bepaald. Dus je zal jezelf eerst in hun ogen moeten bewijzen. Wat mijn punt is, is dat de weg daarnaartoe handen vol geld kost en dat er maar een select groepje is die dat A. dat talent heeft EN kan bekostigen (want de kosten gaan altijd voor de baten uit) en B. dat er dus maar een select groepje is dat kan leven van sport en wedstrijden en dat dat dus het argument onderuit haalt dat iedereen het in de dressuur dus maar voor het winnen en het geld doet. De meesten rijden zoals ik in de basis of nationaal en doen het omdat ze dressuur gewoon mooi vinden. Mijn salaris (en ik heb echt geen slecht salaris, boven modaal...) gaat voor een groot deel op aan de paarden en ik zie er dus niets voor terug. Als ik geen passie voor dressuur had gehad, dan was ik er dus allang mee opgehouden. (kon ik nu ook eens in een knappe auto rijden, of eens een keer duur en ver op vakantie
)MarcelDufour schreef:Dat heb ik al eerder beantwoord. Genoeg talent hebben. Mag ik je er op attenderen dat de startlijsten vol staan met ruiters die geen rijke pa hebben, of een grote sponsor hadden, tot ze boven de middelmaat begonnen uit te steken, toen kwamen de eigenaren en sponsors en de internationale wedstrijden. Dus deze weg begint altijd bij jezelf.
Ik was er dus ook altijd van overtuigd dat dit de weg was. En dat die best lang kan zijn. (over het algemeen zie ik vaker namen waarvan ik weet dat ze wel financieel flink ondersteund zijn. En dat is geen jalouzie van mijn kant, begrijp mij niet verkeerd, maar wel de realiteit. Met geld gaat het gewoon veel sneller. Ik kom bijvoorbeeld niet uit een paardengezin, beschik wel over wat gevoel/aanleg (zonder arrogant te willen zijn...) moet door schade en schande wijs worden en dan is de weg gewoon veel langer) Ik heb er nog altijd vertrouwen in dat het zo dus ook mogelijk is en doe al jaren mijn stinkende best boven de middenmoot uit te komen. Als ik dat vertrouwen er niet in had, dan was voor mij de lol in het wedstrijden rijden er nu wel af geweest. Maar als ik dus veel reacties hier lees, dan krijg ik gewoon de indruk dat het allemaal maar een koud kunstje is, want niemand lijkt respect te hebben voor de dressuuruiters aan de top. En dat zou wel verdiend zijn als ze die weg hebben afgelegd zoals jij die hierboven omschrijft. En als topruiters ECHT zoveel talent hebben zoals jij zegt, dan zouden ze ook wel wat meer vertrouwen verdienen dat ze op een verantwoorde wijze met de training van hun paarden omspringen. (zonder naief te willen zijn en te ontkennen dat ook in de topsport wel eens dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen)