Ik heb met haar springlessen gehad bij de ponyclub, en dat ging altijd vrij goed, toen ik het van de 1ste springinstructeur kreeg. Ik heb zelfs nog 1.20 met haar gesprongen, terwijl ik juist zo'n watje ben eigenlijk.
Op wedstrijd heb ik 1x het parcours rondgesprongen, was helemaal trots op mezelf. Ik zei al; ik ben nogal een watje met springen, vooral omdat ik niet enthousiast genoeg aanrijd, sprong de pony 9vd10 keer vanuit stilstand. Niet leuk als je 80cm springt. En met wedstrijd, dan had ze het na 3 hindernissen wel gezien. Dan ging ze weigeren. Mij was geleerd, om gewoon te blijven rijden (ik had er een handje van om er gewoon alleen nog maar 'op te zitten' zoals de instructeur het zei) en netjes recht aanrijden, aanmoedigen met been&stem, wel zgn 'opgesloten houden tussen je handen'. Maar toch werkte dat vaak niet, maar dat kwam dan omdat er bij mij de schrik al inzat.
Sprong ik dan buiten de wedstrijdring nog een keer, ging alles prima.
Toen kregen we een andere springinstructeur, die vond dat 'de pony zich niet aan moest stellen'. Oftewel; zodra ze weigerde, moest ik haar maar eens flink meppen. En ik moest zelfs sporen aan, om haar 'eens flink over de hindernis heen te schoppen'. Uiteindelijk heb ik enorme ruzie met hem gehad, de pony sprong helemaal niks meer (gek hé?) en hij wilde erachter gaan staan met een longeerzweep. Ben toen gestopt met springen.
Thuis sprong ik nog wel eens met haar, en nooit geen problemen meer gehad. Je moest uiteraard zelf wel heel enthousiast zijn, anders hoefde het van haar niet.
Het paard, tja.. Wij zeggen het hier meestal zo; 'Je hebt paarden, die je moet 'douwen' en je hebt paarden die je moet 'houwe''. Het paard moet je dus héél rustig op de hindernis af laten gaan, echt bij je houden en dan uittellen waar je hem 'los moet laten' zodat hij op de sprong af kan. Doe je dat niet, gaat hij het liefst in een volle rengalop richting hindernis, en springt hij zo vlak, dat hij de 50cm niet eens overkomt. Hij heeft nog nooit geweigerd, hij vind het zelf veel te leuk. Als je niet uitkomt, dan springt hij nog liever de hele hindernis omver, dan dat hij moet stoppen. Goede beenbescherming vereist dus
Maargoed, wat ik ermee wilde zeggen; het ligt er ook maar net aan wat voor les ze krijgen. Want toen wij (vd ponyclub) van de 1ste instructeur leskregen, sprong eigenlijk iedereen heel netjes. Toen we de 2de springinstructeur kregen, zag je dat gemep ook bij ons. Alleen ik was te eigenwijs en wilde de pony niet slaan, dus ik werd de les uit gezet.
Sommige mensen weten niet beter, en dat is gewoon sneu voor het paard
Maar je hebt ook sommige die gewoon voor hun 'lol' stoppen, en het hoe dan ook vertikken. Ondanks een goede lijn die je hebt gereden, ja die peerden krijg best eens een behoorlijk mep op hun kont. Ik vind het ook helemaal niet erg als je eens een flink zwiepert verkoopt, máár ik vind dat je daarna wel je paard goed moet belonen. Ik heb ook wel eens een paard behoorlijk moeten meppen alvorens hij eindelijk wou springen, maar daarna heb ik hem wel goed beloont. Nog 1 keer de hindernis aan rijden, en kwala... In 1 keer goed.
ben daar ook al jaaaaaaren weg. Gelukkig! Heb ooit gezegd dat de instructeur mij maar moest gaan slaan omdat ik het paard niet ging slaan. Lekker bijdehand van een 9-jarige
!
Om even bij te tikken, maar echt slaan doe ik niet. Eigenlijk springt ze altijd sowieso de 2e keer wel! Soms ben ik juist blij als ze weigerd, dan komt het gewoon echt niet uit, dan kan ze beter stoppen dan draai ik weg, beloon ik haar en dan spring ik hem nog een keer en dan let ik beter op.
)